WhivieBlog

Op 10 november 2010 waren een aantal whiskyvrienden samen gekomen in Gent om afscheid te nemen van Caperdonich (die dan net tegen de vlakte was gegaan en zo definitief verloren ging).

Maar eigenlijk was er meer aan de hand… Het was tevens een geheime bijeenkomst om 5 cask samples te gaan proeven om, samen met Jeroen van The Bonding Dram, een nieuwe botteling voor deze Gentse online whiskyretailer en Whiviesponsor te gaan uitzoeken. Een hele eer dus!

Het moet gezegd, we proefden hele lekkere cask samples. We begonnen met een Caol Ila 1995 Gaja Barolo (cask 10047), die licht zurig rook met iodine, oester en citrus. Hij was scherp op de tong met witte peper, citrus en turf. De afdronk was middellang.

Daarna volgde een Glenfarclas 1997 die rook naar bittere chocolade, sherry, noten en zoethout. Zijdezacht in de mond maakte ik associaties met karamel en heidekruid. Hij was heerlijk zacht in de afdronk. Ik had de distilleerderij herkend (net als enkele van mijn tafelgenoten).

De derde rook naar zuurkool (althans voor mij, waardoor ik meteen de juiste distilleerderij op dit sample kon plakken), met zeewier, rook, koeiehuid en citrus. Dit kon niet anders dan een Bunnahabhain 1997 refill sherry cask zijn. Hij smaakte ‘vuil’, mineraal, gekruid met ‘steentjes in de mond’. De finish was lang en kruidig.

De vierde had een geweldige neus van zwarte bessen, toffee, zoethout, drop en een tikkeltje rook. Dat werd op geweldige manier verder gezet in de mond, besprenkeld met heerlijke kruiden. In mijn notaboekje zie ik bij finish hetvolgende staan: ‘lang, lang, lang!’. Geweldige dram. Voor mij was dit de winnaar van de avond… En kijk – de groep was het ermee eens! Het werd dan ook de nieuwe botteling van Jeroen, i.e. de Macduff 2000 (sherry butt 3525) van de Creative Whisky Company van David Stirk (die het sample had geleverd). We waren het er ook unaniem over eens dat deze best wat water kan verdragen.

Tot slot werd ons nog een speciaal geval voorgezet. Lichte sulfer, assen en rubber op de neus dat gevaarlijk naar rotte eieren neigde als je er wat water bij deed. Op de tong was hij gerookt met zoete turf. De afdronk bood niet meteen iets nieuw, maar was wel lang. Het bleek te gaan om een Ledaig 2001.

Na afloop kregen we nog frietjes aangeboden en konden we terugblikken op een interessante oefening. Niet gemakkelijk, hoor, zo’n cask samples blind proeven. Zeggen wat je lekker vind (en wat niet) is natuurlijk niet zo moeilijk, maar distilleerderijen aan samples linken bleek voor velen geen sinecure, mezelf op kop.

En nu… tromgeroffel aub! De fles is er! Zoals gezegd was het sample afkomstig van David Stirk, de man achter de Creative Whisky Company, en werd de Macduff 2000 10 Year Old onder het label van de Exclusive Malts uitgebracht, want het is een single cask op cask strength – in dit geval een stevige 56,5% ABV. Hij wordt verkocht voor 50 EUR, wat voor zo’n geweldige whisky eigenlijk een koopje is. Vooral ook als je beseft dat er slechts 200 flessen beschikbaar zijn!

Ik vond het een hele eer mee aan de wieg gestaan te hebben van deze keuze. Ik hoop dan ook dat u ze aan uw verzameling toevoegt en u zal bevallen (waar ik totaal niet aan twijfel).

May the Macduff 2000 for TBD be with you!