We wisten natuurlijk al langer dat Caperdonich geen whisky meer produceerde. Al sinds 2002 is deze verborgen juweel uit Speyside het zwijgen opgelegd door eigenaar Chivas Brothers (onderdeel van Pernod Ricard).
Je kan trouwens hier een korte historiek van de distilleerderij – die ooit Glen Grant No 2 heette – herlezen.
Vorige week konden de enkelingen die nog de hoop koesterden dat Caperdonich ooit uit zijn winterslaap zou komen, die hoop definitief opbergen. Forsyths, de kopersmeden die vooral bekend zijn voor hun distilleerkolven, kocht de distilleerderij op… om ze dan plat te gooien (om haar eigen activiteiten te kunnen uitbreiden). Caperdonich… we gaan je missen.
Om de distilleerderij te eren kwamen vijftien whiskyliefhebbers samen in Den Enghel in Gent (voorheen Denis Foley’s). Ieder bracht zijn eigen fles Caperdonich mee (sommigen brachten wat anders mee omdat ze geen Caper hebben) en vulden een avond met mijmeringen over whisky in het algemeen, Caperdonich in het bijzonder.
 |
 |
 |
 |
Een dikke merci aan Bart, Bart, Bart, Pieter, Pieter (nee, ik had niet teveel gedronken, er waren echt drie Barten en twee Pieters aanwezig), Bert, Luc, Stefaan, Arnaud, Dimi, Jeroen en alle andere van wie ik de naam niet onthouden heb, voor een gezellige avond.
Zelf genoot ik het meeste van deze drams:
- Glen Grant 1980, 28 yo Bladnoch Forum (1980-2009), 52,2% (177 bts)
- Caperdonich 1968, 38 yo Duncan Taylor Rare Auld (1968-2007) cask 2609 54,2% (130 bts)
- Caperdonich 34 yo for LMdW (1972-2007) cask 6707 53,4% (210 bts)
- Talisker 25 Year Old (OB, 2004) 57,8% (20.000 bts)
Op Caperdonich: uit het oog, maar nooit uit het hart. Slàinte!
