Gisteren, donderdag 4 november, was het verzamelen geblazen in Denis Foley’s (of is het nu Den Enghel?) in Gent, voor een tasting van whisky’s van de onafhankelijke bottelaar Wemyss. Niemand minder dan Susan Colville, de Brand Manager zelve, kwam deze interessante tasting opluisteren. Het sappige Glasgow-accent kregen we er gratis bovenop.

Bij het binnenkomen werden we getrakteerd op één van drie mystery drams uit de core-range van deze jonge bottelaar (°2005). De glazen waren gelijk verdeeld over de tafels, dus je kon ook het glas van je buren eens aan de neus (of zelfs aan de lippen) zetten. Bedoeling was om te achterhalen welke zacht was (Smooth Gentleman), welke gekruid (Spice King) en welke geturfd (Peat Chimney). Minder makkelijk dan gedacht, want ik wisselde de Spice King (die ik toch al eerder proefde) en de Peat Chimney om. Ik zou gezworen hebben dat ik Coal Ila ontwaarde in mijn glas. Het bleek Talisker. Wat een mens zich vergissen kan bij zijn eerste glas (mijn ego kreeg geen al te flinke deuk, want ik was in goed gezelschap: ongeveer de helft van de zaal maakte dezelfde fout).

Susan verklaart dat dit te maken heeft met het feit dat je smaakpapillen nog niet klaar zijn voor de finesse van de dram. Dat zou in de loop van de avond alleen maar beteren. En ze zou nog gelijk krijgen ook. Dram 2 en 5 zat ik er boenk op.

Een woordje uitleg over de core range (allen 40% ABV), alvorens we aan de single casks beginnen.

Smooth Gentleman: core van 16 malts uit Speyside (8 year old) met Aultmore als topnote

Spice King: core van 16 malts uit Speyside (8 year old) met Talisker als topnote

Peat Chimney: Islay-vatting van Coal Ila, Bowmore, Bunnahabhain, Laphroig, Lagavulin en Ardbeg.

Ze zijn allemaal bijgewerkt met caramel (in tegenstelling tot de single casks), bedoeld om de ‘scherpe kantjes’ van de relatief jonge malts ‘af te ronden’.

We moeten de tasting dan heel even stilleggen omdat het nieuws ons bereikt dat AA Gent de jongens van Sporting Lissabon lik op stuk heeft gegeven: 3-1 – de Buffalo’s doen weer mee! Maar voordat het gesprek ontaardt, roept Susan ons ter orde. De single casks zijn aan de beurt.

Freshly Cut Grass: 46% ABV (Mortlach 1990)

Een frisse neus (crisp, clean) van pas afgereden lentegras, die verder gezet wordt in de mond. Ik heb toch ook iets van gember. De afdronk is kort noch lang – halflang zeg maar. Ik was aangenaam verrast door deze 20-jarige (dit was overigens pas mijn tweede Mortlach). Een hele lekkere whisky, hoor! (ca. 80 EUR).

Spiced Apples: 46% ABV (Benrinnes 1995)

Benrinnes is officiëel enkel te vinden in de Flora & Fauna-reeks. Deze rook naar groene appeltjes en bittere appelsienenmarmelade. Zijn naam waarmakend, proefde hij pittig gekruid en fruitig met een afdronk die niet teleurstelt qua lengte. (ca. 60 EUR).

Toffee Apples: 46% ABV (Glenrothes 1990)

Dit vat heeft speciale betekenis voor Susan, aangezien dit het laatste vat is dat haar vader zelf uit het warehouse haalde alvorens op pensioen te gaan. In plaats van ‘Wemyss’ op het vat te zetten – zodat de transporteur zou weten welk vat mee te nemen – had hij er enkel ‘Suzy’s cask’ op gezet. En hij wist haar te vertellen dat ze een goede keuze had gemaakt. ‘How would you know that, Dad?’ Proeven van (verkochte) vaten is verboden… Maar vloeken is dat verdomme ook!

Deze 20-jarige bood een neus vol sherry en donker fruit met gember en peperkoek in de mond. De afdronk is lang, intens warm en ronduit heerlijk. Een aanrader voor wie van gesherryde whisky’s houdt. (ca 65 EUR).

Ideaal bij deze dram zou een chocolade-dessertje zijn. Inge, Jeroen’s vaste leverancier van culinaire hoogstandjes in mini-formaat schudde een dessertje uit haar creatieve mouw: een koffiepraline met zeezout en Connemara, nougatcrème met Tullibardine en een chocolade crusty met crème van Highland Park. Het werd even stil in de zaal…

Salt & Pepper: 56,2% ABV (Clynelish 1997)

Dit was de enige whisky die op vatsterkte werd gebotteld – en wat voor één! Voor mij de beste van de avond. De neus was zoet met wit fruit (appels en peren), maar met een fantastische ziltige toets. Op de tong trachten drie smaken de boventoon te voeren: zoet, zout en peper. Wat een mooie balans! De afdronk, die best lang is, is een witte peperbom. Eerlijkheid gebied echter toe te geven dat deze Clynelish veel van zijn punch verliest als je er water aan toevoegt. Niet doen dus. (Wist u overigens dat Clynelish een belangrijk onderdeel van Johnnie Walker Gold Label is?) (ca. 63 EUR).

Toasted Oats: 46% ABV (Bowmore 2002)

Hoewel hij die avond door velen werd gelauwerd, kon deze Bowmore mij niet echt bekoren. Hij kwam, samen met de Spiced Apples (Benrinnes 1995) onderaan in mijn persoonlijke klassement. Ik ga snel naar de volgende. (ca. 53 EUR)

Vanilla Smoke: 46% ABV (Bunnahabhain 1997)

Een ‘vuile’ Bunna, zoveel is zeker. Zeggen dat hij stinkt zou te ver gaan, maar een neus vol zuurkool is niet wat ik van een whisky verwacht. De smaak maakt echter veel goed: zoet en rokerig. De afdronk is warm en lang. (ca. 63 EUR).

Typisch aan Wemyss-bottelingen is het feit dat ze zich concentreren op de inhoud. Niet te veel blah-blah op de eenvoudig uitziende labels, geen dure boxen en gewone flessen. Het gaat allemaal om de dram. De namen op de label – die doelbewust geen distilleerderij vermelden – verwijzen (maar dat had u allang door, natuurlijk) naar de eigenschappen van het gouden goedje. ‘Whisky is made to be drunk!’ concludeert de gastvrouw, alvorens na een welverdiend applaus een punt te zetten (voor 2010 althans) achter een lange reeks tastings op het Europese continent. Tot op het festival in Gent, Susan!

Nadat de flesresten verloot waren (en een aantal onder ons deden een zeer goede zaak) praatte ik nog even na met Jeroen, Stefaan en Bart. De verrassing van de avond en de absoluut beste whisky (sorry, Susan!) die ik dronk kwam uit een fles die Jeroen zelf had gekregen voor zijn verjaardag.

‘Proef dit eens’. Met veel plezier, dank u wel. Een geweldige Japanner: Nikka 10 Year Old Single Cask op vatsterkte (58% ABV), die zowel neat als met water versteld deed staan. Die Japanners toch. Goed spul, dat die maken!

In ruil gaf ik Jeroen een sample van de verschrikkelijke Tsjechen Gold Cock 3 Year Old Blend en Gold Cock 12 Year Old single malt. I definitely got the better deal