Distilleerderij: Glenglassaugh
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: The Spirit Drink That Dare Not Speak Its Name
Kleur: clear
ABV: 50%
Meer dan louter een stunt
De Glenglassaugh Distillery werd oorspronkelijk in 1875 gebouwd en produceerde fruitige whisky die voornamelijk werd verwerkt in de blends The Famous Grouse en Cutty Sark – totdat in november 1986 besloten werd de deuren te sluiten. Pas twintig jaar later, in 2008, kreeg de distilleerderij een nieuwe eigenaar: de Amsterdamse groep Scaent. De innemende Stuart Nickerson runt sindsdien de boel als Managing Director. In december van datzelfde jaar kondigde de distilleerderij aan dat ze een volledig nieuw product lanceert, zijnde new make spirit. Omdat het niet gerijpt heeft op eiken vaten voor de vereiste minimumperiode van drie jaar mag deze drank niet het label whisky dragen, maar moet het Spirit Drink genoemd worden. Omdat de wetgeving tevens verbiedt de naam van de distilleerderij te gebruiken, noemde Glenglassaugh zijn product met een kwinkslag ‘The Spirit Drink That Dare Not Speak Its Name’.
Ik moest toch even aan de neus wennen. De eerste keer dat ik ‘m opsnoof vond ik het maar niks, maar bij een tweede en derde poging (op afzonderlijke momenten, bedoel ik dus) begint hij steeds meer in mijn smaak (euh… neus…) te vallen. Fruitig met een heel klein tikkeltje rook maar toch redelijk eenvoudig. Recht-door-zee met een zeepige toets, maar ook iets dat me aan die kleine mauve ‘rubbersnoepjes’ (kent u ze nog?) doet denken. En aan die vierkante ananasbonbons. Er zit ook een metalige toets in, alsof hij uit blik komt. Hij doet me een beetje aan rum denken (tja, het is dan ook geen whisky, eh?).
Deze doorzichtige Spirit Drink met zijn 50% ABV gaat toch vlotjes binnen. De geur komt terug in de smaak, maar nu proef ik ook heidebloemetjes en vooral rijpe peer.
De afdronk is best lang en kruidig.
Er zijn slechts 8.160 flesjes van 500ml op de markt gebracht van deze new make (mijn flesje draagt nummer 2032 en werd in mei 2009 gebotteld) en het betreft hier geen single cask (want er is geen vat aan te pas gekomen), maar een single mash. Glenglassaugh bracht ook de ‘Spirit Drink that Blushes to Speak its Name’ uit, 6 maanden op Californische wijnvaten gelagerd.
New make is zo’n beetje een nieuwe hype (gestart door o.a. Kilchoman, de nieuwste distilleerderij op Islay), maar voor distilleerderijen vooral een manier om de kosten te dekken terwijl de vaten de vereiste tijd in de warehouses liggen te rijpen. Dat neemt niet weg dat dit best goed spul is en daarom meer dan louter een stunt.
geproefd door Mark Dermul op 21-07-2010
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar whivie.be)
