Distilleerderij: Glen Scotia
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: 1992/2010 (Malts of Scotland, Sherry Butt, cask 429, 199 bts)
Kleur: goud
ABV: 53,3%
Stoffige zolder
Dit is mijn allereerste Glen Scotia, dus ik wist niet meteen waar mij aan te verwachten. Een beetje opzoekingswerk leert dat Glen Scotia eigenlijk bij de gratie – en in de schaduw – van haar grote broer Springbank opereert en in dringende nood van investering verkeert. Recente foto’s van Glen Scotia laten zien dat de distilleerderij niet bepaald onderhouden is. Ze opereert overigens maar een drietal maanden per jaar, waardoor de outturn slechts 15% bedraagt van de werkelijke capaciteit van de distilleerderij. Naast Glen Scotia en de voornoemde Springbank is er nog een derde distilleerderij in deze regio, Campbeltown – die zich ooit het hart van de whiskyproductie mocht noemen! – die haar whisky op de markt brengt onder de naam Kilkerran: Glengyle.
Deze Glen Scotia 1992 ruikt enorm naar sherry – dat hoeft niet te verbazen gezien het een sherry butt betreft – waarbij koffiebonen en rozijnen de boventoon voeren, aangevuld met wat rubber en crème brulée. Doet wat denken aan de Glengoyne 1998 die ik onlangs proefde, maar dan geturfd. Maar er zit ook een vies kantje aan wat me doet denken aan een stoffige zolder…
De zoete aanval is best hevig en bestaat voornamelijk uit fruitige tonen, met een mespuntje zout, veel hout, maar ook pure chocolade en kruidnagel. Niet slecht, maar de stoffige zolder komt ook in de smaak naar voren en doet me de wenkbrauwen fronsen … Jammer. Ik vind dit niet zo lekker.
De afdronk is lang en romig met vooral noten.
Voor mijn eerste Glen Scotia mag ik zeker niet klagen, hoewel ik meen dat Malts of Scotland er in deze niet echt in geslaagd is een schitterend vat uit te zoeken. Dat gezegd zijnde kan het natuurlijk ook zijn dat Glen Scotia en ik niet voor elkaar gemaakt zijn. Ik laat het u weten als ik mijn tweede van deze distilleerderij proef.
Score: 79
geproefd door Mark Dermul op 02-05-2010
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar whivie.be)
Heb het net gelezen. Inderdaad. Ik vind jouw omschrijving van oude boeken en natte kranten ‘boenk’ erop. Straf dat we allebei de termen crème brulée en rubber gebruiken. Great minds think alike.
Daar zijn we het dan behoorlijk over eens…