Distilleerderij: Goldlys
Regio: België
Fles: 1994 Limousin Cask
Kleur: goud
ABV: 55%

Belgische bourbon?

De eerste keer dat ik Goldlys proefde (dat was de Goldlys Owner’s Reserve), sloeg deze mij enorm tegen. Dat gezegd zijnde was mijn score niet overwogen en zelfs bijzonder flauw. Wie scoort er nu een whisky minder dan 50, Dan scoor je hem beter niet. Beginnersfoutje.

Op het Gentse whiskyfestival, aan de stand van Filliers, werden alle expressies van Goldlys aangeboden ter tasting. Het leek mij een opportuun moment om eens een speciale botteling te proeven. Het werd deze 1994 Limousin Cask. Daar was al heel wat om te doen geweest.

De geur is alvast veelbelovend, want vol vers fruit, vanille, veel eik. Ook kandijsuiker en iets dat aan meubelwas (Plegde of Kraska?) doet denken. Maar daar staat wel tegenover dat het niet echt natuurlijk ruikt. Nogal chemisch en gemaakt. Mijn verwachtingen duiken onmiddellijk weer naar beneden en de zinsnede ‘Zie je nou wel?!’ spookt door mijn hoofd.

In de mond is hij eerder droog en bijzonder kruidig. Ik moet denken aan leder en fruit, maar overstemt door nootmuskaat en peper. Ik weet niet of ik dit nu lekker vind of niet. Hij doet me eerder denken aan Amerikaans spul, maar dan niet half zo lekker als een Bernheim Original of zelfs een Buffalo Trace.

In de lange, droge afdronk is het hout de hoofdrolspeler en worden de toetsen van honing en banaan resoluut op de achtergrond gedreven.

Op diverse blog wordt deze expressie de hemel ingeprezen als bijzonder complex, met scores achteraan in de 80, maar mij kan ze niet echt bekoren. Ik snap het niet. Ik ben hier wellicht nog niet klaar voor.

Score : 69

geproefd door Mark Dermul op 06-02-2010