De naam Sazerac zegt u misschien niet onmiddellijk iets, maar als ik enkele van hun brands opnoem, gaat er ongetwijfeld een lichtje branden: Benchmark, Buffalo Trace, Eagle Rare, George T Stagg, William Larue Weller, Ridgemont Reserve, Thomas H Handy, Elmer T Lee. Ik kan nog even doorgaan, want ze hebben meer dan 450 verschillende dranken in hun portfolio. Om u een idee te geven, bij Buffalo Trace Distillery hebben ze maar liefst 23 verschillende bourbons. Een grote speler, dus. Dat kan ook moeilijk anders als je weet dat ze meer dan 335.000 vaten hebben die in de 11 warehouses in Kentucky liggen te rijpen (alles samen beschikt de groep Sazerac overigens over 750.000 vaten, wat betrekkelijk fenomenaal is).
Op woensdag 13 maart waren we te gast op de American Whiskey Tasting te Gent, ingericht door The Bonding Dram met Brand Ambassador James Cowan als enthousiaste gastspreker.
James is volbloed Schot (hoewel zijn accent best meeviel) die zijn carrière begon bij Dewar Rattray (nu A.D. Rattray) en BenRiach/GlenDronach, maar enkele jaren geleden zijn hart verloor aan bourbon. En het is aan zijn enthousiasme te zien.
Persoonlijk had ik mijn voorbehoud omdat ik vreesde dat een aantal van deze bourbons heel sterk op elkaar zouden gelijken. En in sé is dat ook wel een beetje. Als je ze naast elkaar zet zoals wij die avond deden, daarentegen, is het best een eye-opener. De nuances zijn dan misschien klein, maar ze zijn significant genoeg om het kaf van het koren te scheiden. En het moet gezegd, er waren vanavond enkele positieve verrassingen bij!
1) W.L. Weller 12 Year Old, Wheated Bourbon, 45% ABV
Deze Weller rijpte 12 jaar en heeft als belangrijkste component wheat (naast de minimum 51% mais, natuurlijk, die trouwens veel hoger ligt in deze mash bill dan de 51%). Tarwe zorgt voor een zachte, zoete bourbon en dat was hier zeker het geval. Zeer easy drinking. Ik vond de neus getekend door amandelolie, getoaste eik (Grade 4 Char, voor de puristen), wilde bessen en wat tijm. Zeer aromatisch en een mooie opener van de avond. Hij is zacht en zoet op smaak met een lichte bite van nootmuskaat en peper. Lange, zoete finish. Pakweg 30 EUR.
2) Buffalo Trace Bourbon, 40% ABV
Buffalo Trace is het vlaggenschip van Sazerac en het merk waar de meeste investering in gebeurt. Begrijpelijk als je weet hoeveel cases hiervan jaarlijks verzet worden. En op zich een hele mooie rye-driven bourbon (Rye Mash Bill 1 en Grade 5 Char), maar in deze line-up kwam hij (voor mij althans) als de minste uit de bus. Hij rijpt 8 tot 12 jaar in de warehouses in Kentucky, waar het in de zomer snikheet kan zijn, wat de rijping natuurlijk versneld. Op de neus heb ik vanille, okkernoten, karamel en wat kokosnoot. Zacht en romig op de tong, met kandij, korst van bruin brood en wat limoen. De kruiden zijn – uiteraard – wat luider. Dat is de rogge die spreekt. De finish is nochtans zacht. Pakweg 25 EUR.
3) Hancock’s President’s Reserve, Single Barrel Bourbon, 44,45% ABV
Een vreemde ABV-notering, maar u weet natuurlijk dat dit gewoon het proofgehalte gedeeld door twee is. Dus deze bourbon is 88,9% proof. Kleine, vreemd fles met spuuglelijk label (imho), maar een geweldige bourbon (Rye Mash Bill 2, nog meer rogge). Op de neus heb ik caramel, butterscotch, mais, kortom een snoeperige zoetigheid. Maar zo’n vol en rijk mondgevoel! Kaneel en peper gaan vooraf aan abrikozen in siroop. De afdronk op vanille en eik ebt redelijk snel weg, maar het feest is al compleet. Pakweg 45 EUR.
4) 1792 Ridgemont Reserve, 46,85% ABV
Toen ik James vroeg waar de 1792 voor stond, vertelde hij mij dat dit het oprichtingsjaar van de Barton Distillery was, deel van de Sazerac Group waar deze bourbon wordt gemaakt. Maar dat klopt niet. In 1792 werd Kentucky uitgeroepen tot staat. Daarom ook dat deze de officiële toasting bourbon is op het jaarlijkse Kentucky Bourbon Festival. Ik zal James hier komende zondag, wanneer ik hem weer tegen het lijf loop op het festival in Gent, even op wijzen. Kwestie van elkaar een beetje te helpen, right? Op de neus krijg ik zoete karamel, dennenappels, vernis en fruit. De smaak geeft hij je vooraf al een flinke spicy kick, alvorens tabak en koffie het fruit vervoegen. De afdronk is middellang en mierzoet met wat kaneel en toasted oak. Wat een lekker goedje. En voor amper 30 EUR? Dat is pas een fenomenale prijs-kwaliteit verhouding. Flesje meegepakt.
James gaf ons een mooi historisch overzicht van het bedrijf, hun belangrijkste distilleerderij (Buffalo Trace) en het productieproces. Daarvoor had hij trouwens wat aanschouwelijkheidmateriaal meegebracht.
 |
 |
 |
 |
We kregen ook toelichting over de verschillende mash bills (recepten, dus), sour mash en sweet sour mash en de verschillende char levels van de vaten. Ja, ik heb hier toch wat notities gemaakt en veel nieuwe dingen opgestoken. Wist je trouwens dat bourbon een flink groeiende markt is? Eagle Rare steeg het afgelopen jaar met 35% en Buffalo Trace maar liefst met 40%. Na de proeverij van vanavond ben ik daar niet zo verbaasd meer over.
Tijd voor de drie grote kleppers, nu, waaronder de beste whiskey van de wereld, als u sommige profeten mag geloven. Iets waar James begrijpelijkerwijs graag mee uitpakte. Maar ik loop op de feiten vooruit. De vorige vier bourbons waren Little League, nu gaan we naar de Premier League.
5) William Larue Weller 2012, Antique Collection, 61,7% ABV
Statige fles, ronkende naam, prachtige kleur en stevig ABV. Het was dan ook een feest voor de zintuigen en van een heel ander kaliber dan de 12-jarige entry level bourbon van dezelfde stal waarmee we de avond begonnen. Op de neus krijg ik bessen, kersen, munt, gedroogde dadels en rozijnen, bruine suiker en wat kokos. Op smaak worden daar nog gekarameliseerde noten aan toegevoegd, koffie en Chokotoff. In de pittige, lange afdronk die toch fruitig zoet blijft, komt de eik mooi tot zijn recht. Hij kan zonder water gedronken worden, maar ook met een flinke scheut blijft dit een zalige bourbon. Pakweg 115 EUR.
6) George T Stagg 2012, Antique Collection, 71,4% ABV
U leest het goed: 142,8% Proof! Hij rijpte 15 jaar op wat James omschrijft als een ‘lage plaats’ in het warehouse. U weet dat ze in de States heel hoog opstapelen, waardoor de vaten een grote diversiteit vertonen. Deze heeft alvast flink wat water verloren, waardoor het alcoholpercentage stijgt. De neus… amai mijn klak! Wat een neus! Rood fruit, zure appels, rozijnen, koffie, kersen, eik, honing, peren, munt, ahornsiroop, banaan, chocolade. Hij heeft het allemaal en meer! Ondanks het ABV perfect te ruiken zonder dat je je neus verdooft. De blikken van de mensen die rondom mij zitten spreken boekdelen. Ze zijn dezelfde mening toegedaan. Awesome, anyone? Die complexiteit zet zich door op het palate. Het komt in golven, bij wijze van spreken. En elke smaak schreeuwt om de aandacht. Hij is natuurlijk geweldig warm, maar echt (ver)branden doet hij absoluut niet. De afdronk is lang, stevig gekruid en ronduit zalig. Dit is een super deluxe bourbon die je enkel met speciale gelegenheden op tafel gaat zetten. Een feest! Met voorsprong mijn favoriet van de avond. Zo rond de 125 EUR.
7) Thomas H Handy 2012, Antique Collection, 66,2% ABV
De laatste whiskey van de avond werd door Jim Murray bekroond met de hoofdprijs (weliswaar de 2011 uitgave van deze Handy, natuurlijk). De verwachtingen liggen dan ook heel hoog, natuurlijk. En hij stelt niet teleur, hoewel hij toch heel anders ruikt dan zijn bourbon broeders die we net proefden. Ik krijg rood fruit, perzik uit blik, melkchocolade, fudge, gekarameliseerde appelsienschil, bruin brood, anijs, guimauve en cola (de snoepversie). Daarnaast ook wat tuinkruiden en selderijzout. Kokosnoot. Wat een mix. Maar wel heel aangenaam, hoor. Maar dan op smaak. Kaboom! Onmiddellijk zeer kruidig. Witte peper, nootmuskaat, kruidnagel en kaneel. Hier moet dringend iets zoets tegenover komen. Honing, parma violetten, drop, munt, rood fruit, Pink Lady en appelsienmarmelade. Pijptabak. Geweldig, maar hij lost de belofte van de neus voor mij niet helemaal in. De finish is clean en zeer lang, drogend op woodspice en munt. Een beauty, te krijgen voor pakweg 110 EUR.
Ik had al een paar American whiskey’s en bourbons geproefd, maar zoiets als vanavond (vooral de laatste drie dan, natuurlijk) had ik nog niet mogen beleven.
Dank ook aan mijn tafelgenoten die de wellevendheid aan de dag legden om respect voor de spreker te tonen, iets wat niet van alle aanwezigen kon gezegd worden…
May the… errr… Bourbon be with you…
