Blog Image

WhivieBlog

Whisky voor iedereen!

'Whivie' staat voor Whisky voor iedereen. Het is een site waarvan we hopen dat hij u zal helpen whisky in al zijn facetten te leren appreciëren. Je kan alle informatie terugvinden op onze website whivie.be en op deze blog publiceren we graag de laatste nieuwtjes alsook de tasting notes, evenementen en ga zo maar door. Uw suggesties zijn natuurlijk van harte welkom!

Sheep Dip 8 Year Old Pure Malt

Tasting Notes Posted on 19/10/2018 20:11

Bottelaar: Sheep Dip
Regio: Schotland
Fles: Sheep Dip 8 Year Old Pure Malt
Kleur: zonlicht
ABV: 40%

Lam

In 1974 wordt Sheep
Dip – een Pure Malt, of wat vandaag de dag blended malt zou heten – gelanceerd.
Wanneer Whyte & Mackay in 1993 de Invergordon distillery koopt, zit Sheep
Dip mee in de deal, maar Alex Nicol – van de Spencerfield Spirits Company –
neemt het merk over in 2005. Zijn Sheep Dip, Pig’s Nose en Edinburgh Gin
blijken het zo goed te doen, dat Ian MacLeod Distillers een bod doet dat Alex
niet kan weigeren. Nicol verkoopt in 2016. Maar… ik proef de oud ‘The Original
Oldbury Sheep Dip’ uit de jaren 1970, samengesteld met 16 single malts die
allemaal minstens 8 jaar rijpten.

Op de neus doet hij
alvast erg jong aan. Fris en levendig op groene mout, onrijpe banaan en jonge
appels, kristalsuiker, kruisbessen en vers afgereden gras.

Het mondgevoel
mocht iets romiger, wat mij betreft. De whisky is zacht en zoet, tikkeltje
metalig op appels, perensiroop, iets snoeperigs zoet en zachte kruiden à la
gember en witte peper.

De korte afdronk
kan me niet van de indruk ontdoen dat ik een teleurstellende whisky geproefd
heb.

Ik moet bekennen
dat ik hier veel meer van verwacht had. Een erg lichte blended malt die er op
geen enkel moment uit springt. Dit is wat mij betreft geen schaap, maar een
jong lam.

71/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-07-2018
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



J&B Jet

Tasting Notes Posted on 19/10/2018 12:33

Bottelaar: Justerini & Brooks
Regio: Schotland
Fles: J&B Jet
Kleur: koper
ABV: 43%

Donkerzoet

J&B – Justerini & Brooks – wordt al wel
eens smalend Junk & Bullshit genoemd (ik beken, ik ben ook niet zot van hun
‘Rare’ die duidelijk enkel bedoeld is om te mixen), maar deze Jet sprak toch
een beetje tot de verbeelding. De strakke, zwarte verpakking… Ik vind ze mooi.
De inhoud is een blend van niet minder dan 32 verschillende whisky’s (voornamelijk
Speyside) die allemaal minstens 12 jaar gerijpt hebben. Maar een geweldig
succes zal het niet geweest zijn, want hij wordt ondertussen al niet meer
gemaakt (maar is nog wel her en der te koop). Er was zowel een versie op 40%
als op 43%. We proeven – gelukkig – de laatste.

Stop the
press!

Deze neus is erg aangenaam! Donkerzoet doch helder op gebakken appels,
appelsienlikeur, nougat, walnoten en gekarameliseerde gember. Wat honing en
karamel (natuurlijk, zou ik bijna zeggen), pruimen en dadels. Maar ook een
droge kruidigheid en wat hout, die roet in het eten komen gooien.

Dat wordt
verdergezet op smaak, maar helaas heb ik nu veel meer tannine dan de neus deed
vermoeden, wat het donkerzoete er snel doet evolueren naar een flinke
bitterheid. Dju! De kruiden zijn ook luider dan zou mogen. Deze blend schreeuwt
een beetje. Vanaf de tweede slok – nadat de smaakpapillen het geweld een beetje
gewoon zijn – merk je dat hij toch interessant is. Complex durf ik hem niet
noemen, maar aangenaam? Dat zeker wel.

De afdronk is
verrassend lang, donkerzoet en pittig.

J&B is niet
echt mijn ding, maar deze vind ik wel lekker. En ik ben er zeker van dat hij
het erg goed zou doen in een cocktail (een goeie Rusty Nail, bijvoorbeeld).

78/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-07-2018
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Glenfiddich Experimental Series Tasting Experience

Events Posted on 19/10/2018 07:22

We schrijven woensdag 17 oktober.
Brussel is afgesloten omwille van de Europese top rond de Brexit en ik vloek
luidop omdat ik het risico loop te laat te komen op mijn afspraak. En daar hou
ik niet van. Absoluut niet, zelfs. En deze keer was het bovendien een erg leuke
– en smaakvolle, zo zou later blijken – afspraak in het Thon hotel.

Met een uitnodiging van Oona op
zak, parkeerde ik de auto in de ondergrondse garage van het hotel, nam de lift
naar de eerste verdieping en bleek nog net op tijd gearriveerd voor een heuse Glenfiddich Experimental Series Tasting
Experience
. Amai, da’s een mondvol, maar het was dan ook veel meer dan een
gewone proeverij.

Mark Thomson – de UK Brand
Ambassador van Glenfiddich – zou ons trakteren op een geweldige avond vol
vloeibaar lekkers.

Glenfiddich – één van slechts 6
Schotse distilleerderijen die nog in familiehanden is – is ’s werelds best
verkopende single malt. Daar is een goeie reden voor. Afgezien van het feit dat
William Grants & Sons als eerste een single malt exporteerde (in 1963 was
dat) is het ook het bedrijf dat het proces van finishen heeft geïntroduceerd
(weliswaar met Balvenie, maar da’s muggenziften). Innovatief? Je mag gerust
zijn. En dat blijven ze graag doen.

Zo hebben ze ook de interessante
Experimental Series op de markt. En vanavond zouden we daarmee uitgebreid
kennis maken.

Glenfiddich IPA, 43%

Voor hun IPA, de eerste in de
reeks, lieten ze bij een ambachtelijke brouwerij in de Speyside een IPA
produceren. Let wel: deze Indian Pale Ale is niet als product verkrijgbaar en
volgens Mark zelfs helemaal niet zo lekker. Het bier (met een alcoholpercentage
van 9%) werd speciaal gemaakt om er vaten mee te impregneren om daar dan de
Glenfiddich whisky – die eerder op bourbon barrels had gerijpt – nog een 12
weken te laten rusten. Het resultaat was een erg drinkbare Glenfiddich met
vanille, citruszeste en een mooie toets van hop. Hij werd gepresenteerd met een
mooi stukje gepocheerde kabeljauw en de combinatie was verrassend lekker.

Glenfiddich Project XX, 47%

Het verhaal van de tweede release
in de Experimental Series is erg leuk om horen. De 20 Glenfiddich ambassadeurs
(vandaar dus de XX en de vingerafdruk op de fles) kregen de opdracht – zonder
bijkomende uitleg – om in het warehouse elk 5 vaten te voorzien van hun naam.
Daags nadien stonden er voor elk van de twintig ambassadeurs 5 glaasjes op
tafel met uit elk door hun gekozen vat een sample. Wederom weinig uitleg
behoudens de opdracht hun favoriet te kiezen. Op dag drie stond Brian Kinsman
voor hun neus met een vatting van deze twintig samples. De combinatie bestond
uit 17 bourbon vaten, 2 sherryvaten en één portvat. En ze zagen (lees:
proefden) dat het goed was.

Mark verraste ons opnieuw door deze
Project XX – die zonder koelfiltratie gebotteld werd op 47% – te combineren met
twee erg uiteenlopende gerechtjes. Enerzijds een stukje zalm en anderzijds een
stukje duif. De tweede combinatie (met complimenten aan de chef!) kon mijn
voorkeur wegdragen. De whisky, trouwens, was mijn favoriet van de avond.

Glenfiddich 21
Year Old Winter Storm
, 43%

Voor het derde experiment – de
Winter Storm – liepen de fans echt storm (zag u wat ik daar deed?). In een mum
van tijd was de eerste batch uitverkocht. Wij hadden het genoegen om vanavond
van batch 2 te kunnen proeven en wees gerust, batch 3 is ondertussen in
productie. Wat deze Winter Storm zo bijzonder maakt is het feit dat deze
Glenfiddich na 21 jaar op bourbonvat een finish kreeg van zes maanden op vaten
waar voorheen ijswijn rijpte. Peller Estates uit het Canadese
Niagara-on-the-Lakes (inderdaad, nabij de beroemde watervallen) plukt de
druiven voor haar wijnen bij -10°C en maanlicht. Dat is geen folklore, maar een
bewuste keuze, omdat de druiven dan van nature de hoogste concentratie aan
suikers hebben. De Glenfiddich 21 mag drie maanden lang in zulke vaten
overnachten om tot de subtiele single malt te komen die zo populair geworden
is.

Ik vond het geweldig om zowel de wijn
als de whisky naast elkaar te kunnen proeven. Dat deed de ietwat omslachtige en
bombastische titel van heel deze avond absoluut eer aan. En daarna konden we
hem nog even combineren met een zalige crème brûlée met abrikozen. Hemels!

Glenfiddich 21
Year Old Reserva Rum Cask Finish
,
40%

Maar Mark drukte ons op het hart
het dessert niet in één keer naar binnen te spelen, want hij had een extraatje
meegebracht. Weliswaar niet uit de Experimental Series, maar hij was van mening
– aangezien het net als de Winter Storm een 21-jarige Glenfiddich was – deze
ook eens naast dat dessert mocht gezet worden. Pure verwennerij dus.

Maar het piece de resistance moest nog komen, natuurlijk. De avant-première
van de nieuwste telg in de Experimental Series. Nummer vier is alvast opnieuw
een erg veelbelovende whisky, want hij is gedurfd geturfd! Dit nieuwe
experiment wordt begin 2019 in onze contreien verwacht.

Glenfiddich Fire &
Cane
, 43%

De mooi gefumeerde fles bevat een
atypische Glenfiddich met een whisky op 8ppm. U leest het goed. De malt werd
samengesteld met zowel geturfde als ongeturde malt die na vatting nog flink rokerig blijkt.
Vandaar de ‘fire’ in de naam. De ‘cane’, wat zoveel betekent als suikerstok,
verwijst naar het rumvat waarin deze mocht rijpen.

Ik vond hem verrassend goed. Mijn
eerste idee – no offense, Mr Thomson
– was ‘Hola, een Bruichladdich op wijnvat?’ Om maar aan te geven hoe atypisch
deze is. Maar het werkt prima. U mag zich aan uitgebreide tasting notes en een
Rambling verwachten. Maar van zodra hij er is, niet te lang dralen, want ik
vrees dat ook deze – net als de Winter Storm – snel zal uitverkopen.

Alles bij elkaar was het niet
alleen geweldig om deze 5 whisky’s te proeven – in combinatie met heerlijke
gerechtjes – maar het opzet van de zaal was ook van die aard dat het uitnodigde
tot gezellig keuvelen met de andere genodigden. Geen stoelen, geen saaie
presentatie, maar een levendig geheel waarbij de gastheer ons enthousiast van
de ene setup naar de andere gidste.
Mr Thomson nodigde ook echt uit tot een gesprek. Het was geen
eenrichtingsverkeer. Vragen stond vrij. Proeven nog meer. En Mark vertelde erg
enthousiast (het zou nog moeten mankeren, ik weet wel) en met de nodige humor.
Geweldig vermaak op alle niveaus.

En de gastvrijheid van Glenfiddich
kende vanavond geen grenzen. Terwijl we afscheid namen van de sympathieke
ambassadeur en de mensen van het PR-bureau (die prima werk leverden, zoals
steeds), kregen we nog een geschenk in de handen geduwd: een fles Glenfiddich
Project XX. Wait, what? Een fles whisky? Cadeau? Dat had u niet moeten doen
(maar ik ben blij dat u het gedaan heeft, want zoals ik al eerder zei, het was
mijn favoriet van de reeks tot nu toe).

Ik keerde huiswaarts met mijn
geschenk, het flesrestje Fire & Cane dat ik had gebedeld (voor de Rambling,
uiteraard) en maakte een mental note.
Mijn volgende trip naar Schotland zal sowieso een bezoek aan Glenfiddich
bevatten.

A big thank you to Mr Thomson of Glenfiddich, Mrs
Claude, Anke & Sven for a great tasting experience
.

May the Malt be with you!