WhivieBlog

Distilleerderij: Glenesk
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Glenesk 20 Year Old 1984 Gordon & Macphail Connoisseurs Choice
Kleur: goud
ABV: 43%

Appel
& Appelsien

Glenesk is al sinds
1985 gesloten, dus je komt de whisky niet al te vaak tegen.. Dit is overigens
mijn eerste Glenesk. Nou ja, ik proefde eerder al een Hillside (eentje, maar) en
dat is dus eigenlijk dezelfde distilleerderij. Ze droeg in haar leven
(1887-1985) ook nog de namen Highland Esk Distillery, North Esk Distillery en
Montrose Distillery. In 1954 werd ze tot Glen Esk Distillery herdoopt om dan in
1980 tot slot Glenesk te heten voor haar laatste vijf jaar.

De neus is alvast
best zoet, maar wel met een metalen randje, alsof hij uit blik werd geschonken.
Het fruit vertaalt zich naar appel en appelsien, weinig meer. Banaan, dat nog
wel. Een eetlepel honing, ook. Betrekkelijk eenvoudig, maar dat betekent niet
dat hij niet lekker is. Verre van.

Hij is heel zacht,
licht gekruid (denk kruidnagel en zoethout) en zoet. Opnieuw dat metalen
randje, dat ietwat tegenvalt. Maar hij is zeker sappig genoeg om overeind te
blijven. Het fruit blijft appels en appelsien, hoewel hij nu toch wat meer
zoetheid vertoont dan op de neus.

De finish is zo kort
dat je de whisky al vergeten bent voordat je je glas hebt neergezet. Jammer.

Een betrekkelijk
eenvoudige, complexloze Highlander van een vergane distilleerderij. Deze zal je
toch zo’n 160 EUR kosten, wil je hem nog aanschaffen. Een beetje (veel) te veel
van het goede, lijkt me.

82/100

Geproefd
door Mark Dermul op 09-06-2014
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Glen Esk Distillery
Kinnaber Road, Hillside
Montrose, Angus DD10 9EP
Scotland
gesloten sinds 1985

What’s in a name?

De
Hillside of Glen Esk Distillery heeft al heel wat namen gehad. Ze begon haar
leven in de 19e eeuw als vlasmolen. In 1887 richtte Septimus
Parsonage & Co en James Isle, beide wijnhandelaars uit Dundee) de Highland Esk Distillery op, genaamd
naar de rivier Esk aan wiens oevers ze werd gebouwd. We zitten in Montrose in
de Eastern Highland. Toen J.F. Caille Heddle de distilleerderij twee jaar later
overnam herdoopte hij ze North Esk
Distillery. Ze bleef operationeel tot aan de Eerste Wereldoorlog. Dan
duurde het tot 1938 alvorens ze heropende, weliswaar als distilleerderij van
graanwhisky. Nieuwe eigenaar, dus nieuwe naam? Yep, Joseph Hobbs en zijn
Associated Scottish Distillers Ltd noemde haar vanaf dan Montrose Distillery.

In
1954 kwam de distilleerderij in handen van de Distillers Company Limited, die
ze prompt herdoopte tot Glen Esk. Na
10 jaar werd ze ondergebracht bij Scottish Malt Distillers en kreeg ze weer een
nieuwe naam: Hillside. Sinds 1964
ging men er ook terug single malt stoken. Eind jaren ’60 en begin jaren ’70 van
de vorige eeuw werden de drum maltings gebouwd en uitgebreid. Niet veel later
werd de stokerij overgenomen door de bottelaar William Sanderson & Sons
Ltd. Zij gaven de distilleerderij in 1980 haar laatste naam: Glenesk.

VAT 69

De
naam Sanderson doet misschien een belletje rinkelen? Zij waren immers bekend
voor de (destijds) populair blend VAT 69. De overname van de distilleerderij
had alles te maken met het feit dat Sanderson zich wou voorzien van voldoende
malt whisky voor zijn paradepaardje.

Maar
in december 1985 was het liedje uit en ging de distilleerderij, die beschikte
over 2 wash stills en twee spirit stills, onherroepelijk dicht. Alle gebouwen
zijn ondertussen afgebroken (het laatste ging tegen de vlakte in 1996) op de
maltings na. Die werden verkocht aan Paul’s Malt Ltd, die op hun beurt werden
overgenomen door Greencore, dat dan weer werd opgeslokt door Axereal
in 2010. Dat bedrijf is de grootste graancoöperatieve van Europe.

Range

Er
zijn enkele officiële bottelingen van Glen Esk op de markt gebracht in de jaren
’70 en ’80 van de vorige eeuw. Daar betaal je vandaag de dag een heuse som
voor. Nadien kwamen er nog wat bottelingen van Diageo in de Rare Malts Series,
weliswaar onder de naam Hillside.

Bij
onafhankelijke bottelaars is het geen sinecure om hier nog flessen van te
vinden. Gordon & Macphail en Duncan Taylor hebben een paar vaten op hun
actief.