Peter De Decker, de sympathieke zaakvoerder van de Antwerpse (nou, ja, Berchemse) whiskyshop Anverness (een samentrekking van Antwerpen en Inverness, zo blijkt), waagde zich gisteren voor de eerste keer aan een whiskydinner, in samenwerking met Dégustation, een klein, maar zeer gezellig restaurant in de buurt. Om met de deur in huis te vallen: bijzonder geslaagd!
Bedoeling was niet zozeer de maaltijd met whisky klaar te maken, maar om heerlijke combinaties op tafel te krijgen: een gastronomisch hoogstandje op je bord, geflankeerd door een toegankelijke whisky die het geheel complementeert. Complimenteert, zou ik bijna zeggen.
Na de hartelijke ontvangst in de winkel (hierover publiceer ik later deze week nog een aparte blogpost, want de shop is een kleine whiskyhemel op aarde!), werden we vergast op een heerlijk duo-aperitief met hapjes.
Aperitief
Gerookte zalm en garnalen op een bedje van witlof alsook een ‘noten & rozijnen’-combiné werden vlotjes weggespoeld met een Glenkinchie Distiller’s Edition (43% ABV, de beste Glenkinchie die ik al proefde!), gerijpt op een Manzanilla sherryvat. Daarnaast kregen we – als een mini-experiment, zeg maar – een Manzanilla sherry geserveerd. Op Dearly Beloved en enkele andere dames in het gezelschap na, was iedereen het volmondig eens dat de whisky de betere van de twee was. Maar dat is no contest, zou ik zeggen. Het experimentje bestond erin te proberen het sherryvat te herkennen in de whisky. Dat was toch niet zo eenvoudig. Het is mij alvast niet gelukt (maar ik heb dan ook na één nipje mijn sherry geruild met de Glenkinchie van mijn lieftallige wederhelft).
Daarna verkasten we gezamenlijk naar het restaurant Dégustation, aan de overkant – letterlijk! – van de straat. Op drie tafeltjes na, waar al enkele restaurantgasten zaten te genieten, bezette ons gezelschap alle nog resterende stoelen en kon het feest beginnen.
Voorgerecht
Chef Kris serveerde een perfect bereide Sint-Jacobsnoot met doperwtjes en munt in zachte oesterboter, die niet zou misstaan in ‘Mijn Restaurant’. Peter schonk ondertussen een strokleurige Bretoen uit: Glann Ar Mor (46% ABV, non-chill filtered, non-coloured, bourbon barrel). Deze Franse whisky is nog betrekkelijk jong, maar heeft zeker een mooie toekomst. Glann Ar Mor betekent zoveel als ‘bord de mer’ (langs de zee of kustlijn klinkt alvast een pak minder poëtisch, maar het heeft natuurlijk alles te maken met de locatie van de distilleerderij). Hij begint met vanille, maar als je hem wat tijd geeft komen er prachtige fruittonen – voornamelijk sinaasappel – naar boven. Hij vult de mond helemaal, lekker olieachtig, en smaakt al bijzonder ontwikkeld met een tikkeltje banaan en appel. This dram is going places! Geweldige keuze.
Soep
Tja, zeg nooit zomaar ‘soep’ tegen de crème van asperges met gebakken Oosterschelde-paling die ons werd voorgeschoteld. Deze werd begeleid door een topper: de nieuwe Clynelish 1982 van Malts of Scotland (48,7% ABV, Bourbon Hogshead, cask 5894, 229 bts). Herinnert u zich de MoS-tastings in Gent en Zottegem nog waar we cask 5895 proefden? Dat vat was naar mijn bescheiden mening toch net iets beter (omwille van het hogere ABV misschien?). Toch wederom een prima keuze van Peter. Hij kent zijn vak (maar dat wisten we al langer).
Hoofdgerecht
Kris verraste ons met een kip uit de Landes met gebakken asperges en rozemarijn in een sausje van oude port. Ik was even verontrust dat de portsaus zou overheersen en met de whisky zou vloeken en die vrees bleek niet geheel onterecht. De Ierse Pure Pot Still was nochtans niet de minste: de geweldige Redbreast 15 Year Old (46% ABV, non-chill filtered). Persoonlijk vond ik dit een minder geslaagde keuze, maar dat heeft absoluut niets met de geweldige whisky te maken. Dat gezegd zijnde bleef ook deze combinatie een streling voor de smaakpapillen, hoor.
Dessert
Na een welverdiende pauze kregen we een zalig zoete moelleux au chocolat en gebakken ananas voorgezet, ter afronding van dit heerlijke viergangenmenu. De keuze van Peter voor de bijpassende whisky was deze keer weer een schot in de roos: Glengoyne 1998 van Malts of Scotland (55,2% ABV, Sherry Hoghshead Cask 1132, 272 bts). Het was voor mij een blij weerzien met deze geweldige, naar crème brulée geurende, dram (ik had hem voordien al geproefd tijdens één van de voormelde MoS-tastings). Wat een fantastisch oloroso-kleurtje. En gelukkig een goede ‘zwemmer’ (zooooo lekker met een scheutje water bij), want zonder is hij te heet. Geweldig om dit culinaire hoogstandje mee af te sluiten.
Besluit
Ik was in goed gezelschap. Mijn ouders waren mee (ze waren beide onlangs jarig en wij hadden hen deze hint gegeven – dus het was op Vader’s kosten, wat wil je nog meer?), alsook twee vrienden en natuurlijk mijn persoonlijke chauffeur en bodyguard Dearly Beloved. En we leerden ook een paar nieuwe mensen kennen, waardoor we ook wat whisky-weetjes en ervaringen konden uitwisselen, wat voor een groot stuk bijdraagt tot de vreugde van zulke evenementen.
Voor Peter was dit het eerste uitstapje naar een dinner, maar ik denk dat ik voor iedereen aanwezig spreek als ik zeg dat we van harte hopen dat het niet de laatste keer geweest is. Wat dacht je van eens per trimester, Peter? Ik weet dat ik er telkens bij zou zijn, want er gaat niets boven een gezellig diner met familie en vrienden – zeker niet als de gerechten en de bijpassende whisky’s met zulke verve ter tafel komen.
Proficiat en let’s do this again!
