Distilleerderij: Glen Keith
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: 10 Year Old
Kleur: amber
ABV: 43%
Middelmaat
Chivas Brothers was al eigenaar van de Strathisla Distillery die – letterlijk – aan de overkant van de straat ligt. De Glen Keith distilleerderij bouwden zij op de plaats van een oude maismolen tussen 1957 en 1960. Ze kreeg initieel drie stills, omdat de eigenaars aan triple distillation deden, wat eerder uitzonderlijk was voor Speyside.
In 1970 werden twee stills bijgezet en schakelde men terug naar double distillation, een beetje later nog een zesde still zodat ze in paren konden werken.
Glen Keith was best innovatief: het was de eerste distilleerderij waar de stills met gas werden verwarmd in 1970. In 1973 werd overgeschakeld naar het gebruik van stoom. Tot slot was het ook de eerste distilleerderij waar het gebruik van een computer tijdens het distilleerproces werd ingeschakeld. In 1999 werd de distilleerderij het zwijgen opgelegd. In 2001 werd ze verkocht aan Pernod Ricard. De distilleerderij werd nog niet heropend, maar al het materiaal is nog aanwezig, dus wie weet…
De voorraden van Glen Keith worden voornamelijk voor de blends van Passport, 100 Pipers en natuurlijk de populaire Chivas Regal gebruikt. Er zijn slechts twee officiële bottelingen: een 10 Year Old en een vintage 1983, twee bottelingen die zo goed als onopgemerkt voorbij gingen, niet geheel onterecht.
Deze 10 Year Old heeft een exceptioneel lichte neus, bijzonder zoet en bloemig. Een toets zoethout en lavendel en iets wat je aan vers afgereden gras doet denken. Hij mist diepgang, maar blijft toch aangenaam. Lichtjes gekruid.
Best aangenaam mondgevoel voor zoetekauwen (zoals ik) met honing, kruidenthee, zoethout, nootmuskaat en kaneel. Helemaal niet slecht voor zo’n lichtgewicht.
In de medium afdronk zijn het de gekruide honing en lavendel die op de voorgrond treden met een tikkeltje overrijp fruit met een bittere toets op het allerlaatste moment.
Dit is een heel gewone single malt, maar best aangenaam en zou zo een daily dram kunnen zijn, ware het niet dat hij steeds moeilijker te vinden is – en als je hem al vindt is hij ondertussen overpriced. Hier mag je niet meer voor betalen dan zo’n 35 EUR, maar op sommige plaatsen in Engeland zie ik hem over de toonbank gaan voor 50 pond. Tegen alle verwachtingen in is dit een goede middelmaat.
Score : 76
geproefd door Mark Dermul op 16-04-2010
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar whivie.be)
Tja, de MoS is dan ook een cask strenght van 1990, da’s toch nog iets anders. En ik hoor nog goede dingen van Glen Keith via onafhankelijke bottelaars. Blijkbaar zijn het enkel de twee officiële bottelingen die niet echt schitterend zijn. Vreemde situatie, op z’n minst.
Hallo Mark, eigenlijk ongelooflijk he dat de MOS-Glen Keith zo goed is en dat deze eigenlijk een beetje lagere score heeft. Een 76 is natuurlijk niet slecht maar zeker ook niet overweldigend he.