Distilleerderij: Wagging Finger
Regio: Nederland
Fles: Wagging Finger
Kleur: clear
ABV: 57.5%
Drop
Het kon natuurlijk niet uitblijven dat Wagging
Finger ook een gin zou uitbrengen op de zogenaamde ‘Navy Strength’. Maar Erik
zou Erik niet zijn, mocht hij die gin op hoge sterkte niet uitbrengen onder een
Hollandse naam. Hij koost voor Admiraal De Ruyter. Voor de liefhebbers: Michiel
Adriaenszoon De Ruyter was een Nederlands admiraal, geboren in Vlissingen in
1607 en is één van de bekendste zeehelden uit de Nederlandse geschiedenis. U
moet de film uit 2015 maar eens bekijken. Wij concentreren ons op de gin, deze
keer met mauve dop en een alcoholpercentage van 57.5%.
De neus ligt in het
verlengde van de ‘gewone’ Wagging Finger gin (wat niet hoeft te verbazen,
natuurlijk), maar hier krijg ik toch eerst de herbale, aardse trekjes, alvorens
de citrus zich vertoont. Hij heeft zelfs iets van onrijpe banaan. En iets
verrassends melkachtigs als van yoghurt. Vreemd, maar wel erg aangenaam.
Deze is even romig
als zijn kleinere broertjes, maar natuurlijk veel krachtiger. Dat proef je
meteen. Hij is ook veel zoeter en snoepjesachtig. Ik krijg zelfs cuberdons (en
in die zin is de kleur van de dop natuurlijk perfect gekozen). De extra
krachtigheid vind ik persoonlijk een groot pluspunt. Hij is ook een pak
kruidiger: kaneel, staartpeper en iets van kardemom. Ontwaar ik daar wat anijs?
De afdronk is het
enige moment waarop de citrus zich echt kan laten zien, want voor de rest wordt
deze gin gedomineerd door jeneverbes en aardse tonen. En of dat lekker is!
Wederom een
expressie van Wagging Finger die zo lekker is dat hij zich voornamelijk leent
tot het sippen met een blokje ijs, maar niet per sé in een G&T moet
verwerkt worden.
GIN & TONIC
Maar natuurlijk
doen we dat wel. Hoewel we het eenvoudig houden, hoor. Veel ijs, dat wel, maar
voor de rest voegen niets toe aan ons glas behoudens een gewone tonic van Erasmus
Bond. Wat opvalt is dat de gin onmiddellijk melkachtig wordt. Niet qua smaak,
maar qua kleur. Dat bewijst opnieuw dat Erik zijn gin niet koelfiltert. De
G&T is alvast een heerlijke, zomerse drank met een verrassend drop-achtig
karakter. Misschien toch anijs aan zijn receptuur toegevoegd?
Het is fijn vast te
stellen dat de gin van Erik steevast van hoge kwaliteit is, zonder
compromissen. Ik heb nog niets van Wagging Finger geproefd waarvan ik dacht
‘moh, dat is maar zo-zo’. Integendeel. Die Hollander weet waar hij mee bezig
is.
Geproefd door
Mark Dermul op 24-02-2018
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
