Gisteren Wee Dram Master tasting gehad.
Locatie : ’t Eenvoudig Bestaan te Kerkhove.

Line Up
Lochside 1991/2004 (63.1%, G&M Reserve, C#15184, 171 Bts.)
Rosebank 20yo 1981/2002 (62.3%, UD Rare Malts)
Invergordon 41yo 1965/2007 (50.1%, DT, C# 15516, 232 Bts.)
Caperdonich 38yo 1968/2007 (54.2%, DT, C# 2609, 130 Bts.)
Glenfarclas 40yo ‘105’ (60%, OB 2008, 893 Bts.)
Ardbeg 25yo ‘Lord of the Isles’ (46%, OB 2006)

Er was niet erg veel volk maar dat vind ik persoonlijk niet erg.
De flessen in de line up waren zoals altijd volgens het ‘masters’ principe niet meer te vinden via de gewone kanalen.
Hieronder wat notes van de avond.

Lochside
Vrij krachtig om mee te beginnen. Goede zwemmer.
Een uitstekende fles voor een heel aangename prijs. Weliswaar heeft hij wat tijd & water nodig om echt genietbaar te worden.
Maar als je hem wat tijd geeft krijg je een zalige mix van fruit voorgeschoteld, heel smaakvol.
Ik liet wat in m’n glas staan om op het eind van de tasting nog eens van te proeven.
WAUW! Boterkoekjes, tropisch fruit, lichtjes waxy….
Smaakvolle krachtige dram. Voor mij persoonlijk een ontdekking en een aangename kennismaking.

Rosebank
Je moet een beetje van de stijl van lowlanders houden om deze echt te kunnen appreciëren.
Ook wel vrij hoog op alcohol en deze zwemt helemaal niet zo goed. Enkele druppeltjes kan hij aan maar je moet heel voorzichtig zijn. Een druppeltje of 2 teveel in het glas en hij verliest al z’n kracht.
Een goede lowlander. Niet de beste Rosebank die ik al gedronken heb maar hij ligt me wel.
Vrij kruidig, heel heel heeeeeeel veel vanille’s.
Ietwat flauwe finish.

Invergordon.
Aha! Oude grain whisky.
Vroeger was ik niet te vinden voor grain whisky’s. Ik vond ze een vervelende chemische geur, smaak & nasmaak hebben. Niet echt m’n ding.
Maar 2jaar geleden waagde ik mij aan een oude Invergordon van 41y (Duncan Taylor) op het whisky festival te Gent.
It just blew me away. Ik was verkocht. En kocht dan ook direct een fles van deze.
Oude grain whisky is nog heel betaalbaar dus dat mocht ik niet laten liggen.
Wel deze Invergordon deed mij enorm denken aan de Invergordon’s van het bladnoch forum.
Initieel ruiken deze oude grains naar lijm, velpon, thin air en dat soort ‘lekker’s’.
Maar wacht … laat het goedje oxideren. Laat de lijmgeur wegtrekken en je krijgt een mand vol fruit in de plaats afgetopt met zeemzoete vanillehoning.
Het is wel een stijl van whisky waar je moet voor zijn. You love it or you hate it.
Wel voor 1 glaasje op een avond I absolutely love it.
Tip voor mensen die eens oude grain willen proberen voor aangename prijs -> maak u lid van bladnoch forum en bestel hier
http://www.bladnoch.co.uk/acatalog/bladnoch-forum-bottlings.html uw Invergordon.
Wie eerst eens wil voorproeven moet maar eens bij mij passeren 

Caperdonich
Wie me kent weet dat ik een zwak heb voor Caperdonich uit de jaren ’60 & ’70. Ik heb tot nu toe nog geen enkele slechte Caperdonich gedronken uit die jaren.
Geur : Less talking more smelling … Een mand vol exotisch fruit met iets lichtjes waxy … en en en … ik kan uren doorgaan, zoals ik er ook uren kan aan ruiken. This is my kind of dram!
Smaak : aj … zoals verwacht … de geur is veelbelovend maar de smaak kan deze beloftes niet volledig waarmaken. Hij is een beetje flat. (maar we zijn aan het muggenziften)
Finish : aha hij komt terug tot leven met een aangename spicy oaky prikkel. Er zit wat meer leven in de finish dan in de maak.
Balans : Gimme more!!! In fact … gimme the bottle 

Dit is whisky die ik uren en uren onder m’n neus kan houden. Ik zou hem bijna gaan opsnuiven als het ware.
Opnieuw een Caperdonich die in m’n ‘toppers’ lijstje komt te staan.

Glenfarclas 105 – 40y
Voor meer info over deze uitzonderlijke Glenfarclas kan je lezen via volgend link.
http://www.glenfarclas.co.uk/en/pages/88,Glenfarclas_105_Aged_40_Years_.html

Over deze dram kan ik vrij kort zijn.
Zo goed als perfecte oude stijl sherry. Zalig! Deze whisky heeft heel wat punch maar drinkt toch vrij lekker op z’n 60%. Heel levendige sherry. Alles wat je verwacht van deze dram komt uit.
Een goede zwemmer is het niet. Ik heb de indruk dat al vrij snel enkele druppels water de kracht & punch van de whisky wegnemen en een beetje de ‘crispy’ sherry afbreken.
Wauw! Goed werk geleverd door Glenfarclas om deze te ‘blenden’.
Zo mogen ze er van mij nog veel maken …. Liefst wel voor veel minder geld want deze 105 kost bakken vol geld.

Ardbeg
Aaahh … lang geleden dat ik nog eens een goede ‘oude’ Ardbeg heb gedronken.
Het kan wat ‘zielig’ klinken maar de laatste jaren heb ik toch niet meer zulke mooie producten uit deze distilleerderij zien komen. Misschien zoek ik niet voldoende 😉

Mooie mix van citrus, fris fruit, munt en zeemzoete peat.
Ergens in de smaak zit weliswaar iets vuils wat mij niet direct aanspreekt, een beetje zoals bij de Rollercoaster, een vuile rubbersmaak die weliswaar niet echt lang blijft plakken.
Het is en blijft een zeer lekkere Ardbeg. Hij doet me een beetje denken aan de 17jaar oude & 1977.
Het is er ook eentje die je kan blijven ‘sniffen’.
Lekkere Ardbeg … maar hij komt niet in m’n top 5 van beste Ardbeg’s te staan.
Op 1 & 2 staan Ardbeg 1976/1999 Manager’s choice (56%, OB, 497 bottles, Cask # 2391) en Ardbeg 1967/1995 (53,7%, Signatory, C#575, Pale Oloroso) en ik denk dat deze daar nog lang gaan staan 
Dank u Bert B voor deze 2 pareltjes te mogen proeven.

Leuke avond onder gelijkgezinden.
Ik kijk al uit naar de volgende Wee Dram Masters.