Arran stookt dit jaar
twintig jaar! Opgericht door een voormalig directeur bij Chivas, Harold Currie,
liep de eerste spirit, weliswaar met mondjesmaat, door de spirit safe in 1995.
Een officiële 20-jarige zal dan wellicht ook niet meer zo heel lang op zich
laten wachten, mogen we hopen. Maar dat Arran ondertussen al heel wat lekkers
op de markt heeft, konden we ontdekking in de Celtic Towers in het centrum van
Gent tijdens een heuse tasting van The Bonding Dram, die niemand minder dan
Lucie Stroesser kon strikken voor de presentatie.
Lucie is de Brand Ambassador
voor Arran. Het feit dat ze een Française is maakt dat wellicht een beetje
vreemd, ware het niet dat zij 6 jaar geleden naar Schotland vertrok als uitwisselingsstudente.
Alleen geraakte ze nooit terug, werd verliefd op het land, bleef er wonen en
ging uiteindelijk voor Arran werken. Hoewel ze met een schattig Frans accent de
uitleg in het Engels deed, wist ze wel zeer goed waarover ze sprak. En de line-up
die ze in samenspraak met Jeroen had samengesteld mocht er best wezen.
De opener was de Arran 14
Year Old, gebotteld op 46%. Op de neus kreeg ik gebakken appeltjes,
graankoekjes, abrikozen en toffee, wat zich op smaak en in de middellange finish
doorzette, maar wel mooi gekruid op peper en gember. Een leuke ‘everyday’
whisky die best betaalbaar is met zijn prijskaartje van om en bij de 50 EUR
(84/100).
Daarna kregen we de limited
edition Arran 18 Year Old, eveneens op 46%. Slechts 9.000 flessen zagen
hiervan het levenslicht, hoewel er volgens Lucie volgend jaar wellicht een
definitieve 18 Year Old aan de core range zal worden toegevoegd. Deze was
alvast heel zoet en rond op abrikozen en perzik, maar ook cuberdons, carré
confituur en appelsien. Op smaak kreeg ik toffee en heel wat citrus, was hij
verrassend punchy, maar had hij tevens een vuil kantje dat me wat tegenstond.
De finish was het beste aan deze whisky, die zoet en middellang bleek. Deze
whisky werd volledig gerijpt op 2nd en 3rd fill oloroso sherryvaten (83/100).
En dan was het een blij
weerzien met de Arran 12 Year Old Cask Strength. Ik proefde eerder al
batch 1 die ik geweldig vond. Deze batch 4, gebotteld op 53,2%, was even
donkerzoet op gebakken appels, rabarber, toffee, schil van banaan (en nog geen
klein beetje), kruisbessen en wat kandijsuiker. Geweldige neus. Hij was zacht
op smaak met flink wat geel fruit en amandelen, vanille en gember. Lekker lange
finish met chocolade op het sterfbed. Wat mij betreft de winnaar van de avond
(86/100).
Dat Arran heel wat speciale
cask finishes op de markt heeft gebracht in het verleden is te verklaren door
het feit dat ze zo jong zijn en dus geen leeftijd op hun flessen konden zetten
en de markt veroveren. Ze moesten dus innovatief uit de hoek komen. Heel wat
van die finishes zijn best lekker. Wij kregen vanavond de Arran Sauternes
Cask Finish op 50%. Het betreft een Arran waarvan de spirit eerst een 9-tal
jaar rijpte op zowel bourbon- als oloroso sherryvaten en nadien nog een finish
kreeg van pakweg 12 maanden op vaten van deze Franse zoete witte wijn. Wat mij
betreft was de invloed van het wijnvat te groot. Hij was mierzoet op ananas,
banaan, bloemsuiker en appelmoes met een snuifje nootmuskaat. Maar op smaak
leek het mij geen whisky met wijnfinish maar een wijn met whiskyfinish. Voor de
echte zoetekauwen (82/100).
En dan het moment suprême
van de avond. We kregen namelijk, head-to-head, drie single bourbon casks uit
1999, wat toch wel een exclusiviteit genoemd mag worden, omdat de bourbonvaten
bij Arran in de minderheid zijn. Volgens Lucie is minstens 75% van wat er in de
zes warehouses ligt te rijpen allemaal op oloroso. Verrassend genoeg geen PX,
omdat de vorige Master Distiller er gewoonweg niet tuk op was zulke vaten te
gebruiken. Tja. Maar terug naar de bourbon casks. Het waren de volgende en ik
heb er meteen mijn score achter gezet:
Arran 1999 Single Cask, Bourbon Cask #72, 56,7%, 209 bts (83/100)
Arran 1999 Single Cask, Bourbon Cask #80, 55,0%, 182 bts (85/100)
Arran 1999 Single Cask, Bourbon Cask #33, 54,9%, 174 bts (82/100)
 |
 |
 |
Aangezien het zustervaten
zijn, lijken ze natuurlijk erg op elkaar. Maar de verschillen waren zeker te
detecteren. Zo vond ik vat 72 een neus vol boterbollen hebben, met ananas,
toffee en wat groene kruiden. De neus van vat 80 was ronder en voller en
offreerde ook nog perzik en amandelen, terwijl de neus van vat 33 eerder
beduusd was en zich vooral rond citrus concentreerde. Op smaak was vat 72 krachtig
en zoet met een donker randje, terwijl vat 80 meer zoethout en kruiden bracht.
Vat 33 bleef bij citrus en bood ook wat meer eik. De finish was bij alle drie
middellang tot lang, zoet en kruidig. Mijn voorkeur ging toch uit naar vat 80.
Ik moet bekennen dat ik geen
van de drie echt uitgesproken complex of absolute top vond. Het waren gewoon
geweldig lekkere single casks, maar de winnaar van de avond bleef voor mij toch
de Arran 12 Year Old Cask Strength.
Tot slot nog een woordje
over de new make, die we ook te proeven kregen. Die werd onverdund op
68% gepresenteerd. Ik vond hem verrassend zoet en fruitig, zeer clean op zoete
mout met een bloemig kantje. De gekookte groenten die ik in veel new make
ontwaar, was hier een pak minder uitgesproken. Hij was echt drinkbaar, zelfs
zonder water, maar veel lekkerder met een paar druppeltjes. De lange finish was
zoetzuur. En als ik heel eerlijk ben, ben ik van mening dat deze ongerijpte
spirit het fruitigste is dat ik die avond geproefd heb, wat heel wat zegt
(volgens mijn (on)bescheiden mening) over de vaten die door Arran gebruikt
worden. Hun spirit verdiend het volgens mij om te rijpen op first fill vaten om
de vorming van esters te bevorderen. Zie maar naar mijn favoriete expressie die
inderdaad een mix is van first fill bourbon en oloroso sherryvaten. Veel
fruitiger dan menig andere expressie. Enfin, rant over.
Een welgemeende ‘dank u’ aan
Jeroen die ons de unieke gelegenheid gaf om deze drie single casks naast elkaar
te plaatsen. En ook voor de rest van de heerlijke whisky’s en de paaseitjes
natuurlijk. Bedankt voor aan mijn disgenoten voor een gezellige avond, zoals
steeds.
May the Malt be with you!
