Millburn Distillery
Millburn Road, Inverness
Inverness-shire IV2 3QX
Scotland
Gesloten sinds 1985, ontmanteld in 1988
Inverness
Inverness,
in de noordelijke Highlands, had op een gegeven moment maar liefst drie
distilleerderijen, zijnde Inverness Distillery, Glen Mhor en Glen Albyn.
Vandaag de dag zijn die alle drie verdwenen. Inverness Distillery was overigens
de oudste van de drie, opgericht door Mr Welsh in 1807, meer dan 15 jaar
voordat de Excise Act werd gestemd die stoken legaal maakte. In 1825 namen
James Rose en Alexander MacDonald de distilleerderij over.
In
1853 werd ze verworven door David Rose, die ze omvormde in een graanmolen en
pas in 1876 ze opnieuw tot een distilleerderij verbouwde. In 1881 nam zijn zoon
George ze een decennium lang over. In 1892 werd ze verkocht aan Andrew Haig
& Co en kreeg ze de naam Millburn Distillery.
Beefeater
Haig
verkocht de distilleerderij aan Booth’s Distillers, ginmakers uit London, in
1921, die ze een jaar later volledig diende herop te bouwen nadat ze door een
hevige brand volledig verwoest was. In de komende jaren zou de distilleerderij
door overnames en fusies uiteindelijk terechtkomen in de portfolio van wat
vandaag de dag bekend staat als Diageo.
Na
de whiskycrisis in de jaren ’80 van de vorige eeuw, sloot Diageo de
distilleerderij en verkocht de gebouwen drie jaar later aan projectontwikkelaars.
In het oude distilleerderijgebouw werd eerst een Beefeater Restaurant met de
naam ‘The Auld Distillery’ (hey, dat deden ze ook al bij Rosebank!), maar later
werd dit ingepalmd door een Premier Inn motel.
Range
Er
zijn geen officiële bottelingen van Millburn beschikbaar, behalve drie in de
Rare Malts Selection van Diageo: een 18-jarige uit 1993, een 25-jarige uit 2001
en een 35-jarige uit 2005.
Er
zijn wel een heleboel onafhankelijke bottelingen te vinden bij de usual suspects zoals Gordon &
Machail, Cadenhead, Signatory en – in veel mindere mate – een paar andere
bottelaars.
