Distilleerderij: Ledaig
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 13 Year Old 1998/2011, Malts of Scotland, Sherry Butt 11010, 258
bts
Kleur: amber
ABV: 61,2%
Nerveuze Neus
Ledaig
(spreek uit ‘ledsjik’) is geturfde whisky van Tobermory, de distilleerderij op
het eiland Mull. Dit sherryvat werd te slapen gelegd in 1998 en door Malts of
Scotland gebotteld na 13 jaar. Het is, als ik me niet vergis, reeds de derde
Ledaig van MoS (en de tweede op sherryvat).
Kan je van
een neus zeggen dat hij nerveus is? Zo ja, dan valt deze in die categorie, me
dunkt. Ik krijg een mix van zoet versus zout. Bij zoet denk ik aan rozijnen en
wat toffee, maar het zout is sterker vertegenwoordigd met pekel en gedroogde
vis. Ook wat natte aarde en vuursteentjes. Gestoomde groenten à la bloemkool en
broccoli. Lekker veel turf, ook. Water toevoegen maakt hem zoeter en vind ik
persoonlijk een goede zaak.
Ouch, wat
een hete aanzet! Wat wil je, met zo’n alcoholpercentage? Opnieuw is het de
pekel die het voortouw neemt, onmiddellijk gevolgd door zoete turf en donker
fruit. Rozijnen, opnieuw, maar ook gedroogde pruimen en misschien zelfs wat
bloedappelsien. Maar zo brak! Met een theelepeltje water (twee zelfs, maar hou
het stil) is hij veel zachter en – althans volgens mij – veel lekkerder. Het
zoete fruit wordt meer in de verf gezet.
De
onverdunde afdronk is bitterzout, terwijl hij met een beetje water eerder
bitterzoet wordt.
Een nerveuze
Ledaig die alle kanten opgaat, maar dankzij de toevoeging van water tot bedaren
komt en plots in een pareltje verandert. Da’s geen slechte zaak, want meer bang for your buck, toch? Om en bij de
80 EUR.
Geproefd
door Mark Dermul op 17-11-2011
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)
