Compass Box Tasting – PROOF 21/11/2017
Ik ben rijkelijk laat met dit
verslagje, maar dat heeft alles te maken met de zeer drukke eindejaarsperiode
en de publicatie van al die heerlijke Islay notes, computerproblemen en…
eigenlijk was ik het wat uit het oog verloren… Toch wil ik het u niet
onthouden, want het was weer erg de moeite.
Op 21 november (ja, ja, ondertussen
meer dan twee maanden geleden) zakte ik af naar PROOF in Gent voor een heuse
Compass Box tasting onder begeleiding van de immer charmante Celine Tétu.
Compass Box is een blender werd
opgericht in 2000 onder impuls van John Glaser, die eerder zijn sporen
verdiende als marketingdirecteur bij Johnnie Walker. Maar hem gewoon een
blender noemen, is hem oneer aandoen, meen ik. Immers, John Glaser en zijn team
maken dan wel blends, maar je kan ze bezwaarlijk typische blends noemen. Het
zijn stuk voor stuk kleine kunstwerkjes. Denken we maar aan hun whisky’s met
ronkende namen als Spice Tree, Eluthera, Great King Street, Hedonism, Canto Cask,
Asyla, Oak Cross en ga zo maar door. Ik heb er al een groot aantal van geproefd
en ze stellen quasi nooit teleur, wel integendeel. Dus wilde dit zeker niet
missen, want line-up vanavond was veelbelovend.
De debatten werden geopend met een
aperitiefwhisky met een knipoog naar de typische Franse tafelwijnen.
Whisky de Table, 40%
De whisky bevat vier malts
(Clynelish, Linkwood, Benrinnes en Caol Ila) en offreert een fruitige neus op
ananas, ontbijtgranen en jonge appeltjes. Op smaak is wit fruit dominant met
wat peper en enkele zachte houttoetsen, wat zich doorzet in de eerder korte
finish. In alle eerlijkheid vond ik dit een braaf niemendalletje, maar dat is
dat ook de bedoeling geweest. 47 EUR.
Great King Street, Experimental Series TR-06, 43%
Met Great King Street ‘The Artist
Blend’ introduceerde Compass Box een leuke whisky, maar om hun volgende release
te maken konden ze niet beslissen tussen een versie op sherry of een versie met
turf en brachten ze twee experimentele blends uit en lieten het publiek kiezen.
Naar mijn mening een geslaagde marketingtruuk. Volgens Celine waren de
resultaten 49% tegenover 51% en was er dus geen duidelijke winnaar, dus kwam de
Glasgow Blend op de markt, een vatting van beiden. Wij proefden vanavond het geturfde
experiment, dat ik al eerder had geproefd (zie mijn notes hier).
Voor de anoraks onder ons: hij bestaat voor 33% uit grain (Cameronbrigde) en
67% malt (Caol Ila, Laphraoig, Clynelish en Glen Ord). 40 EUR.
The Spice Tree, 46%
Ook de Spice Tree had ik al eerder
geproefd (dus lees de notes gerust na), maar het blijft een leuk verhaal. Deze
controversiële whisky had het einde kunnen betekenen van het toen nog jonge,
innovatieve bedrijf. John had hem immers gemaakt door duigen Franse eik aan de
binnenkant van zijn Amerikaanse vaten te bevestigen. De SWA kon hier niet mee
lachen en verplichte Compass Box deze whisky niet meer te maken (gelukkig mochten
ze hun beperkte stocks toch verkopen, anders bestond het bedrijf vandaag
wellicht niet meer). De huidige versie van de Spice Tree wordt gemaakt door
hybride vaten te gebruiken: duigen van Ameikaanse eik met spiegels van Franse
eik. Het effect, dat met de ‘illegale praktijken’ op amper drie maand werd
bereikt, heeft nu zo’n 2 jaar nodig. De Spice Tree is nog steeds één van de
belangrijkse sellers van Compass Box en daar zit de originele controverse zeker
voor iets tussen. 57 EUR.
The Peat Monster, 46%
Velen – mezelf
incluis – vinden deze een beetje verkeerd genaamd, want zo’n turfmonster is het
eigenlijk niet (ondanks het feit dat hij werd
samengesteld met Laphroaig, Caol Ila en Ardmore). Maar je moet het zien in de
juiste context. Deze werd immers gelanceerd toen de hype rond geturfde whisky
nog lang niet op zijn hoogtepunt was. Vandaag
is het eerder een turfbeestje. Desalniettemin – zie mijn meest recente notes hier –
blijft het een geweldige whisky. 58 EUR.
The Double Single, 3rd Edition, 46%
De Double Single is precies dat:
een blend samengesteld uit 1 single malt (Glen Elgin van 24 jaar oud) en 1
single grain (Girvan die nog ouder is). De verhouding is 72% malt en dus 28%
grain. Geef toe: een atypische blend. De verpakking is ook weer oogstrelend,
het mag gezegd. En de whisky… ja… dit is echt super en wat mij betreft de
topper van de avond. Mandarijn en kersen, noten en mango, wine gums… zalige
neus. Hij is succulent op smaak, bijna snoeperig met een zalig lange finish op
orangettes. 199 EUR is absoluut niet goedkoop, maar je krijgt er wel iets voor.
U mag van dit juweeltje binnenkort uitgebreide tasting notes en een Rambling
verwachten. Wat een topper!
No Name, 48,9%
Het is niet de eerste keer dat
Compass Box met een mysterieuze whisky op de markt komt. Deze ziet er niet
alleen geweldig uit, hij heeft ook nog eens een vreemde naam gekregen en is
gelimiteerd tot 15.000 exemplaren (die ondertussen al zo goed als uitverkocht
zijn, ondanks het prijskaartje van 140 EUR). Maar dat hij lekker is, dat kan ik
u ronduit bevestigen. Een complexe, waxy, zoete maar erg geturfde neus op
citrus, wit fruit, assen en appels. Dat zet zich mooi verder in de mond, terwijl
daar op de lange finish nog een mooi zilt randje aan wordt toegevoegd. Als ik u
verklap dat hij voor 75% uit Ardbeg bestaat, beginnen velen onder jullie
wellicht al te watertanden. Daarnaast nog wat Clynelish en Caol Ila, met een
top dressing van hun eigen Spice Tree whisky. Uitzonderlijk en
aanbevelenswaardig!
Nou, nou, dit was weer een
superavondje, hoor.
May the Malt be with you!
