Naar jaarlijkse gewoonte organiseerde ik een birthday tasting, waarbij ik enkele leuke flessen uit mijn Auchentoshan-verzameling open trek. Dit jaar was het een tikkeltje anders, want ik wilde naast Auchentoshan (die natuurlijk goed vertegenwoordigd was) ook een paar andere dingen proeven.
De line-up zag er als volgt uit:
1. Westvleteren 12 Abtsbier
2. Clydebank Special Reserve
3. Auchentoshan 11 Year Old 2001 Hepburn’s Choice
4. Auchentoshan 12 Year Old QE II Crystal Decanter (bottled 1983)
5. Auchentoshan 21 Year Old 1991 Malts of Scotland
6. Auchentoshan 24 Year Old 1991 Asta Morris
7. Caol Ila 9 Year Old 2010 for MMM
8. Surprise-botteling: de nieuwste MMM in avant premiere.
Ik kon ook voor het eerst mijn verjaardagstasting in een uniek decor presenteren, namelijk de Rolf Benz Lounge in de Ghelamco Arena, het mooiste stadion van het land waar AA Gent zijn thuismatchen speelt.
Nou, ik speelde ook een thuismatch. Nadat de Westvleteren gedegusteerd werd, schonk ik als eerste whisky de Clydebank Special Reserve, een blend van de eigenaars van Auchentoshan, waar ook een tikkeltje Bowmore en graanwhisky verwerkt zit. Hij werd speciaal gebotteld voor 100 jaar scheepsindustrie. John Brown & Co startten namelijk hun werf in 1886 in de dokken van de Clyde en bouwden er schepen als de Royal Yacht Britannia en de Queen Elisabeth I en II. Het was helemaal geen slechte blend. Vooral de neus kon bekoren. Op smaak zat er toch een licht zepig kantje aan, het is waar.
De Hepburn’s Choice was een erg typische, grassige aperitief-stijl whisky met flink wat citrustonen, maar verre van groots. Dat kon dan weer wel gezegd worden van de geweldige 12-jarige die speciaal voor de Queen Elisabeth II op kristallen decanter werd gestoken. Toendertijd was de standaardbotteling een 10-jarige op bourbon, terwijl deze 12-jarige een mix was van bourbon en sherry – maar wel op 43% (tegenover de huidige versie op 40%). Iedereen was het er over eens: geweldige Toshan. Ik ben blij dat ik ‘m open gemaakt heb.
Ondertussen was mijn betere helft Sofie druk bezig in de kleine keuken om allerhande lekkere hapjes op tafel te zetten – waarvoor dank, lieverd! Dochter Amber en zoon Kobe waren ook van de partij en hielpen bij het serveren en schenken van de gouden nectar.
Zowel de bourbon-gerijpe single cask van Malts of Scotland als de sherry-gerijpte van Asta Morris vielen allebei erg in de smaak. Ze waren elk op hun eigen manier een smaakbom en het
publiek was er unaniem erg over te spreken. Nou, ik ook!
Dan was het tijd om even buiten de lijntjes te kleuren en een heel andere whisky op tafel te zetten. Ik presenteerde eerst de laatste MMM-botteling van 2016, onze jonge Caol Ila. Het is – liet ik mij vertellen – een dijk van een whisky. Ik ben het er volkomen mee eens.
Maar het toetje van deze avond wast toch wel de nieuwste botteling van Mark & Manny’s Malts – de eerste in de Galaxy Series – die hier in absolute avant-première werd geproefd: de Arran 20 Year Old 1996, één van ’s werelds eerste (zoniet dé eerste) single cask Arran op die leeftijd en op vatsterkte, in dit geval 54,1%. Goh, wat een zalige whisky toch. Ook daar was het publiek het roerend mee eens.
Ik beleefde een fantastische verjaardag, dankzij de opkomst van zulke toffe mensen (op die ene Hollander na… Grapje, Manny, ik vind het super dat je er elk jaar bij bent!) die samen met mij genoten van heerlijke whisky en hapjes, in een uniek decor. Ook daarvoor een dikke merci aan het team van Interieur Vanderwaerden, die me toelieten hun geweldige lounge te gebruiken.
Ik kreeg tevens het compliment dat de lat elk jaar iets hoger ligt. Da’s fijn, maar maakt het mij anderzijds niet makkelijk. Wat ga ik dan volgend jaar doen? Ach, dat zijn zorgen voor later. Ik heb een heel jaar om geweldige flessen bij elkaar te zoeken om wederom een weergaloze Toshan Man Birthday Tasting in elkaar te boksen.
Tot volgend jaar!
May the Malt be with you!
