Ha,
die zomerse zaterdagen toch… Nog niet zo gek lang geleden (zaterdag 9 juli)
was ik op bezoek bij mijn goede vriend en whiskygabber Marc uit Grimbergen,
beter bekend als ‘Expensivevino’ in
de community. Die nickname hield hij
over een uit vorige carrière waarbij hij als wijnkenner heel wat exclusieve
kastelen en wijnkelders bezocht – waar hij overigens een benijdenswaardige
labelverzameling aan overhield. Vandaag de dag houdt hij zich onledig met het
promoten van heerlijke bieren. Some guys
have all the luck.

Het
was meteen de gelegenheid voor onze Dearly
Beloveds om ook eens kennis te maken. Het excuus was het terugbrengen van
een DVD die ik van Marc had geleend (The
Hurt Locker, een absolute aanrader!), alsook de levering van zijn Macduff 2000 for The Bonding Dram die als
sinds januari stof stond te vergaren in mijn cabinet. Maar de eigenlijke reden
was natuurlijk om samen van enkele lekkere drams te genieten.

Na
het uitwisselen van een hele reeks samples (wat ondertussen een goede gewoonte
geworden is), gingen Marc & Mark aan de slag. De eerste dram die we deelden
was een lekker zoete BenRiach 16 Year
Old Sauternes Wood Finish.

En
het was meteen een schot in de roos. Heerlijk zoet en fruitig, absoluut niet winey en deed ons mijmeren over een
vakantie op het zonnige Santorini (alle vier daar geweest, weliswaar niet
tesamen). Dit werd gevolgd door een Balmenach
18 Year Old ‘Deerstalker’, die me deze keer beter beviel dan toen ik hem
voor het eerst proefde in
restaurant De Cluysenaer, back in the winter. Blijbaar eerder een zomerdram,
eh? Nogmaals het bewijs (voor zover dat nog nodig was) dat de appreciatie van
whisky bijzonder afhankelijk is van externe factoren zoals gemoed, plaats en
seizoen – om er maar enkele te noemen.

Two down, two to go, want we mochten
niet overdrijven, er stond nog een whiskybezoek op het programma, maar daarover
later meer.

Tijd
om over te schakelen op wat geturfd spul. En hoewel ik de ‘gewone’ Black Bottle een zeer goede introductie
vind tot geturfde whisky’s, is deze Black
Bottle 10 Year Old stukken beter. Zachter en romiger, op z’n minst. De
kleine meerprijs meer dan waard, neem dat van me aan.

Afronden
doen we met een blended malt van Douglas Laing die ik alweer meer dan een jaar eerder voor het eerst aan
de lippen zette: Big Peat. En hoewel
ik het een verschrikkelijk lelijk label vind, is de whisky ronduit heerlijk.
Het is een blend van vier Ileach: Ardbeg, Caol Ila, Bowmore en zelfs Port Ellen.

Bedankt,
Marc en Pascale, voor de gezellige, zonnige namiddag. Dat moeten we nog doen!

PS.
Ik vond het idee van Pascale om met Sofie te gaan shoppen terwijl wij Spirits in the Sky bezoeken
geweldig. Laten we dat doen!