Nikkie, Timon en Jeroen waren erin geslaagd de felle Italiaanse brand ambassador van Specialty Drink – Mariella Romano – in huis te halen om ons kennis te laten maken met de range van Specialty Drinks. Met veel goesting zakte ik woensdag 2 november af naar PROOF in hartje Gent.

Misschien dat die naam Specialty Drinks u niet onmiddellijk veel zegt, maar als ik The Whisky Exchange en Elements of Islay noem, gaat er wellicht onmiddellijk een lichtje branden.

Het was overigens fijn om zoveel bekende gezichten te zien (Jan, Dirk, Joelle, Luc, Tom, Dennis, Kurt), maar eveneens tof om mensen te ontmoeten die voor het eerst langskwamen bij PROOF. Er was zelfs iemand bij die voor het eerst kennis maakte met whisky, stel je voor! Dit was nochtans geen tasting voor beginners, maar hij leek zich toch erg geamuseerd te hebben en onder de indruk te zijn geweest van de line-up. Dat hoeft niet te verbazen, natuurlijk, want dit was wat we aan de lippen gingen zetten:

Longmorn 24 Year Old 1990 Single Malts of Scotland

Port Askaig 8 Year Old

Port Askaig 16 Year Old

Elements of Islay PEAT

Elements of Islay Bw4 (Bowmore)

Elements of Islay Bw6 (Bowmore) als verrassing en in absolute avant-première!

Elements of Islay Lg6 (Lagavulin)

Na een bijzonder korte introductie van Jeroen (zo hebben we het graag), nam Mariella het woord. Ik moet zeggen, het was even schrikken. Haar met Italiaans accent doorspekt Engels was best verstaanbaar, maar de dame had een stem als een klok. Of een trompet, zelfs. Zo schetteren, damn! Een ware spraakwaterval. Maar ze sprak met passie, humor, overtuiging en ze wist waarover ze het had.

De debatten werden geopend met een single cask Speysider uit de Single Malts of Scotland reeks.

Longmorn 24 Year Old 1990, Single Malts of Scotland, hogshead #191954, 216 bts, 53,7%

Hij was wat snoeperig op de neus met toffee, carré confituur en wilde bloemen. Mierzoet op smaak, lekker olieachtig. Een marmelade van geel fruit. De finish was lekker lang en warm.

Ik vond het een schitterende opener (en bewaarde een flinke slok om de avond tevens mee af te sluiten).

Pakweg 143 EUR.

Port Askaig 8 Year Old, 45,8%

Deze nieuwe Port Askaig (Coal Ila in vermomming, maar dat wist u wellicht), nog maar net op de markt, werd op drinksterkte gebotteld, wat hem toegankelijker maakt dan zijn voorganger, de 100 Proof. Ik kreeg aarde, appels, heide en hooi op de neus met flink wat citroenzeste. Hij was best romig, maar had toch een zachte body. De rook speelde tweede viool en de finish was eerder kort.

Ik vond hem lekker, maar een beetje te braaf. Pakweg 49 EUR.

Port Askaig 16 Year Old, 45,8%Port Askaig 16 Year Old, 45,8%

Aha! Deze Port Askaig is een mix van 60% bourbon- en 40% sherrygerijpte Caol Ila. Lekker aromatische neus op peperkoek, noten, appelsienen en milde rook. De verzachtende invloed van de sherryvaten zorgde voor een complexe dram die me aan Cointreau op rook deed denken. Heerlijke lange finish.

Voor mij – en velen met mij, zo bleek op het einde van de avond – was dit de absolute topper van de avond. Zo’n 116 EUR. Die nam ik mee naar huis.

Elements of Islay PEAT, 45%

Ik proefde reeds de ‘full proof’ versie van deze nieuwe Elements of Islay, maar vanavond kregen we de PEAT op drinksterkte voorgeschoteld. Het is een vatting van twee distilleerderijen, maar Mariella mocht ons niet verklappen dewelke. Maar dit spul ruiken en proeven sterkt ons in het idee dat het om Laphroaig en Caol Ila gaat. Spek met flink wat zoetigheid op de neus, denk appelsien en chocolade. Op smaak was het meer van hetzelfde: chocolade, amandelen, gerookt spek met een zilt randje. Verrassend lange en rokerige finish.

Lekker, zeker, en een leuke introductie tot Islay whisky, maar ik vond de blended malt op vatsterkte beter. Zo’n 37 EUR.

Dan was het de hoogste tijd om een pauze in te lassen, want Mariella hield er een strak tempo op na.

Naast de blended malt PEAT worden er in deze reeks – in de leuke apothekersflesjes – ook single malts gebotteld. En de inhoud wordt aangeduid met een leuke verwijzing naar de periodieke tabel van de elementen. Mendeljev zou zich wellicht in zijn graf omgedraaid hebben, maar wij vinden het alvast spitsvondig. En voor de anoraks onder ons: alle info over deze bottelingen is te vinden op de bijzonder mooi vormgegeven website www.islay.com (en ik wil niet weten hoeveel Sukhinder Singh voor deze URL heeft neergeteld…).

Elements of Islay Bw4 (Bowmore), 51,6%

Deze vierde batch van Bowmore is een vatting van vier vaten, twee uit 1995 en twee uit 1996. Hij werd samengesteld door Oliver Chilton, head of development voor Specialty Drinks en dus Mariella’s rechtstreekse baas. Lekker zoet en tropisch op mandarijn, appels, banaan en mango. Op smaak bleef hij minstens even tropisch, maar op de finish was het echt uitbundig zoet. Oasis limonade op steroïden. Heerlijk!

Ik dacht lang dat hij in mijn top drie zou belanden, maar dat was buiten het extra drammetje gerekend dat Mariella dan bovenhaalde. Toch al 93 EUR voor dit flesje van 50cl.

Elements of Islay Bw6 (Bowmore), 55,2%

Deze zesde batch van Bowmore is splinternieuw en komt pas deze week aan in ons landje. Het leuke hieraan is dat Mariella deze vatting zelf heeft samengesteld. Ze mocht hiervoor spelen met vier vaten uit 1999. Het resultaat is een Bowmore die best afwijkt qua smaakprofiel dan de eerder geproefde Bw4. Hij is ook fruitig zoet, bijna tropische, maar met een vuil kantje. Wat kalissehout, marsepein en een zilt randje maken hem minder tropisch, maar zeker niet minder lekker! Op smaak kon ik papaya, mango en sigaarassen niet uit mijn hoofd krijgen. Zalige finish.

Een leuke avant-première en zeker eentje om naar uit te kijken. Hij duikelde meteen mijn top drie binnen. En met een prijskaartje van 63 EUR toch een pak goedkoper dan Bw4.

Elements of Islay Lg6 (Lagavulin), 53,7%

Ook nieuw is deze Lagavulin, die zo’n 8 jaar rijpte. Het is een mix van ‘veel bourbon en weinig’ sherry’, aldus Mariella. Gerookt vlees, rosbief, iodine, aarde, kelp, zilt en munt op de neus. Op smaak begon hij wat minder uitgesproken, maar als hij wat tijd kreeg om te ademen werd hij stukken beter. Middellange finish op rook, met zoet en zilt in de finale.

Weinig complex, maar wel krachtig beestje.

Na de officiële tasting werd traditiegetrouw rondvraag gedaan naar de favoriete whisky van het publiek. De Port Askaig 16 was de overduidelijke winnaar.

Mijn persoonlijke top drie zag er als volgt uit:

1. Port Askaig 16 Year Old

2. Bw4 Elements of Islay

3. Longmorn 24 Year Old 1990 SMOS

Alvorens huiswaarts te trekken met mijn buit (ja, ik schafte me ook nog twee flessen gin aan, zo gaat dat als je in deze ‘snoepwinkel’ terecht komt), schotelde Timon ons nog een specialleke voor. Een Ballechin 12 Year Old Sherry Butt. U leest het goed. Ballechin is, zoals u wellicht weet, de flink geturfde whisky van Edradour Distillery. 349 flessen op 53,7% werden afgevuld. Dit is de oudste Ballechin die momenteel beschikbaar is (op twee Distillery Exclusives na). Ik moet zeggen, ik was zeer aangenaam verrast. Het is een stevige jongen op chocolade en rosbief die je mond lekker droog achterlaat. Voor 89 EUR durf ik zeggen: waar voor je geld.

Ik moet u niet vertellen dat het een geweldige avond was, zeker? Liefhebbers van geturfde whisky konden hier vanavond zeker hun hartje ophalen.

Ik kijk alvast uit naar de volgende!

May the Malt be with you!