Het is altijd fijn gevraagd te worden voor een initiatietasting, want dan weet je dat je een enthousiast maar niet zo ervaren publiek krijgt voorgeschoteld. Dat is ideaal om de mensen op het juiste spoor te zetten. En voor een gastspreker is het altijd heel leuk om interessante vragen te krijgen.
Dus zakte ik woensdag 9 december met heel veel goesting af naar het Cultureel Centrum ’t Vondel te Halle, waar niet minder dan 25 proevers kwamen opdagen. De zaal stond al klaar toen ik arriveerde, wat altijd leuk is. Brood en water werden voorzien, de beamer en laptop gonsden van bedrijvigheid en ik moest nog enkel de glazen klaarzetten en de flessen openmaken.
Bij een initiatietasting probeer ik het steevast ‘licht’ te houden en niet met al te grote smaakkanonnen uit te pakken. Je wil de mensen langzaam maar zeker op gang trekken en niet overdonderen. Al bij de openingsrede werd duidelijk dat het publiek weinig tot geen ervaring had met single malts. Johnnie Walker, J&B, William Lawson’s waren de merken die ze al geproefd hadden. Oh, wat een dankbaar publiek!
De line-up bestond uit deze 7 flessen, waarmee ik aan de hand van een powerpoint-presentatie de pappillen van mijn pupillen aan het werk zou zetten.
– Bushmills 10 Year Old Single Malt
– Lambertus 10 Year Old Single Grain
– Auchentoshan Valinch
– Military Special Blended Scotch
– Fighting Cock 6 Year Old
– BenRiach 12 Year Old Sherrywood
– Islay Mist
Na een korte toelichting over het productieproces werd deze Ierse whiskey geproefd en onmiddellijk op prijs gesteld. Vooral – en dit klinkt stereotyperend, maar het is nu eenmaal zo – vooral door de dames gesmaakt. De Bushmills is dan ook een zeer frisse, licht en toegankelijke whisky.
De Lambertus, een single grain van eigen bodem, deed het een pak minder goed. Zelfs de onervaren proever kan niet ontsnappen aan het bijna chemisch zoete afdronkje.
Maar de Auchentoshan was een schot in de roos, tot mijn grote jolijt. Bijna de helft van het publiek zou deze op het eind van de avond op de eerste plaats zetten. Krachtig, zoet, kruidig en toch delicaat.
De Military Special was de blindganger van vanavond. Deze blend is enkel verkrijgbaar op de Amerikaanse luchtmachtbasis in Duitsland. Ocharme, die US flyboys. Bleek als witte wijn, weinig tot geen neus en op smaak viel er niets te ontdekken, behalve een licht zoetzure toets. Snel vergeten.
Dat de vergelijking van een bourbon met een single malt even nuttig is als die van een corner met een penalty (ja, AA Gent had net voor de tweede keer gescoord tegen Zenit) bewees de mierzoete, maar flink gepeperde Fighting Cock. Iemand uit het publiek vatte het goed samen: ‘’t is als cola en appelsienlimonade vergelijken: het zijn wel allebei frisdranken, maar daarmee is alles gezegd.’ Yup.
De BenRiach werd ook de meerderheid de hemel ingeprezen. Het verschil tussen de bourbon- en sherrygerijpte whisky was voor velen een openbaring.
Maar de Islay Mist rolde – figuurlijk en zeer voorspelbaar – het meest over de tong. Het blijft voor vele beginnende whiskyliefhebbers een bijzondere en niet altijd makkelijke ervaring. Gelukkig is dit een brave Ileach die nog voldoende zoetigheid in zich draagt.
Na de traditionele handopsteking kwamen de whiskyliefhebbers uit Halle tot deze top drie:
56 punten – Auchentoshan Valinch
45 punten – BenRiach 12 Year Old Sherrywood
25 punten – Islay Mist
(met de Bushmills op slechts twee punten achterstand – de dames stonden erop dat ik hem eervol zou vermelden)
Het publiek was duidelijk in zijn nopjes, getuige de vraag om snel een tweede sessie te organiseren – wat natuurlijk erg op prijs wordt gesteld. Ik zie het alvast erg zitten!
May the Malt be with you!
