In april 2018 zakte ik voor de
allereerste keer af naar Limburg – op een ruime boogscheut van Frankfurt – voor
de bekende, zeg maar beruchte, Whisky Fair.
Er geraken was op zich al een helse
klus. Niet minder dan 5u was ik met de wagen onderweg (maar in all fairness, het verkeersinfarct lag enkel in eigen land, met de ring
rond Antwerpen die de kroon spande). Rond 21u kon ik eindelijk mijn voetjes
onder de tafel schuiven bij de collega’s van Catawiki waarmee ik dit weekend
aan het werk zou zijn. Nou, ja, werk… We zouden met z’n vieren een stand
bemannen waar bezoekers in de gelegenheid werden gesteld om een golden oldie te
proeven, maar tevens een voucher van 20 EUR kregen om te gebruiken om de
whiskyveiling. Uit de verzamelde namen zullen we ook een winnaar loten die maar
liefst 500 EUR in de wacht kan slepen.
Maar aangezien ons team uit vier
mensen bestond, hadden we ook ruimschoots de tijd om te netwerken en – niet
onbelangrijk – zelf op ontdekking te gaan. Wat me vooral opviel is de grootte
van dit festival. Ik dacht met het Whiskyfestival in Gent en Spirits in the Sky
al één en ander gezien te hebben, maar Limburg is wat omvang betreft de Death Star van de whiskyfestivals, me
dunkt. En toevallig ook het warmste festival. Buiten was het 28°, maar wij
verloren binnen zo’n 2% whisky aan de engelen omdat het 35° was. Note to self: volgende keer
ventilatortje meepakken.
Deze reeks foto’s werd gemaakt
voordat de deuren van het festival werden opengegooid. Nadien zou het nutteloos
geweest zijn te trachten de stands te fotograferen, want het was – zeker op
zaterdag – over de spreekwoordelijke koppen lopen.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Zoals gezegd had ik in de loop van
het weekend voldoende tijd om zelf wat rond te lopen en enkel dingen te
proeven. Het aanbod was fenomenaal. Flink wat nieuwe releases, maar ook een
heleboel golden oldies die je nergens meer te pakken zal kunnen krijgen –
tenzij op Catawiki natuurlijk.
Hieronder een lijstje – weliswaar
niet in volgorde, maar alfabetisch, van wat ik allemaal aan de lippen heb gezet
gedurende deze tweedaagse hoogmis van de gouden nectar. De drams in bold konden mij erg, erg bekoren.
1. Ardbeg Uigeadail first edition
2. Auchentoshan 10 Year Old 2007 Malts of Scotland
Warehouse Shop #MoS17042
3. Auchentoshan
24 Year Old 1991 Blackadder Raw Cask Statement
4.
Auchentoshan
2008 Distillery Exclusive Bordeaux Cask #3835
5. Balblair
1991
6. Ben
Nevis 18 Year old 1998 The Whisky Mercenary for Skotsj Fellowsjip
7.
Ben
Nevis 19 Year old 1999 Valinch & Mallet
8. Bunnahabhain
22 Year Old 1995 Valinch & Mallet
9.
Caol
Ila Feis Ile 2014 (12 yo)
10. Caol Ila 25 Year Old
11. Cardhu 12 Year Old 1960s
12. Chichibu 2013 Cask #2588 for La Maison du Whisky
13. Clynelish 2005 Gordon & Macphail Connoisseurs
Choice
14. Cotswolds
spirit 16 months red wine cask
15. Cotswolds
single malt
16. Glen
Elgin 12 Year Old 1960s (White Horse)
17. Glenlivet
Export 1960s
18. Glenrothes
9 Year Old Bourbon Valinch & Mallet
19. Glenrothes
11 Year Old Sherry Valinch & Mallet
20. Glentauchers 21 Year Old 1996
Valinch & Mallet
21. Isle
of Jura 1988 Pears of Scotland Cask #1354
22. Johnnie
Walker Red Label 1940s
23. Karuizawa
1994
24. Lagavulin Distillery Exclusive
2017
25. Longrow 1973 for Samaroli
26. Mortlach
18 Year Old 1999 for The Wine Society
27. Port
Ellen 23 Year Old 1982 Jack Wieber for Whisky Plus
28. Sandy
Ross Blended Scotch Whisky 1950s
29. Strathmill
37 Year Old 1974 hogshead #1233
30. Tormore
25 Year Old Valinch & Mallet
Maar de Ben Nevis 1999 van Valinch & Mallet gaat
wat mij betreft met de hoofdvogel aan de haal. Niet zozeer omdat het de ‘beste’
whisky is die ik afgelopen weekend proefde, maar vooral omdat het de whisky was
die mij het meest verraste. Ik zou hem als ‘funky’ omschrijven. Hij veranderde
in het glas van babyadem naar rood fruit naar snoepgoed en terug en was
simpelweg erg amusant. Aanrader.
Op zaterdag kon je ook Emmanuel Dron ontmoeten tijdens
een signeersessie van zijn nieuwe boek ‘Collecting Whisky’ – een kanjer van 7
kilogram vol prachtige foto’s van flessen uit de 19e en 20e
Eeuw. Een boek waar ik nog menig avond zoet mee zal zijn, gapend naar de mooie
prentjes en onder de indruk van de kennis van deze in Singapore wonende
Fransman. Het was fijn kennismaken (hij kende mij blijkbaar beter dan ik hem –
hij wist dat ik de Toshan Man was, maar ook dat ik het Save The Lars Homestead
Project had geleid in Tunisië; Emmanuel is zelf ook een groot Star Wars fan).
Ik zag het niet zitten om het zwaarlijvige boek van bijna 900 pagina’s mee te
sleuren, maar de doos was geen probleem en Emmanuel signeerde hem met plezier.
Toeval wilde dat we ’s avonds ook nog eens in het
zelfde restaurant dineerde. Ik werd uitgenodigd om aan te schuiven en had een
geweldige avond met Emmanuel en zijn lieftallige, sigaar-rokende vrouw Hitomi.
We proefden samen van de Tennessee 2003 for Mark & Manny’s Malts tot de
restauranteigenaar ons vriendelijk verzocht om op te krassen zodat hij zijn
deuren kon sluiten.
Dat is trouwens één van de belangrijkste aspecten van
dit festival. Niet zozeer de whisky of het ‘werk’ – ook natuurlijk (baas leest
mee) – maar wel de ontmoetingen en vriendschap die je op zo’n evenement
ervaart. Vele bekende gezichten passeerden de revue, sommigen die ik voordien
enkel ‘online’ had ontmoet. Wat vreemd om elkaar na al die jaren voor het eerst
‘in het echt’ te ontmoeten! Maar wel heel erg plezant, natuurlijk.
Ook kwamen enkele liefhebbers op mij afgestapt omdat
ze me herkenden als Toshan Man of van mijn Ramblings op YouTube. Twee vroegen
zelfs om een selfie. How weird! En
één kerel die me zaterdag had aangesproken (‘Hey, Mr Toshan Man, right!?’) kwam
me zondag een balpen van Auchentoshan in de handen duwen. ‘A gift, my friend,
to write more tasting notes!’. Het klinkt misschien banaal, maar voor mij was
dat toch een kippenvel-moment.
Ik keerde moe maar meer dan voldaan terug naar Gent op
zondagavond (gelukkig maar 3,5u onderweg deze keer) maar weet nu al: dit wil ik
nog eens beleven (op de hitte na).
May the Malt be with you!
