Afgelopen weekend was het weer zover: Gent werd overspoeld door whiskyliefhebbers die kennis wilden maken met de gouden nectar tijdens het Whiskyfestival. Traditiegetrouw zakten Niek, Ilse en ikzelf af naar het ICC op zondag, netjes afgeleverd door Dearly Beloved.

Het eerste wat opviel was de openheid. Er waren naar mijn mening minder stands, maar ze zagen er wel beter uit en de extra ruimte zorgde voor een rustiger gevoel. Het feit dat het op zondag ook wal kalmer is dan op zaterdag droeg daar zeker aan bij.

Gewapend met mijn sample-flesjes ging ik op jacht naar nieuwe dingen, die ik dan in de komende maanden kan proeven in de rust van het Whivie HQ (mijn burootje, dus), maar ik liet me ook enkele spullen ter plaatse welgevallen.

Al even traditiegetrouw begon ik met een Auchentoshan, de 13-jarige van Provenance – kwestie van te beginnen met een aperitiefje. Die werd gevolg door een heerlijke Arran 19 Year Old 1997 Old Particular. We waren alvast goed begonnen. Ook de Glen Garioch Renaissance 2nd Chapter kon mij bekoren, maar je moest er wel wat geduld voor hebben.

Bij Anverness leerde ik enkele nieuwe dingen kennen van onder andere de Italiaanse bottelaar Valinch & Mallet. The South Shore 8 Year Old Islay Malt – een vermomde Lagavulin – vond ik best aangenaam.

Bij Jameson proefde ik de Black Barrel – de enige op de tafel die ik nog kende – maar die was een beetje te braaf naar mijn zin (ik had niet meer verwacht, maar toch). Maar op de tafel daarnaast vond ik een geweldige Glenlivet 18 Year Old single cask #59245, gebotteld in 2015.

Ondertussen kwamen we natuurlijk weer heel wat bekende gezichten tegen. Dat blijft één van de leukste elementen van zo’n festival, toch? En niet alleen om geanimeerd te praten over de pareltjes die ontdekt waren (‘die moet je zeker proeven!’). Maar je krijgt daar zo’n honger van! Dus trokken we naar het achterste gedeelde van de zaal waar Bart Messiaen en Guy Lippens zoals steeds enkele hapjes in elkaar boksen, gemaakt met en vergezeld door leuke whisky.

Een heerlijke carpaccio met Oban Little Bay, gerookte zalm met Talisker Port Ruighe, scampi vergezeld van de Goldlys Madeira Cask, het spek met de Macallan Amber… maar mijn favoriet was toch de eend met de Glenfarclas 15. Die was erg lekker.

Nadat er een gezond bodempje op de maag was gelegd, konden we opnieuw aan de slag. Bij BenRiach proefde één van de lekkerste whisky’s van het hele festival. Een BenRiach 29 Year Old 1989 Peated/Oloroso. Wow, wat een dram!

Maar ook de Bunnahabhain 29 Year Old 1987 van Berry Bros & Rudd voor The Nectar was ronduit schitterend. Maar dan werd het toch stilaan tijd om op te houden met proeven, want de smaakpapillen geraakten verzadigd. Enkel voor nog een dessertje bij Douglas Laing zwichtten we. Een 10-jarige Port Charlotte, een 20 -jarige Bowmore en een 25-jarige Caol Ila. Huzzah!

Een 30-tal samples vonden hun weg naar mijn rugzak en zullen in de komende weken/maanden aan de tand worden gevoeld. Ik ben heel benieuwd naar de releases van Nantou en Box, moet ik bekennen.

Langs deze weg wik ik ook nog iedereen bedanken die mij zijn stem gegeven heeft voor Whisky Ambassador of the Year. Hoewel de titel (verdiend!) naa Eric Vermeire ging, ben ik zeker en vast al enorm vereerd met de nominatie. Het feit dat u op mij gestemd heeft, doet me veel plezier. Thx!

May the Malt be with you!