Blog Image

WhivieBlog

Whisky voor iedereen!

'Whivie' staat voor Whisky voor iedereen. Het is een site waarvan we hopen dat hij u zal helpen whisky in al zijn facetten te leren appreciëren. Je kan alle informatie terugvinden op onze website whivie.be en op deze blog publiceren we graag de laatste nieuwtjes alsook de tasting notes, evenementen en ga zo maar door. Uw suggesties zijn natuurlijk van harte welkom!

Ballechin #2 Madeira Matured

Tasting Notes Posted on 25/01/2014 16:30

Distilleerderij: Edradour
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ballechin #2 Madeira Matured, OB 2007, 6.000 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 46%

Balledaig

Ballechin is de naam
van een voormalige distilleerderij (1810-1927) die zich op zo’n 6 kilometer ten
zuiden van Edradour bevond. Toen Andrew Symington in 2003 de productie van
geturfde Edradour opstartte moest hij niet verder kijken voor een goeie naam.
Van zodra het product whisky mocht heten, kwam de eerste Ballechin op de markt.
Batch 1 rijpte op Bourgogne wijnvaten, deze tweede batch uit 2007 op Madeira en
zo gaat dat maar voort. Laten we eens kijken hoe dat bevalt.

De neus is meteen
zeer farmy. Denk koeienstal. De turf is zacht en prima verweven in de grassige
toetsen (hooi, stro en gedroogde madeliefjes) met een druppeltje levertraan.
Doet wat aan Ledaig denken (wat ik prima vind, ik hou van Ledaig, de geturfde
Tobermory). De wijn zorgt – weliswaar zeer discreet – voor een fruitig tintje
waar je je best voor moet doen om het te ontdekken. Maar het loont de moeite.

Ook op smaak is de
levertraan sterk aanwezig. Olieachtig en zilt, dus. Dat klinkt minder goed dan
het smaakt. Mooie rokerigheid, niet te groots, niet dominant. Voldoende ruimte
voor allerlei zoets, maar ook kruiden. Zoethout. Nog steeds farmy en grassig
(denk havermout) met een zilt randje. Roet? Ja, dit is echt lekker!

De finish is
betrekkelijk lang met een licht bitter maar kruidig eindpunt. Denk walnoten en
paprika.

Andrew gaat het niet
graag horen, maar zijn beste Edradour is zijn geturfde! En dat voor zo’n jong
beestje. Vergeet niet dat deze Ballechin maar 4 jaar oud is! Met dank aan The Green
Man uit Oostende. Dit was voor mij een echte ontdekking.

87/100

Geproefd
door Mark Dermul op 04-12-2013
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Jeroen’s Choice Verslag

Events Posted on 25/01/2014 06:59

Afgelopen donderdag, 23 januari, zakte ik af naar Den Enghel in Gent waar we traditiegetrouw de tweewekelijkse tasting van The Bonding Dram zouden bijwonen. Het thema van deze tasting was Jeroen’s Choice. We zijn het al een beetje gewoon dat Jeroen af en toe zijn goesting doet, maar teleurstellen doet dat nooit. Ook voor deze tasting had hij een sterke line-up klaarstaan:

The Naked Grouse

Aberlour 1989 Distillers’ Selection

Tullibardine 32 Year Old 1975/2007 #1012 OB for Premium Spirits

Springbank 12 Year Old Cask Strength

Mortlach 21 Year Old 1992/2013 Wilson & Morgan Sherry Wood Finish

Amrut Blackadder BA 1/2008

BenRiach 27 Year Old 1985/2013 #7188 Peated/Virgin Oak

Persoonlijk keek ik vooral uit naar de Springbank en de Mortlach, maar ik was toch ook benieuwd naar de BenRiach, want die had net een prijs gewonnen op de Malt Maniacs 2013. De Amrut was dan weer een jong beestje, maar meteen ook de eerste Amrut die ooit in België beschikbaar was. Enfin, u merkt het, een zeer interessante line-up die ik niet wou missen. En de tien andere proevers aan de tafel naast mij ook niet (ja, we waren met verrassend weinig gegadigden, maar qua sfeer was daar alvast niets van te merken – goed gelachen!).

The Naked Grouse, 40%

Neus: mierzoet met appelsien en kruiden, hints van mais op de bbq

Smaak: ditto, maar met een zuurtje en amandelen

Finish: middellang, kruidig

Comment: zeker niet slecht, hoor, maar laat hem alsjeblieft niet te lang staan! Bevat qua single malts voornamelijk Tamdhu en Glenrothes, het aandeel Macallan en Highland Park is wellicht zeer beperkt. Alles in deze blend is sherrygerijpt (wat de grain betreft ben ik daar niet zo zeker van). Leuke fles!

80/100

Aberlour 1989 Distillers’ Selection, 40%

Neus: zachte neus op sherry met amandelen, appelmoes en eucalyuptus, maar ook graankoekjes

Smaak: zowel duidelijke sherry- als bourboninvloeden, betrekkelijk kruidig en toch zacht

Finish: beetje hout in de afdronk

Comment: mysterieuze fles met Spaans backlabel. Botteldatum onbekend, maar moet begin jaren 2000 geweest zijn. Leuke verrassing.

85/100

Tullibardine 32 Year Old 1975/2007 #1012 OB for Premium Spirits, 139 bts, 49,8%

Neus: zalig fruiting op rabarber, meloen, perzik en wat rozenwater en fruitthee

Smaak: krachtig en kruidige aanzet, dan zacht en zoet met wat tannine, delicaat en omfloerst

Finish: middellang

Comment: een echte ‘noser’s dram’ waar je uren aan kan ruiken en die ook op het einde van de lange avond nog steeds overeind bleef. Wat mij betreft het hoogtepunt van de avond.

90/100

Springbank 12 year Old Cask Strength, 50,3%

Neus: Hola! Een mix van zoet fruit, limoen, gekookte ham, hout en butaangas – maar wel zeer mooi!

Smaak: Complex met was kruidnagel, bloedappelsien en een druppeltje visolie

Finish: licht gerookte afdronk op jute en kalk

Comment: geweldige Springbank die overigens tijdens de laatste Malt Maniac Awards ging lopen met de titel ‘best natural cask’.

86/100

Mortlach 21 Year Old 1992/2013 Wilson & Morgan Sherry Wood Finish, casks # 5020-21-22, 50%

Neus: gekarameliseerde appel, nougat, kaneel, afgestreken lucifer, gestoofde rapen

Smaak: krachtig, romig, pittig en zo veel meer.

Finish: lang met wat woodsmoke

Comment: fantastische bourbongerijpte, sherrygefinishte Mortlach (is er andere?). Kick in the balls!

89/100

Amrut Natural Cask Strength, Blackadder BA 1/2008, 277 bts, 62,7%

Neus: groene kruiden, maggi bouillonmix, fruit, siroop, ricola bonbon en Engelse drop, evolueert naar pruimen en zelfs wat chocolade met het toevoegen van water

Smaak: all of the above, maar wel betrekkelijk scherp en kruidig

Finish: bijzonder lange, warme afdronk

Comment: de eerste Amrut die ooit beschikbaar kwam in België.

83/100

Die Engelse drop, ook wel licorice genoemd, is dus de zoete en niet de zoute variant. ‘Maar is licorice geen zoethout?’ opperde een disgenoot.

In een zeldzame vlaag van onbescheidenheid en mijn kans ruikende eindelijk eens nuttig gebruik te kunnen maken van mijn met grote onderscheiding behaalde diploma regentaat Engels, deelde ik met mijn collega-proevers de kennis dat licorice wel degelijk Engelse drop is, terwijl zoethout (ook wel kalissestok) in het Engels normaliter liquorice wordt geschreven. Helaas worden ze dikwijls door elkaar gebruikt (zelfs door native speakers) en niet altijd op de juiste manier uitgesproken. Maar laten we duidelijk zijn:

Licorice = zoete, Engelse drop – spreek uit ‘likeriss’

Liquorice = zoethout, kalissestok – spreek uit ‘likerisj’

Einde van de les. Toekomstig verkeerd gebruik zal bestraft worden met het verplicht nuttigen van een Auchentoshan. Moving on.

BenRiach 27 Year Old 1985/2013 Peated/Virgin Oak Wood Finish Cask #7188, 227 bts, 48,9%

Neus: wit fruit, perensiroop en een karrenvracht aan verse tabak, maar weinig turf

Smaak: complexe smaakbom op kruiden en fruitsla, tannine en turf

Finish: middellange afdronk

Comment: na 27 lange jaren was de rook hier grotendeels uit verdwenen, maar het maagdelijke hout gaf hem wel een hele panoply aan kruiden, wat van deze whisky een zeer complex beestje maakte en de populairste voor velen (bij mij pas op de derde plaats, ben ik bang).

87/100

Er werd niet echt een top drie samengesteld (de ‘kritische massa’ was wat klein), maar mijn persoonlijke voorkeur ging uit naar deze:

Tullibardine 1975

Mortlach 1992

BenRiach 1985

Nou, nou, dat was weer een avondje smullen, hoor. Nog even mijn excuses aan Pieter aanbieden voor het ongevraagd over zijn dijen strelen. U moest erbij geweest zijn om die te begrijpen. Laat dat een les zijn. Mis deze tastings niet. Het is een mix van heerlijke nectar en stand up comedy. Onklopbare fun.

May the Malt be with you.