WhivieBlog

Distilleerderij: Highland Park
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Whitlaw 7 Year Old 2013/2020 Signatory Vintage for Kirsch Import, Sherry Butt Finish Cask #120, 689 bts
Kleur: brons
ABV: 59.6%

Heuvels

Whitlaw is een naam die verschillende onafhankelijke bottelaars gebruiken wanneer ze eens niet ‘Secret Orkney’ op hun label willen zetten. Het verwijst naar de heuvels achter de distilleerderij, maar het gaat dus wel degelijk om een Highland Park. En een erg jonge, in dit geval, ocharme 7 jaar gerijpt en dan een finish gekregen op een duidelijk zeer actief sherry butt. Het werd door Signatory gebotteld voor de Duitse importeur Kirsch Import. Leuk label, overigens.

Een mooie mix van maritieme toetsen als turfrook en kiezels op het strand tegenover donkerzoet fruit in een stoofpotje. Denk maar aan kersen, bloedappelsienen, rozijnen en pruimen. Daar komt dan nog wat vanille en groene kruiden aan te pas. En na enkele ogenblikken evolueert het zelfs naar Rucola hoestbonbons. Uitstekend!

Komt (natuurlijk) stevig binnen en is een prima verderzetting van de neus. Lekker romig, overigens. Je kan deze bijna kauwen. De rokerigheid wordt best wel groot en uitgesproken, waardoor je mond helemaal warm wordt gemaakt en dat doet deugd. Qua fruit gaat het nu vooral de citrus toer op. Bloedappelsien, roze pompelmoes, mandarijn. Er zit ook een floraal randje aan dat me wel aanstaat. Lekker, zeg.

De afdronk mag gerust lang genoemd worden en vertoont een plots zuurtje om dat flink drogend en bitter – bijna astringent – uit te doven. Da’s het enige minpuntje van deze malt, als u het mij vraagt.

Prima neus en uitstekende smaak, maar in de afdronk gaat het eventjes mis. Dat gezegd zijnde: dijk van een Highland Park.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 08-07-2024

Distilleerderij: Highland Park
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Highland Park 14 Year Old 2004 Norway Edition, OB 2019, Refill Butt #6450, 677 bts
Kleur: oud goud
ABV: 59.7%

Noorwegen

Ah, deze Highland Park komt uit de periode dat ze bij de producent niet snel genoeg single casks konden lanceren om enkele aflossingen aan de bank te voldoen omwille van het over budget gaan bij de collega’s van Macallan. Een hond met een hoed op kon zijn eigen single cask krijgen. En HP deed daar zelf nog een schepje bovenop om voor een aantal markten een speciale release te doen, zoals deze Norway Edition.

De neus is alvast erg goed, als u het mij vraagt. Zachte turfrook wordt onmiddellijk aan de kant geschoven door een heel panoplie aan fruit, zowel sappig als gekonfijt. Denk appelsien, appel en mirabellen. Lekker kruidig ook. Er zit wel een vuil randje aan waar ik niet meteen de vinger op kan leggen, maar het stoort allerminst.

Boem, pats, paukenslag! Da’s een trap tegen je tanden. Onmiddellijk groots in zowel rook als peper. Ja, dit is pikant en op het randje van brandend. Maar nadat de speekselklieren in overdrive gegaan zijn en de boel hebben geblust, wordt je getrakteerd op grootse toetsen van vanille, bloedappelsien, pompelmoes en zelfs iets zilt. Dit werkt wel heel erg goed, hoor.

De afdronk is fantastisch lang en rokerig op vanille en zelfs wat chocolade.

Nou, misschien heeft HP omwille van de nauwe band met Noorwegen wel een extra effort gedaan, want dit is een erg goed single cask. Thx, Manny!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 08-07-2024