WhivieBlog

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 26 Year Old 1993/2019, The Single Cask, cask #245, 94 bts
Kleur: licht goud
ABV: 45%

Kardemom & Rozemarijn

Als je Tobermory proef van een onafhankelijk bottelaar is de kans groot dat het eigenlijk hun geturfde versie is. The Single Cask daarentegen maakt het meteen duidelijk op hun label door er meteen Ledaig op te zetten. Deze rijpte maar liefst 26 jaar lang en werd vorig jaar op de markt gebracht in een erg gelimiteerde oplage. Er zijn maar 94 flessen van gemaakt. Het ligt ongetwijfeld aan mij maar hun logo lijkt verdacht veel op een babyfles, maar dit geheel terzijde.

Hoewel het vuile kantje met een beetje turf op de neus nog te ontwaren valt, laat deze neus vooral quasi tropisch fruit ontdekken. Guava, papaya en sterfruit. Mooi is dat! Daar zit wel een flink herbale toets onder van kardemom en rozemarijn! Ik heb nog de dikke korst van een oude kaas in een jute zak.

De body is aan de lichte kant, maar qua smaak zit het meer dan goed. Best punchy, ondanks het bescheiden alcoholpercentage. Het zoete, bijna tropisch fruit (denk mandarijn, papaya en kiwi ondertussen) komt nu uit een kartonnen doosje en de turf is iets meer uitgesproken dan op de neus, waardoor hij toch mooi rokerig wordt. Prima balans, hoor.

De afdronk is aan de lange kant, zoet met een mooi bitter eindstation. Hij laat je mond wel kurkdroog achter.

Erg mooi vaatje, amai! Maar niet goedkoop met zijn prijskaartje van 230 EUR.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-04-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Tobermory 20 Year Old 1994/2014 Liquid Sun, Refill Hogshead
Kleur: zonlicht
ABV: 48.5%

Vuile Ananas

Tobermory was even dicht voor renovatie, maar is nu weer volop aan de slag. En ze hebben meteen ook een gin op de markt gebracht, wie had dat zien aankomen? Maar ik blijf nog even bij de whisky, in dit geval een 20-jargie van de Duitse onafhankelijke bottelaar Liquid Sun. Bij refill weet je nooit voor de hoeveelste keer het vat gebruikt werd, maar deze malt is wel heel erg bleek.

De neus is aan de muffe kant – iets wat ik wel vaker bij Tobermory heb – en best wel zoet te noemen. Veel vanille, een weinig appeltjes en iets van zespri. Hij heeft toch een licht vuil en rokerig kantje, wat me doet vermoeden dat dit eigenlijk in de categorie Ledaig valt. Helemaal op de achtergrond nog iets van yoghurt met ananas, wat me dan weer aan een sherryvat doet denken. Wie zal het zeggen?

Prima mondgevoel! Goeie sterkte, ook. Nu is hij nog een pak zoeter met een karrenvracht aan vanille (zelfs wat vanille-ijs) en jonge, gele appels. Maar meteen ook flink rokerig – nu weet ik wel zeker dat dit Ledaig is – en pikant op chilipeper, kardemom en zoethout. Er verschijnt nog wat abrikoos en ananassap.

De afdronk wordt, nadat de rook om je hoofd is verdwenen, een tikkeltje snoeperig.

Hele mooie Tobermo…euh… Ledaig, die zelfs na twintig jaar rijping nog flink wat turf vertoont.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-04-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).