WhivieBlog

Distilleerderij: Glen Scotia
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Glen Scotia 10 Year Old 2008/2018, Campbeltown Malts Festival 2018, Ruby Port Finish, 2.400 bts
Kleur: goud
ABV: 57.8%

Vleugje Porto

Ik was danig onder de indruk van de festivalbotteling van 2019, die 15-jarige op rumvaten. Toeval wil dat ik ook een sample te pakken kon krijgen van de festivalbotteling van het jaar daarvoor. Deze keer een 10-jarige Glen Scotia de gefinished werd op portovaten. Ik ga me er even voor zetten.

Dit is een eerder zoete neus, waarbij de turf slechts een kleine bijrol speelt. Veel rood fruit zoals frambozen en aardbeien. Iets van hazelnoten en snuiftabak. Een tikkeltje zilt, maar ook hier heel discreet. Dit is vooral zoetigheid. Ik beken dat dit een heel andere Glen Scotia is dan ik al eerder heb geroken.

Op smaak is hij een pak pittiger dan de neus deed vermoeden. Het alcoholpercentage zit daar ongetwijfeld voor een groot stuk tussen. Het maakt hem zelfs scherp en pikant. Chilipeper en nootmuskaat. Het rode fruit keert weer, maar moet nu toch de duimen leggen voor de turf en vooral het zilt. Lijkt plots een erg maritieme malt, met slechts een vleugje porto in de mix. Het tegenovergestelde van de neus. En vanaf de tweede slok wordt hij erg vuil en wél typisch Glen Scotia, maar dan van de soort waar ik minder tuk op ben.

De afdronk is middellang, rokerig en een heus gevecht tussen zilt en zoet. Gekonfijte pompelmoes op het sterfbed.

De neus en de vooral de finish vielen mij goed mee, maar op smaak is dit te scherp naar mijn gading.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-04-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Scotia
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Glen Scotia 15 Year Old 2003/2019, Campbeltown Malts Festival 2019, Rum Cask Finish, 9.500 bts
Kleur: goud
ABV: 51.3%

Mirre

Elke whisky regio heeft zo ondertussen wel zijn festival, zeker? Zo ook, natuurlijk, Campbeltown. Dit jaar zal het wellicht helemaal anders uitdraaien, maar vorig jaar brachten ze bij Glen Scotia deze 15-jarge malt op de markt – op vatsterkte – gefinished in rumvaten gedurende 8 maanden.

Indrukwekkende neus met enerzijds de typische ‘vuile’ trekjes van Glen Scotia en anderzijds mooie, quasi-tropische vruchten. Tikkeltje waxy en mooi, ingetogen rokerigheid. Hint van ananas, kiwi en mandarijn, maar vooral toch heldere limoen. Kalk en kiezeltjes. Doet me in alle eerlijkheid zelfs een beetje aan oudere Springbank denken. Amai, da’s lekker!

Op smaak is het ook onmiddellijk prijs! Erg mineraal op kiezels, jute zakken, licht zurige turf, maar dat wordt mooi in balans gebracht met flink wat citrus en wat ananas, gevolgd door een opstoot van brak water en een bittertje als van druivenpitten. De rook wordt intenser en erg aangenaam. Mirre! Da’s de eerste keer voor mij dat ik dit in een whisky ontdek. Geweldig. Nu moet ik toch weer eerder Kilkerran denken, maar dat is oké. Da’s ook Campbeltown (note to self: stop met die onzin). Mooie balans, echt.

De afdronk is intens en lang, zilt versus zoet. Rokerig tot het eind.

Wow, dit is echt een indrukwekkende Glen Scotia. Aanrader.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-04-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).