WhivieBlog

Distilleerderij: Glen Elgin
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Elgin 21 Year Old 1998/2019, BYOB-C, Mobsters on Mopeds, 54 bts
Kleur: goud
ABV: 51.5%

Snoepje

Daar zijn ze weer met een nieuwe release, de jongens en meisjes van BYOB-C (oftewel ‘biopsy’), met alweer de zesde release in hun grappige, maar erg smakelijke ‘Mobsters on Mopeds’-reeks. Na de Blair Athol 2000, Cambus 1991, Ardmore 1998, Ledaig 2007 en Old Rhosdu 1993 gaan ze voor de lente hun heil zoeken in een fruitige Speysider: Glen Elgin 1998. Deze rijpte op een butt.

Een erg vriendelijke en betrekkelijk zoete neus begroet me. Citrus, abrikozen, perzik, jonge appels, kruisbessen en een hint van kweepeer. Erg fruitig beestje, dus, maar zoals gezegd: erg vriendelijk. Daarmee bedoel ik dat je deze makkelijk kan benaderen. Weinig complex, het is waar, maar wel erg uitnodigend. Na vijf minuten in het glas wordt hij gezellig snoeperig.

Mierzoete aankomt om de tong met een pittig pepertje. Het fruit van de neus passeert opnieuw de revue, aangevuld met kinine, witte peper en wat zoethout. Citrus en abrikozen stijgen boven de rest uit en maken hier een mooie lentewhisky van. Nectarine steekt de kop op. Ook op smaak is hij best snoeperig. Het is bijna onmogelijk om dit niet lekker te vinden, toch? En gaat gevaarlijk vlotjes binnen, ondanks het mooie ABV. Water? No way. Heeft hij absoluut niet nodig.

De finish is erg mooi en vertoont karakter. Het kruidige en snoeperige blijft lekker lang in je mond hangen.

Een echt snoepje. Traditiegetrouw kreeg ik de laatste fles in de reeks, nummer 54 van de 54, om toe te voegen aan mijn immer groeiende pensioenfonds (waarmee ik niet wil zeggen dat ik de boel ga verkopen, maar vanaf mijn pensioen ga ik ze allemaal beginnen uitdrinken!).

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-05-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Caperdonich
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Caperdonich 18 Year Old Peated, OB 2019, Batch CP/001
Kleur: vol goud
ABV: 48%

Speyside Kampvuur

Ik gaf enkele maanden geleden een Caperdonich tasting. Mijn gabber Benny, die zelf een groot liefhebber is van Caper, bracht zelf nog een extraatje mee om mijn tasting op te fleuren, namelijk deze 18-jarige die… geturfd is! Ja, u leest het goed. Peated Caperdonich en dan nog 18 jaar gerijpt ook.

Mocht je deze blind nosen, zou het je vergeven zijn mocht je denken dat dit Caol Ila is. Voor mij is dat alvast geen straf. Hij offreert zoete toetsen als bosbessen en gekonfijte appelsien, zachte kruiden uit de tuin en flink wat turf dat zich vertaalt naar een kampvuur. Amandelen en karamel, leder en bijna chocolade (‘bijna chocolade’, Mark, wat wil dat in godsnaam zeggen?). Het staat voor mij als een paal boven water dat er een aantal sherryvaten in de mix gegaan zijn van deze release.

De body mocht wat mij betreft wat meer zijn. Dit is licht en net niet waterachtig. Maar qua smaak zit het wel erg goed. En wederom wordt ik richting Caol Ila gestuurd. Moh, how, seg! Romige zoetigheid in de vorm van gebakken peren en appels, mandarijntjes, geroosterde amandelen met lichte bruine suiker, omhuld met iets van munt en flink wat zoete rook. Enkele aardse tonen maken midpalate hun intrede, maar het is rook en citrus dat met de aandacht gaat lopen. Een zilt randje ontbreekt niet.

De afdronk is erg mooi. Lang, zoet versus zilt, rokerig met wat assen op het sterfbed.

Atypisch, natuurlijk, maar ik kan er niet om heen: dit is heerlijk. Ik moet wel bekennen dat ik 170 EUR wat veel vind. Daarom: dankjewel, Benny, voor je gulheid. Dit is een erg leuke Caper!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-03-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).