WhivieBlog

Distilleerderij: Glentauchers
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glentauchers 4 Year Old 2010/2015 C&S Dram Collection, sherry puncheon #90062
Kleur: koper
ABV: 66.6%

Noedels

Een Glentauchers van amper 4 jaar oud? Gerijpt op een sherryvat en gebotteld op 66.6% ABV. Dat klinkt duivels en dan heb ik het niet alleen over de alcoholpercentage.

Totaal volgens verwachting is dit spirity, jong en groen met flink wat tuinkruiden. Doet me in eerste instantie wat aan Jägermeister denken en niet zozeer aan whisky. Iets van boerenboter schermert door, alsook wat eucalyptus. Dan volgen… euh… noedels met soya-saus! WTF?! Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Tot slot wat onrijpe banaan en brandnetels. Yup, deze neus gaat letterlijk alle kanten op. Maar je zou niet zeggen dat hij op zo’n duivels ABV zit. Hij ruikt zacht. Wat een sneaky bastard!

Op smaak is het echter niet zo best. Agressief, spirity met heel weinig fruit, maar wel iets van kunstmatige zoetstof op een handjevol sultanas. Een hint van karamel en pomelo doen hun uiterste best om erdoor heen te priemen, maar maken geen enkele kans. Dit is ruw en onaangenaam.

Jammer genoeg is de afdronk ongenadig lang. Flink zoetzuur nu en droog. Dat gezegd zijnde is de finish het beste deel van deze whisky.

Ja, ik had water nodig. Niet zozeer om deze whisky te verdunnen (het maakte hem niet beter, integendeel), maar om nadien grondig na te spoelen. Te mijden.

76/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-11-2019
(om andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glentauchers
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glentauchers 8 Year Old 2010/2018 ‘Black Corbie’, Rolf Kaspar GmbH, refill sherry puncheon, 402 bts
Kleur: koper
ABV: 66.4%

Indrukwekkend

Rolf Kaspar GmbH is een drankenhandel met winkels in Essen en Düsseldorf. Ze selecteren en bottelen single casks onder hun eigen label ‘Black Corbie’ en dit is er zo eentje: een jonge Glentauchers op sherryvat. Ik hou alvast water bij de hand, want het alcoholpercentage ligt ongemeen hoog.

Oh, maar deze neus is erg interessant, hoor. Ik krijg een mooie mix van Sirop de Liège, kersen, bijenwas, aardappelpuree, appelmoes, bakboter en Guinness (het donkere bier). Nog wat zeste van limoen, een hint van amandelen en houtkrullen. Hoe langer je hem laat staan, hoe frisser hij wordt. Na 5 minuten is het allemaal mandarijn uit blik. Bijna snoeperig. Niet gemakkelijk, wel heerlijk.

Wat jammer dat hij dit niet helemaal volhoudt op smaak. Het ABV gooit wat mij betreft wat roet in het eten. Erg alcoholisch waardoor de mooie fruitige toetsen wat op zich laten wachten. Maar eens de malt zich wat heeft genesteld en je speekselklieren hun ding gedaan hebben, krijg je een romige, zoetzure malt voor je kiezen (achter je kiezen, eigenlijk, hé, Mark). De citrus blijft prominent, maar hij vertoont nu ook wat aardse toetsen. Pomme d’amour verschijnt, een beetje als van een druivenpit, een zuurtje als van licht rottende appelsienen. Herfstbladeren. Hier is echt wel heel wat aan de gang.

De afdronk duurt erg lang en offreert op het sterfbed een mix van appelsienschillen, zwarte peper, zoethout en gekarameliseerde appels.

Apart, niet gemakkelijk. Je moet hier even voor gaan zitten. Maar hij loont zeer zeker de moeite. Rekening houdende met de jonge leeftijd, is dit zonder twijfel indrukwekkend te noemen.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-11-2019
(om andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).