Het zou een erotische
thriller over een biersteker kunnen zijn, maar Vijftig Pinten Bruin is de titel
de we ingezamenlijk overleg hebben beslist voor het verslag van een wel heel
bijzonder DLT-tje. Voor de ongeïnitieerden: DLT = dirty little tasting.
Het groepje was klein in
aantal (6 man en 1 vrouw sterk), maar groot in goedlachsheid, vrijgevigheid,
enthousiasme en – naarmate de avond vorderde – decibels. We kwamen samen in het
HQ van Jeroen (zijn appartement, man-cave,
vrijgezellenhol, noem het wat je wil) op donderdagavond 6 maart. Een avond die
we niet licht zullen vergeten, zoveel is zeker.
Reden van bijeenkomst
was het ontdekken van de degustatiebieren van de Deense ‘bierkunstenaar’ Mikkeller. Little did we know dat in wat het zou uitmonden.
We begonnen met een pilsner op 5% die tevens geschonken
wordt als huisbiertje in het drie-sterrenrestaurant El Celler de Can Roca in
Girona (Spanje).
Passievrucht en litchi
op de neus dankzij de citra-hop. Een toppertje dat onze pils te schande maakt.
Een echte dorstlesser die zacht parelt en nog het meest te vergelijken valt met
de Duvel Triple Hop.
De Indian Pale Ale ’20’ volgde en bood abrikoos. Zacht bitter als een
Orval ging ook deze met zijn 6,8% vlotjes binnen. So far so good.
De Mexas Ranger, daarentegen, was van een heel ander kaliber. Deze
Porter werd gebrouwen met kruiden, amandelmelk, kokos en chili, zwarte bonen en
avocadobladeren. Ja, watte! Zwart als motorolie rook deze naar soyasaus en was
hij flink bitter. Niet meteen my cup of
tea, moet ik bekennen.
Meteen overgeschakeld op
de American Style Ale I Beat You
(een woordspeling op IBU, international bitter units). Deze Imperial Indian
Pale Ale op 9,75% kon mij zeker bekoren met zijn mooie evenwicht tussen zacht
bitter en zoet. Mooie afdronk, ook, zij het ietwat kort.
Die werd gevolgd door
alweer een toppertje op 8,7% dat geschonken wordt in het restaurant Mielcke &
Hurtigkarl in Frederiksberg (nabij
Kopenhagen, Denemarken). Het biertje rook naar boterbollen, rauwe groentjes en
– niet lachen – babyadem. De 6 maanden rijping op Château d’Yquem wijnvaten zit
daar vast voor iets tussen.
Een Belgian Style Ale
die rijpte in zowel witte als rode wijnvaten kreeg de naam Monk’s Brew (10%) mee en deed me denken aan frambozenijsroom en
coulis van krieken. Iets te yeasty en
zuur naar mijn smaak, maar wellicht geweldig op een zonnig zomerterras.
Dan was het tijd voor
het zwaardere werk. De Big Worse op
12% is een zogenaamde barley wine.
Hij was mierzoet op kandijsuiker, zowel in de neus als op smaak. Lekker
plakkerig als siroop. Phew!
De Russian Imperial
Stout met het zwarte label heet gewoonweg Black
(16,1%). En dat is het goedje ook. Rosbief, verbrande boter, koeienvlaai,
gekarameliseerd witloof en wat cichorei op de neus. Wow! Op smaak krijg ik
kandijsiroop, organische chocolade en een heerlijke ristretto.
De Barrel Aged Imperial Stout op 18,8% is gelagerd op tequila en
Speyside whisky barrels. Pardon? Yep. Popcorn, noten en suiker op de neus,
marsepein en porto op smaak. Bosbessen op de finish. Was it me dat allemaal?
Toppertje!
Tot slot had Bram ook
nog een Porter mee op 11%, genaamd Cu
Cat Phe Bia, met bonen die door de civet kat uitgescheten zijn. U leest het
goed. Zoet versus bitter, koffie en noten met een lange en romige afdronk.
Geweldig.
En wie dacht dat de
avond er dan op zat vergiste zich schromelijk. Zowel Jeroen als Bart haalden
nog enkele – in een vlaag van valse onbescheidenheid – betrekkelijk leuke
fleskes boven. Ze stuk voor stuk gaan bespreken zou ons te ver leiden. U had er
maar bij moeten zijn. Ik ga me beperken tot een lijstje van wat ik die avond
nog geproefd heb. Eat your heart out!
1)
Amontillado
Tradicion 30 Year Old
2)
Port
Ellen 27 Year Old 1982/2010 Old Bothwell, Cask 2558 55,5%
3)
Bruichladdich
21 Year Old Penny Black 46%
4)
Campbeltown
Loch 40%
5)
Port
Ellen 26 Year Old 1978/2005 Douglas Laing OMC 50%
6)
Laphroaig
10 Year Old pre-royal warrant 43%
7)
Glen
Keith 30 Year Old 1978/2008 ‘Keen Light’ Daily Dram
8)
Strathisla
40 Year Old 1970 Alambic Classique 52,7%
9)
GlenDronach
41 Year Old 1972 Oloroso sherry butt 702 51,7%
10)
Springbank
28 Year Old 1979/2002 Dun Bheaghan Cask 2247 48%
11)
Bowmore
15 Year Old 1998/2013 TWA Stamps Magyar Posta 52,1%
12)
Blair
Athol 1976/2004 Samaroli Cask 7310
13)
Auchentoshan
32 Year Old 1979 Sherry Cask Matured (die heb ik leeggelikt)
14)
Bowmore
10 Year Old 2001 Creative Whisky Company Exclusive Casks PX Sherry 22 56,2%
15)
Invergordon
42 Year Old 1965/2008 Duncan Taylor Rare Auld 51,6%
16)
Longmorn
1983/2006 Daily Dram 46%
17)
Karuizawa
1984/2012 Cask 3692 61,6%
18)
Karuizawa
1969/2012 Cask 8183 61,3%
19)
Lochside
47 Year Old 1965/2012 54,6%
20)
Highland
Park 37 Year Old 1967 John Scott 50,6%
21)
Caperdonich
39 Year Old 1972/2011 TWA Private Stock 52,8% (57bts)
Ah, dat we dat nog mogen
meemaken, vandaag de dag. Daar kan geen enkel whiskyfestival tegenop, denk ik
dan (tenzij je een vette bankrekening hebt misschien).
Moe maar zeer voldaan
kroop ik de trap op om stilletjes naast Dearly Beloved onder de wol te kruipen.
Bedankt Bram &
Anouk, voor de lift.
Bedankt Dersou, Inge, Benny, voor het gezelschap.
Bedankt Bart en Jeroen voor de geweldige smaakexplosies.
What a night!
May
the Malt be with you!
