‘Je wordt maar één keer veertig’, dacht whiskybuddy Chris Lauriers (bekend van de Maltclan) en nodigde prompt een heleboel vrienden/kennissen/familie en professionals uit om af te zakken naar de gloednieuwe whiskybar ’t Parlement in Halle. Naast leden van de Maltclan, mama en papa, nonkels en tantes, zaten ook enkele whiskyprofs in de zaal. Eric Vermeire (de kersverse Whisky Ambassador of the Year), Jurgen Van de Wiele, Jan Beckers, Jeroen Moernaut, Stephan de Bolle en Geert De Bolle (geen familie) en nog een paar waarvan de naam me nu ontsnapt. Enfin, genoeg zwaar kaliber om Chris de daver op het lijf te jagen. Ik was dan ook vereerd dat ik, samen met nog een heleboel bekende gezichten, mij tot het select (yeah, right) groepje van vrienden mocht rekenen, want de line-up was niet te versmaden!
De sfeer zat er van in het begin al direct in. Het feit dat er wat tikfouten in het mooie programmaboekje geslopen waren, leidde meermaals tot algemene hilariteit. Of wat dacht u van een single cask Ladyburn met een yield van 3.000 flessen? Een 0 is snel te veel getypt. Of een Macallan op 181 flessen en toch uit fles 216 schenken. Ja, Chris had het niet onder de markt. Maar zijn whiskykeuze was grandioos, dat staat buiten kijf.
1) Lords ’87 Old Scotch Whisky, 40% ABV
Over deze oude blend, distilled & bottled by Scottish Lion Whisky Company en destijds ingevoerd door Smeets uit Hasselt, is weinig of niets bekend. Op de neus kreeg ik karamel, toffee, kandijsuiker, OBE, koffie en iets wat me aan likeur en cake deed denken. Op smaak kreeg ik siroop uit blik, guimauve, appelsien met een licht bittertje, dat zich doortrok op de relatief korte finish.
‘Spacecake’ 69/100.
2) Garneath 24 Year Old 1973/1998 Signatory Vintage, Bourbon Cask #393688, 218 bts, 56,8% ABV
Mooie fles ter ere van de 10e verjaardag van Andrew Symington’s bedrijfje. Deze Lowland single grain was bijzonder bleek. De neus barstte van de witte chocolade en kokosnoot. Nog wat banaan, ananas en vanille, besprenkeld met gember en bloemsuiker. Ondanks het hoge ABV zacht op de tong, weliswaar met een kleine bite van de peper), met toffee appels en kokosmelk. Behoeft geen water. De middellange finish was licht drogend van de eik en kruidig.
‘Bounty’ 84/100
3) Ladyburn 27 Year Old 1973/2000 OB, Bourbon Cask 3177, 300 bts, 50,4% ABV
Ladyburn is eerder zeldzaam, zoals u ongetwijfeld weet (of hier kan nalezen). Het was een single malt die in een Lowland graandistilleerderij werd gestookt, totdat die in 1975 dicht ging. De neus barstte van het fruit: appel, pruimen, mango, roze pompelmoes, Turks fruit, rumrozijnen en smoelpap. Op smaak ging dat feestje gewoon door. Romig, bijenwas en mierzoet met een klein, maar geweldig streepje rook van het hout. Op de middellange drogende finish kreeg ik nog wat peper en zelfs anijs. Dit was voor mij de kampioen van de avond.
‘Burning Lady’ 88/100
4) Glen Moray 18 Year Old 1973/1991 OB, 43% ABV
Glen Moray is zo’n nobele onbekende, maar deze 1973 bewijst dat het een stuk onterecht is. Zoet op wit fruit, ananassnoepjes en kaneel. Rechttoe rechtaan, maar wel zeer zacht en toegankelijk. Op smaak is hij al even zacht, maar vertoont hij bijkomend lekker zoete mout en wat citrus, maar ook een toefje eik met een bittertje. In de afdronk, die betrekkelijk lang is, krijgt ik zelfs een hint van turf!
‘Turfke’ 83/100
Dan was het tijd om even de benen te strekken, een sanitaire of nicotinestop te houden en even de mond te spoelen (lees: donker biertje te drinken), alvorens aan de tweede vlucht van 4 whiskies te beginnen. Dat gaf ons de gelegenheid om even een praatje te maken met de andere gasten en de barkast van ’t Parlement van naderbij te bestuderen. En dat was een zeer aangename verrassing! Wow, wat een mooie whiskies (er staan zelfs twee Auchento… sorry, dat wilde ik niet doen). Bart en ik smeedden al meteen plannen om na de tasting ook daar nog eens te grasduinen (maar daarover in een latere blogpost meer).
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Chris riep de bende (dat was het ondertussen wel een beetje geworden) ter orde en stelde de vijfde whisky voor.
5) Macallan 20 Year Old 1973/1993 First Cask, Sherry Cask #10213, 181 bts (?), 46% ABV
Aan het kleurtje te zien een second fill oloroso sherryvaatje. Op de neus krijg ik orangettes, bosbessen, krieken, dadels, rozijnen en een beetje kruidnagel. Er zit ook een vuil randje in dat maar niet wil wegtrekken. Een hint van zwavel, zelfs. Toch een beetje storend voor mij. Hij is olieachtig op smaak, delicaat en fruitig met een rokerige toets. De sulfer keert gelukkig niet weer. Kruidnagel een wat munt komen in de plaats. Op de middellange, beetje ‘vuile’ afdronk krijg ik gekruide krieken en getoaste eik.
‘Kriek Klassiek’ 83/100
6) Tomatin 36 Year Old 1973/2011 OB, Refill American Oak #25602, 184 bts, 44% ABV
Hmm, een oude bekende. Ultra-fruitig met appel, kweepeer, kiwi, banaan, mirabellen met wat roomboter, amandelen, cashewnoten en amandelen met een goeie schep graeffe suiker in de mix. Zuper! Op smaakt komt daar een licht bittere toets bij van pompelmoes, maar hij blijft toch mooi tropisch en fruitig. Een beetje eik. De belofte van de neus wordt niet helemaal waargemaakt, maar hij komt toch in de buurt. De afdronk is lang en kruidig.
‘Bingo!’ 87/100
7) Tactical (Talisker) 27 Year Old 1973/2001 Douglas Laing OMC, 264 bts, 46% ABV
Normaal wordt Old Malt Cask op 50% gebotteld, tenzij er zo’n extra groen stickertje opzit (wat hier het geval was) dat zegt ‘Special Cask Strength’. Maar 46%? Dat lijkt mij wel heel toevallig en wellicht eerder een typo op het label. Hoe dank ook, deze Talisker vertoont heide, hooi, wit en citrusfruit, natte stenen, gember en peper op de neus, alsook de obligate turf. Op smaak is hij verrassend zacht en romig en zelfs een beetje zesty. Ik krijg ook citroenschil, perzik en limoen, gepeperd weliswaar. Op de lange, kruidige en grassige afdronk komt er nog wat zoethout piepen.
‘Lemon Smoke’ 86/100
8) Bowmore 21 Year Old 1973/1994 OB, Sherry Butts #5173 & 5174, 43%ABV
Het was een vreemde Bowmore, moet ik zeggen. Hij vertoonde onmiddellijk OBE, chocolade, maar ook – en dat was echt bizar – zuurkool en rookworst! Het duurde meer dan 15 minuten voordat er wat tropisch fruit doorheen geraakte in de vorm van bessen, pruimen en mango. Dan nog wat kandijsuiker, anijs en kruidnagel. Op smaakt was hij nog steeds een beetje vuil, maar wel romig met een hint van turf (echt weinig), zoet en donker fruit (dadels, vooral) en kandijsuiker opnieuw. De afdronk was eerder kort. Ik had hier stiekem toch meer van verwacht.
‘Tropische Rookworst’ 85/100
Het mag gezegd, dit was een serieuze verwennerij. Voor mij zag de rangschikking er als volgt uit:
1) Ladyburn 88/100
2) Tomatin 87/100
3) Talisker 86/100
4) Bowmore 85/100
5) Garneath 84/100
6) Macallan & Glen Moray ex aequo 83/100
7) Lords ’87 69/100
We konden nog gezellig nakeuvelen in het geweldige etablissement. Het moet gezegd, het is klein maar dat is net de kracht van ’t Parlement. Zeer gezellig. Hier komen we nog terug!
Chris, van harte bedankt dat ik dit mocht meemaken. En uiteraard verwacht ik jou ook weer op mijn volgende Birthday Tasting. We maken er een goede gewoonte van.
May the Malt be with you!
