Blog Image

WhivieBlog

Whisky voor iedereen!

'Whivie' staat voor Whisky voor iedereen. Het is een site waarvan we hopen dat hij u zal helpen whisky in al zijn facetten te leren appreciëren. Je kan alle informatie terugvinden op onze website whivie.be en op deze blog publiceren we graag de laatste nieuwtjes alsook de tasting notes, evenementen en ga zo maar door. Uw suggesties zijn natuurlijk van harte welkom!

Imperial 17 Year Old 1995 Lord of the Drams

Tasting Notes Posted on 19/02/2013 18:03

Distilleerderij: Imperial
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Imperial 17 Year Old 1995/2013 Lord of the Drams, single bourbon barrel,
131 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 49,5%

Tonic

De eerste botteling van Lord of the Drams,
een 14-jarige Macduff uit 1997, kon mij
niet echt overtuigen, moet ik eerlijk bekennen. Enkel met een flinke scheut
water kon ik die Freyr smaken. Ik vond het dan ook een vreemde keuze van Stijn,
die ik toch ken als een vat (pun intended) vol whiskykennis. Het lag dus ongetwijfeld
aan mij. Zijn tweede geesteskind in zijn Devine
Series
, Idunn genaamd naar de Noorse godin van de eeuwige jeugd, is een
Imperial uit 1995. Mijn ervaring met Imperial is beperkt (zie hier, hier en hier) en niet al te best tot nu toe. Kom op,
Idunn, make me happy!

De neus is alvast veelbelovend. Romig op heel
wat oranje fruit (mandarijn en appelsien), maar ook acaciahoning en een
schijfje perzik. Ananassnoepjes (die harde kubusjes, weet u wel?). Een
tikkeltje banaan. Vuursteentjes. Takje munt. Winegums. Zacht gekruid. Goed
begin!

Op smaak is hij een pak kruidiger en
krachtiger. Het fruit keert weer, opnieuw perzik en appelsien vooral, zeste
incluis, maar ook heel wat kinine. Flink wat pepers en wat nootmuskaat. Toefje
woodsmoke. Complex.

De finish is warmend en middellang. Ik krijg
plots het beeld van groene appeltjes voor mijn geestesoog. Waar komt dat
vandaan?

Dit is een gepeperde, licht rokerige en al
even licht drogende Imperial, die niet teleur stelt. Goeie vatkeuze, Stijn.
Laat nummer drie maar komen!

84/100

Geproefd
door Mark Dermul op 18-02-2013



GlenDronach Single Casks Tasting

Events Posted on 19/02/2013 07:30

De dag voor mijn vertrek naar Oostenrijk voor een welverdiende skivakantie, was ik nog te gast in Den Enghel te Gent, waar Jeroen van The Bonding Dram niemand minder dan Stewart Buchanan had kunnen strikken om de nieuwste Single Casks Release, Batch 7 al, van GlenDronach voor te stellen.

Ik herinner me nog dat ik onderweg dacht ‘oei, als dat maar niet allemaal te erg op elkaar gaat lijken’, maar mijn bezorgdheid was ongegrond, zo zou blijken.

Als aperitiefje kregen we de nieuwe GlenDronach Cask Strength Batch 1 te proeven, daarna nog 7 nieuwe single casks. Stewart Buchanan onderscheidt zich van de meeste ambassadeurs doordat hij wel degelijk alles, letterlijk alles, kent van het productieproces. Hij beperkt zich dus niet tot het commerciële babbeltje, maar kan ronduit vertellen over de technieken die gebruikt worden voor de productie en, vooral, het selecteren van de vaten. Hij gaf ook een kleine inkijk in de psyche van Billy Walker, de man die zowel BenRiach als GlenDronach op het juiste spoor houdt.

Hieronder volgt een korte opsomming van de geproefde whisky’s en mijn impressies. Maar laat ik alvast beginnen met de mededeling dat ik ze stuk voor stuk geweldig vond, iets wat ik van de standaardbotteling 15 Year Old Revival niet echt kan zeggen.

1) GlenDronach Cask Strength, Batch 01, 54,8%

Kleur: oloroso/amber

Neus: boter, babelutten, bloedappelsienen, yoghurt, sultanas en beslag van pannenkoeken

Smaak: warme eik en kruiden, appelsienzeste, toffee, cacao

Finish: middellang, zoet op zacht gestoofd geel fruit

Commentaar: zeer mooi en toegankelijk en een goede introductie tot sherry gerijpte whisky op vatsterkte.

83/100

2) GlenDronach 10 Year Old 2002/2012, Virgin Oak Hogshead #4530 for the Nectar, 298 bts, 57,1%

Kleur: oloroso

Neus: vernis, vanille, boter, abrikozen, koekenbrood, kandijsuiker

Smaak: warm appelgebak met peper en vanillesaus

Finish: middellang, mierzoet op rozijnen

Commentaar: Ge-wel-dig. Dit is helemaal mijn ding. Ik pakte een flesje mee naar huis.

Voor alle duidelijkheid, de whisky werd op virgin oak gefinished na een reguliere rijping op oloroso.

88/100

3) GlenDronach 18 Year Old 1994/2012, Oloroso Sherry Butt #98, 628 bts, 58,2%

Kleur: mahonie

Neus: rozijnen, pruimencompote, kandijsiroop, thee en kruidnagel

Smaak: licht drogend op tannine en een beetje beefy (gegrilde biefstuk!)

Finish: betrekkelijk lang en drogend op zoethout met een scherp bittere noot op het sterfbed

Commentaar: het sherryvat is hier wel heel dominant geweest. Misschien wat eerder moeten bottelen?

84/100

4) GlenDronach 19 Year Old 1993/2012, Oloroso Sherry Butt #12 for The Nectar & La Maison du Whisky, 623 bts, 53,7%

Kleur: brons

Neus: opgelegde rozijnen, toffee, kruiden, koffie, betrekkelijk clean

Smaak: mierzoete sherry, mokka, kruidnagel en gember, mooie appelsienzeste

Finish: Bijzonder lang, zoet en kruidig.

Commentaar: Zeer knap, brandt absoluut niet en is zeer zacht. Heerlijk.

86/100

5) GlenDronach 19 Year Old 1992/2012, Oloroso Sherry Butt #1123, 521 bts, 57,8%

Kleur: mahonie

Neus: pruimen en rabarber met een licht zurige toets, ecoline en een bittertje

Smaak: zacht op de klassieke donkere, gedroogde vruchten met kruidnagel

Finish: verrassend kort met een agressief kruidig staartje.

Commentaar: een beetje de vreemde eend in de bijt, maar wel heel lekker

85/100

Het was opvallend hoe verschillende deze oloroso sherry butts wel smaakten, wat de individualiteit van het vat nog eens in de schijnwerpers zet.

Tijd om twee gelijkaardige GlenDronach op PX vaten te proeven alvorens de apotheose te laten losbarsten.

6) GlenDronach 20 Year Old 1991/2012, Pedro Ximenez Sherry Puncheon #3183, 600 bts, 51,3%

Kleur: koper tot brons

Neus: mierzoet op toffee en blauwe druiven, gebakken banaan, kamfer en afgestreken lucifers – zalig!

Smaak: mooie verderzetting van de neus, hij is zacht en rijkelijk gekruid. Groots.

Finish: Bijzonder lang, zoet op karamel.

Commentaar: Mooie balans, snoepje voor de zoetekauwen!

88/100

7) GlenDronach 22 Year Old 1989/2012, Pedro Ximenez Sherry Puncheon #5475, 600 bts, 51,6%

Kleur: brons

Neus: start gesloten, maar wordt bijzonder mooi na enkele ogenblikken. Bessen, vanille, appelsien, bloemen en – niet lachen – modelbouwlijm. Uitzonderlijk.

Smaak: fantastisch zoet op diepe, romige PX, sirop de Liège, kruiden

Finish: Middellang, zoet en zacht met een beetje chocolade op het sterfbed.

Commentaar: Geweldige balans opnieuw. PX is echt wel mijn ding.

88/100

En dan, dames & heren, tromgeroffel aub… de tijd was aangebroken voor het piece de resistance van de avond.

Deze GlenDronach durf ik nu al tippen voor de volgende Malt Maniac Awards, zoals eerder gezegd. Dit is een uitzonderlijke whisky, geloof me.

8) GlenDronach 40 Year Old 1972/2012, Oloroso Sherry Butt #710, 356 bts, 49,0%

Kleur: brons

Neus: rode bessen en een overrijpe banaan worden vergezeld van acaciahoning, abrikozen en mirabellen. Nog wat netels en een fantastische hint van rook. Outstanding!

Smaak: succulent fruit, heel gezapig en rond op rood fruit.

Finish: lang en zeer intens.

Commentaar: maltporn en hors concours voor deze line-up, natuurlijk. Helaas wel een verschrikkelijk duur beest met zijn prijs van net boven de 600 EUR. Maar wat een whisky!

92/100

Tijdens het nakaarten mocht ik nog een drammetje proeven van Ardbeg-liefhebber Luc. Het was al bijna een jaar geleden dat ik de Ardbeg 1977 nog had geproefd. Wat een super Ardbeg is dat toch! Het was een mooie afsluiter van deze geweldige avond.

Bedankt Stewart voor de uitleg waar ik nog een en ander van opgestoken heb. Bedankt Jeroen voor de mogelijkheid om deze whisky’s te proeven.