WhivieBlog

Distilleerderij: Macduff
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Macduff 17 Year Old 2006, Asta Morris, PX Sherry #AM145
Kleur: goud
ABV: 48%

MacTropical

Een 17-jarige Macduff op een PX sherryvat? Dat klinkt alvast erg interessant. Het vaatje komt uit de stallen van ‘Zotte’ Bert Bruyneel onder zijn Asta Morris label – zijn derde Macduff al (de vorige twee waren een pak jonger, want van 2012). De ene helft van dit vat maakte de oversteek naar het Land van de Rijzende Zon (voor GaiaFlow), de andere helft blijft bij ons. Gelukkig maar, want dit is een pareltje!

Uitstekende, zoete en fruitige neus op abrikozengelei, gesuikerde limoenschillen, papaya, drakenfruit en zelfs een hint van lychee. Dit is een Macduff die flirt met de tropen! Wat een zalige neus! Na enkele minuten in het glas komen daar toetsen bij van colasnoepjes, rozijntjes met kaneel en pomme d’amour.

Mooie body. Romig. Heerlijke fruitig en deze keer bestaat er geen twijfel over: we zijn in de tropen. Zo veel sappig fruit met een snoeperig, gekonfijt randje van appelsienschillen, opgeleukt met de perfecte dosis kruidigheid van het sherryvat. Dit is complex en intrigerend en één van de betere Macduff die ik recentelijk aan de lippen mocht zetten.

De afdronk is lang en blijft maar geven. Pas op het sterfbed verschijnt er een zoetje als van versterkte wijn en wat tannine. Prima balans.

Aanrader! Deze prachtige whisky is te koop voor 99 EUR, wat uitzonderlijk schappelijk is (om niet te zeggen belachelijk goedkoop). Ook dat is typisch Bert Bruyneel.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-10-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Strathmill
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Strathmill 13 Year Old 2011 Asta Morris, Fresh Bourbon #AM158
Kleur: zonlicht
ABV: 52%

Zustervat

Ha, kijk, onze goeie vriend Bert Bruyneel is daar weer met een nieuwe release. Een Strathmill, godbetert. Wie mijn blog de laatste 15 jaar gevolgd heeft, weet dat ik een haat/liefde verhouding met deze Speysider heb, want vaak is het een mis en slechts af en toe een hit. Asta Morris bottelt met deze zijn derde Strathmill en de vorige was een zustervat van deze. Ik bezocht de distilleerderij – waarvan de malt nog steeds een belangrijk ingrediënt vormt voor de bekende blend J&B – nog in september 2024 en was niet erg onder de indruk. Maar dat wil natuurlijk niets zeggen over de inhoud van deze fles. Het is overigens een release waarvan alle flessen naar onze Japanse vrienden van GaiaFlow zijn vertrokken. Ik ben benieuwd.

De neus begint een beetje verlegen. Wat wit fruit, digestieve koekjes en vanille die langzaam maar zeker richting karamel evolueert. Misleidend zacht. Hooi, gras, herfstbladeren. Weer typisch Bruneel, als u het mij vraagt.

De fruitige en grassige toetsen van de neus keren weer op de tong, maar krijgen nu flink wat versterking van het vat: kruiden maken hem een tikkeltje spicy en geven hem complexiteit die je na de zachte neus niet zou vermoeden. Goeie sterkte, ook.

De finish is middellang en verrassend snoeperig. Ananaskubusjes, vanille en kalisse, met een mooi bittertje op het sterfbed.

Deze valt duidelijk in de categorie ‘hit’. Wat een snoepje alweer. Een kaarterswhisky voor onze Japanse vrienden. Wist-je-dat-je: Strathmill stookt geen whisky meer, maar heeft zich enkel nog op de productie van gin toegelegd, stel je voor!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-10-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).