WhivieBlog

Distilleerderij: Glenrothes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenrothes Late Hour Port Finish, Stalla Dhu 2022, Tawny Port Finish Cask #222/01105, 210 bts
Kleur: koper
ABV: 64.2%

Late Uur?

Late Hour Port Finish… wat betekent dat in godsnaam? Hoe dan ook, in het glas zit dus een Glenrothes zonder leeftijdsaanduiding, maar gefinisht op een tawny portovat. Stalla Dhu is een relatief nieuwe bottelaar, opgericht door Ron Morrison en Mitchell Orchant. De naam betekent zoveel als zwarte klippen (of afgrond). Het is de favoriete plek van de papegaaiduiker, die dan ook prominent op elk label wordt afgebeeld. Wat mijn Glenrothes betreft, nog even dit: bekijk dat ABV! Kan niet anders dan jong zijn, toch? En ik hou alvast water bij de hand.

Aangenaam zoete neus op rood fruit, perzik, abrikoos, sultanas en flink wat butterscotch. Werther’s Originals in vloeibare vorm. Op de neus zou je het ABV alvast niet vermoeden.

En zelfs op de tong valt het allemaal verrassend goed mee. Oh, zeker, het is een trap tegen je tanden, maar de neiging om er water aan toe te voegen blijft achterwege. Butterscotch in het kwadraat, aangevuld met flink wat melkchocolade, vers geboend leder, amandelen en een hint van rood fruit (dat moet dan wel van het portovat zijn, toch?). Goed kruidig zoals je mag verwachten: kruidnagel, nootmuskaat en zwarte peper. Nog een toets van zoethout naar het einde toe.

De afdronk is niet verrassend lang en kruidig met nog een licht drogend effect op het sterfbed, maar voldoende zoet om één en ander interessant te houden.

Deze kon mij best bekoren ondanks zijn ongetwijfeld jonge leeftijd en erg hoge ABV.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenrothes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenrothes 10 Year Old 2012/2022 Infrequent Flyers, Refill butt #170, 683 bts
Kleur: koper
ABV: 62.8%

Stukken Beter met Water

Hoewel eigenaar Alistair Walker zijn carrière begon in de schaduw van zijn beroemde vader Billy, is hij ondertussen toch al eventjes aan het timmeren aan zijn reputatie als onafhankelijk bottelaar met ‘Infrequent Flyers’. In mijn glas zit een tiener van Glenrothes op een majestueus ABV, afkomstig van een refill sherry butt dat bijna 700 flessen opleverde. Hoewel reeds twee jaar geleden gebotteld, is deze fles nog vlot verkrijgbaar. Ik scoorde het sample eind vorig jaar op Spirits in the Sky.

Het begint nogal streng op de neus met flink wat alcohol, maar eens je daar voorbij geraakt bent, verschijnen er toch aangename toetsen van rood fruit, gebakken banaan, perzik en abrikoos. Flink wat honing en even – heel even – moet ik zelfs aan Rhum Agricole denken. Aardbeien en bosbessen verschijnen, alsook een flink herbale toets. Doch, ik voel nu al dat hier water bij gaat moeten… En dat verdraagt hij goed! Flink fruitig nu met naast het eerder vermelde nu ook wat extra rood fruit en sultanas, maar ook iets van gekonfijte mango. Stukken beter!

Onverdund is dit een beest! In die mate zelfs, dat het fruit zich amper kan tonen, want volledig bedolven geraakt onder de alcohol. Ik krijg een hint van frambozen, maar voor de rest proef ik niets. Ik zei al dat hier water bij moest. Doen we gewoon. Ha! Dat is stukken beter, echt waar. Mooie fruitigheid met sultanas, frambozen, perzik, abrikozen en zelfs iets van gebarbecuede ananas. En de kruiden vallen nu ook te onderscheiden: zoethout, anijs, paprika en peper. De malt lijkt nu wel iets droger, maar dat heb ik er voor over.

Lange en kruidige finish, maar wel alcoholisch en pikant zonder water. Met water is het verschil miniem en lijk hij nog iets droger.

Ik hou wel van cask strength whisky, maar soms is een malt gewoon beter door hem wat te versnijden. Deze, echter, is echt stukken beter als hij een flinke scheut water heeft gekregen. Bang for your buck, moet je dan maar denken.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).