Distilleerderij: Bunnahabhain
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bunnahabhaini 11 Year Old 2004 Rubha a’ Mhail, OB 2015, Manzanilla casks #550 & 554, 1200 bts
Kleur: brons
ABV: 57.4%
Pinda’s
Bunna blijft met die verschrikkelijk moeilijk uit te spreken namen komen… Rubha a’ Mhail spreek je uit als ‘roe-aval’ en is de naam van één van de vuurtorens nabij Bunnahabhain – zo’n 6km naar het noorden, op de noordelijke kust van het eiland, voor het eerst ontstoken in 1859. Dit terzijde. Deze fles was één van de twee expressies die de distilleerderij op de markt bracht voor Feis Ile 2015 en rijpte op Manzanilla sherryvaten.
Hallo?! Wat een aparte neus zeg. Ik krijg enerzijds zoete sherrytoetsen in de vorm van pruimen en sultanas, maar anderzijds zijn het gezouten pinda’s en babyadem die de neus domineren. Lekker romig en tegelijkertijd een beetje yeasty, als u begrijpt wat ik bedoel. Chocolade met praliné-vulling. Nog wat natte aarde en iets van euh… rottende druiven (géén off-note!). Apart, ik zie het al. Niet voor iedereen, denk ik.
Flink romig op de tong en best wel dirty, terwijl de sherry zich onmiddellijk laat voelen in de vorm van appelsienschillen, gekonfijte gember en rijke honing. Midpalate komt een flink zilte toets opzetten en ook wat woodsmoke. Dit is niet voor broekventjes of beginners – no offense.
De afdronk is middellang, op honing en fruit, maar op het sterfbed zijn het voornamelijk noten – pinda’s! – die de plak zwaaien.
Intrigerend, maar niet gemakkelijk, hoor. Deze was werken. Maar waardig.
86/100
Geproefd door Mark Dermul op 01-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)
