WhivieBlog

Distilleerderij: Hammerschmiede
Regio: Duitsland
Fles: WillowBurn Batch No. 1, OB 2019, Ruby & Tawny Port Casks, 1.000 bts
Kleur: brons
ABV: 46.0%

Walnotenlikeur

Van WillowBurn zijn er al flink wat expressies, waaronder – in de zogenaamde Batch No 1 – niet minder dan 6 finishes: Marsala (die we zopas geproefd hebben), Moscatel, Grand Cru Claret, Ruby & Tawny Port, Amarone en Malaga. Laten we die op portovaten maar eens proberen.

Zachte, zoete en fruitige neus met flink wat woodsmoke. Rood fruit trekt je aandacht. Denk aardbeien en frambozen, maar ook iets van veenbesjes en een enkele peer. Heel erg toegankelijk. Zachte kruidigheid. Een karrenvracht aan donkere honing maakt het geheel nog zoeter.

Hij is flink olieachtig en mierzoet met nu naast het rode fruit en de typische woodsmoke overduidelijke tonen van de port. Donker fruit in walnotenlikeur, iets van nootmuskaat en kaneel, zwarte peper en wederom wat honing. Dit is kerstmis in je glas.

In de middellange afdronk verschijnt er iets wat me aan tabak doet denken, terwijl de walnotenlikeur nooit echt weg gaat.

Het is er wel eentje voor de zoetekauwen onder ons, hoor. Dit doet me meer aan een likeur dan een whisky denken. Neemt niet weg dat het een lekker drammetje is.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-11-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Hammerschmiede
Regio: Duitsland
Fles: WillowBurn Batch No. 1, OB 2019, Marsala Casks, 1.000 bts
Kleur: koper
ABV: 46.0%

Bitterzoet

Naast Glen Els, The Alrik en de zwaar geturfde Emperor’s Way produceren ze bij Hammerschmiede ook deze WillowBurn, waarin al aardig met vaten geëxperimenteerd werd. Zo verschenen in Batch No 1 maar liefst 6 verschillende expressies: Marsala, Moscatel, Grand Cru Claret, Ruby & Tawny Port, Amarone en Malaga. We proberen vandaag de versie die gefinished werd op Marsala vaten. Marsala is een versterkte wijn uit Sicilië.

Een zoete neus met woodsmoke en flink wat groene elementen. Het zoete fruit wordt aangevuld met peterselie, brandnetels en kamfer. Apart, maar best aangenaam. Abrikozen en mango besprenkeld met Graeffe suiker worden vergezeld van amandelen en tamme kastanjes. Dit is best aangenaam.

Het mondgevoel is erg olieachtig, bijna stroperig. Hij plakt goed aan je tanden. Op smaak is hij eerst zoet, maar vertoont dan erg snel een bittertje als van een druivenpit. De eik laat zich ook niet onbetuigd, waardoor de zoete wijn het onderste uit de kan moet halen (ziet u wat ik daar deed?) om zich te laten gelden. Maar de balans blijft behouden.

De afdronk is verrassend lang en best kruidig op een pepertje en zoethout.

Deze malt is een tikkeltje te bitterzoet om helemaal top te zijn, maar lekker? Ja, zeker wel.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-11-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).