WhivieBlog

Brouwerij: Emelisse
Regio:
Nederland
Fles: White Label Russian Imperial Stout Ardbeg Barrel Aged
Kleur: zwart
ABV: 12%

Rokerig
Zoet

Emelisse is een mooie, moderne brouwerij in
Zeeland (NL), met een (heb ik me laten vertellen) uitstekend restaurant. Ze
brouwen er allerhande bieren, waarbij Imperial Russian Stout zeker niet mag
ontbreken. Neem zeker eens een kijkje op hun website om hun reeks bieren te
bekijken. Maar af en toe krijgt de brouwmeester, Kees Bubberman, een oud
whiskyvat te pakken, waarop hij zijn bier dan een korte tijd lagert. Het
betreft steeds een biertje in zeer beperkte oplage en wordt gebotteld onder het
White Label. Dit is er zo eentje, gelagerd op een vat van Ardbeg. Vandaar mijn
interesse. Hij is zo zwart als koffie bij het schenken, maar vertoont wel een
mooie lichtbruine, weliswaar kleine kraag, die al snel verdwijnt.

De neus is zoet en rokerig. Ik heb zoete
mout, lichte teer en zelfs een beetje zoethout. Dit is best aangenaam. Ook wat
koffie en iets licht zurigs. Een beetje geroosterd brood, zelfs.

Hij is lekker romig en rokerig op smaak.
Meteen wordt de zoete, nu geroosterde mout, aangevuld met espresso, chocolade
en een kleine zilte toets. Hij is mondvullend, hoor. Met een korrel op de tong,
als u begrijpt wat ik bedoel.

De betrekkelijk lange finish (voor een
biertje dan toch) is rokerig zoet met een licht bitter einde.

Speciaal, maar wel zeer lekker. Op een zomers
terrasje zou je me met deze niet kunnen verleiden, maar voor de open haard
smaakt hij me prima. Met een dikke merci aan Hans V voor het flesje.

Geproefd
door Mark Dermul op 24-01-2013
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Af
en toe verwennen we onszelf met een superdeluxe dineetje. Immers, Ilse en Mark,
twee voortrekkers van Whivie, zijn in dezelfde periode jarig. Net als vorig
jaar besloten we ook deze keer met onze respectievelijke partner naar
restaurant ’t Aards Paradijs in Merendree te trekken.

De
chef, Lieven Lootens, werd al verschillende keren verkozen tot
‘groentenkok van de Benelux’, dus besloten we vlees en vis te laten voor wat
het is en een exclusief groetenmenu te nemen. Hoewel groetenmenu een vlag is
die de lading absoluut niet dekt. Een superlekker zinnenstrelend en prachtig
gekleurd festijn van groentjes komt al dichter in de buurt. Maar om het
helemaal te vatten, moet je het gewoon geproefd hebben.

Een
tweede reden om naar ’t Aards Paradijs te trekken is het feit dat Lieven zelf
ook een begenadigd whiskyliefhebber is. In zijn restaurant nemen we steevast
plaats aan de ronde tafel die pal voor de whiskykast staat. Terwijl de dames
zich een glas champagne lieten welgevallen, kozen Niek en ikzelf als
aperitiefje twee whisky’s uit. We deelden de Auchentoshan 16 Year Old 1988 bourbon
barrel 4445 en de Strathisla 1967, gebotteld in 2004, van Gordon &
Macphail.

Om
een beschrijving te geven van de heerlijke menu die daarna ons deel was, met
fantastische bijhorende wijnen, overigens, zou ons te ver leiden. U moet het
vooral zelf gaan proeven. Maar laat ik u toch op z’n minst laten genieten van
wat de revue gepasseerd is in enkele fotootjes.

Ondanks
de schijnbaar kleine porties waren we meer dan voldaan tegen de tijd dat het
dessert werd gepresenteerd. We konden nog lekker lang napraten bij de koffie
(die constant werd bijgeschonken). Dat was voor Niek en mezelf ook het
uitgelezen moment om nog een achterafje te laten schenken. We kozen voor de Midleton
Very Rare, gebotteld in 2002 (in alle eerlijkheid omdat de fles zo goed als
leeg was en Mark per sé het label wou, dus de lege fles ging mee). Daarnaast
proefden we ook de Dufftown 15 Year Old uit de Fauna & Flora-reeks.

Tot
slot kwam de chef zelf nog even aan tafel om twee dingen voor te stellen.
Vooreerst zijn nieuwste creatie, een bio-biertje gerijpt op PX sherryvaten, dat
de naam Angelo meekreeg en binnenkort in zijn restaurant beschikbaar zal
zijn (maar vraag er gerust al naar).

Ten
tweede zijn plannen voor een volledig nieuw concept in het Gentse. Binnenkort
zal in de Jan Breydelstraat, vlakbij het Gravensteen, een nieuwe restaurant de
deuren openen onder de naam Naturell (waarbij de dubbele L op het einde
verwijst naar de naam van de chef). Ik meen reeds te weten waar we volgend jaar
gaan dineren!