WhivieBlog

Distilleerderij: Distillerie de Fontagard
Regio: Frankrijk
Fles: Fontagard DMGR 9918-11, 1500 bts
Kleur: vol goud
ABV: 44.0%

Bordeaux

Deze whisky werd gestookt in een typische Alambic Charentais van lokaal verbouwde gerst uit het oogstjaar 2018 en 2019. Dat geeft ons meteen ook een indicatie van de leeftijd van deze Franse single malt. Hij rijpte op een mix van cognac-vaten en vaten waar Margaux wijnen uit Bordeaux in gerijpt hebben. De code DMGR verwijst naar Dominique Granchere, de Master Blender bij Fontagard die deze vatting heeft samengesteld.

Erg aangename neus op rood fruit en violetjes (de paarse snoep), gekonfijte druiven en getoaste eik, maar ook iets van herfstbladeren en warme appelmoes. Hier verschijnt zelfs een mooi streepje woodsmoke. Dit is erg aangenaam.

Op smaak gaan de Bordeauxvaten wel domineren, wat deze malt een zacht drogend karakter geeft, waarbij vooral het rode fruit opvallen, maar ook iets van Luikse siroop en de schil van een roze pompelmoes. Best wel kruidig, op kurkuma en zwarte peper. Maar… het werkt!

De afdronk is middelang, zoet op aardbeienlikeur en kruiden.

Dit vond ik echt wel een bijzonder interessante expressie. En nu heb ik spijt dat ik deze distilleerderij afgelopen zomer niet bezocht heb tijdens mijn vakantie in de streek. Misschien volgend jaar! Thx, Manny!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-08-2024

Distilleerderij: Distillerie de Fontagard
Regio: Frankrijk
Fles: Fontagard PNDC 9918-9
Kleur: licht goud
ABV: 44.0%

Charmant Charentes

De Distillerie de Fontagard bevindt zich in Neuillac in het hartje van de cognacstreek (zo’n twintig minuten rijden ten zuiden van de stad Cognac) en bestaat al sinds 1878. Ze maken daar uiteraard cognac en pineau, maar zijn pas sinds kort ook begonnen met het distilleren van gin en whisky. En het is van dat laatste product dat ik dankzij mijn maatje Manny drie samples te pakken kreeg. Beginnen doen we met hun Fontagard PNDC 9918-9, een whisky die rijpte op een mix van cognac-en Pineau des Charentes-vaten. Aan de code op de fles te zien – PNDC – dan wellicht vooral de laatste.

Dat wordt op de neus overigens onmiddellijk zeer duidelijk. Blind had ik dit op de neus wellicht als een Pineau bestempeld. Speels zoet en fruitig. Enkel de toets van eikenhout verraadt dat het iets anders betreft. Ik krijg hints van groene druiven en zongedroogde rozijntjes. Aangenaam.

Op de tong is hij fris zoetzuur en krijg ik toetsen van druiven en appelmoes en doe hij me even zelfs aan de typische appelcider uit Normandië denken, maar dan op steroïden. Het is wederom het ABV en duidelijke toetsen van moutsuikers die anders aangeven. Ondanks het relatief bescheiden ABV, komt deze toch stevig binnen.

Hoe kan het ook anders? In de afdronk krijg ik iets van een droge witte wijn. Zo zijn er toch flink wat Franse drankjes de revue gepasseerd, die allemaal samen richting deze whisky evolueren.

Ik beken… de verwachting lag erg laag, maar deze whisky heeft me omwille van zijn atypische karakter toch kunnen charmeren. Thx, Manny!

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-08-2024