WhivieBlog

Distilleerderij: Raffaud
Regio: Frankrijk
Fles: Pineau des Charentes Raffaud Lot 66 Borderies, Malternative Belgium 2022, Borderies, #2 ‘La patisserie rouge’, 200 bts
Kleur: amber
ABV: 18%

Aardbeien

Dit is mijn allereerste tasting note van een Pineau des Charentes! Pineau zou je kunnen omschrijven als de Franse tegenhanger van porto. Het is een drank van driekwart most, versterkt met een kwart cognac! Deze is afkomstig van de familie Raffaud, cognacstokers. Toen Pieter daar afgelopen zomer de cognac Lot 66 ontdekte, viel zijn oog op nog een vat uit dat jaar. Michel en Annie hadden nog een Pineau des Charentes van dezelfde oogst liggen. ‘Nou, doe die dan ook maar,’ moet hij gedacht hebben. En gelijk heeft hij, want deze Très Vieux is smullen!

Melkchocolade, witte wijn, overrijpe aardbeien, abrikozen, sultanas en appelsienen. Gele potpourri. Honing. Hier is veel aan de gang, hoor.

Heerlijke zoet en verfrissend (ik schonk ‘m op 10°C) met een perfecte harmonie tussen enerzijds witte wijn en anderzijds cognac. Bijzonder elegant en heerlijk. Zalig zoet zonder klef of plakkerig te worden. Grootse klasse.

Zalig zoete afdronk en bijzonder fruitig tot het allerlaatste moment. Een snoepje.

Uitstekend, zeg. Enige nadeel: veeeeeeel te drinkbaar. Nu heb ik al vaker Pineau gedronken, maar deze speelt toch wel in de Champion’s League.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Raffaud
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Raffaud Lot 66 Borderies, Malternative Belgium 2022, Borderies, #20 ‘La maison rouge’, 112 bts
Kleur: brons
ABV: 50.7%

Borderies

Pieter Knapen van Malternative Belgium in Hasselt is met deze botteling al aan zijn 20^e cognac toe. Deze keer zocht hij een vat uit in de rustieke gemeente Saint-Sulpice-de-Cognac in de Borderies (tevens de kleinste cognacregio met slechts 4.000ha aan wijngaarden). Michel en Annie Raffaud – beiden gepensioneerd – wonen in een huis met gele en rode gevels (vandaar de naam en het label, dus), omgeven door hun eigen wijngaarden. Normaal verkopen zij hun eau-de-vie aan de grote cognachuizen, maar Pieter wendde al zijn charme aan om te mogen snuisteren in hun Chais, die amper 15 vaten telde. En ja, zoals het Pieter betaamt, slaagde hij er in een excellente cognac uit 1966 te pakken te krijgen. Het kleine vat van 150 liter had na meer dan 55 jaar nog slechts 78 liter – oftewel 112 flessen – te bieden.

Donkerzoete neus op gekonfijte appelsien, karamel en walnotenlikeur. Een mooie herbale toets op de achtergrond, waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Mysterieus. Na enkele minuten verschijnt er iets wat me aan – niet lachen! – cola doet denken. Hoe langer hij ademt, hoe snoeperiger hij wordt. Goed, zeg!

Goeie body en stevige aankomst. Kruidiger dan de neus deed vermoeden, waardoor hij meteen danst op de tong. Tintelend van kruidnagel, zwarte peper en zelfs wat chili en paprika. Lekker warm. En dan volgt het fruit in een explosie van snoeperige en donkere toetsen. Abrikozen, appelsienen en meer, maar allemaal gedrenkt in acaciahoning met een toefje karamel er boven op.

De afdronk is kort tot middellang, licht drogend en erg bevredigend.

Vloeibaar dessertje. Dit is er eentje voor de snoepers onder ons (Ikke, ikke!). Aanrader.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).