Distilleerderij: Lagavulin
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Lagavulin 20 Year Old Feis Ile 2020, 6.000 bts
Kleur: amber
ABV: 54.0%
Digestive Biscuits
Omwille van de coronacrisis (dat wordt ongetwijfeld het woord van het jaar) geen Islay Music & Malt Festival dit jaar, maar gelukkig kwam er toch een speciale release voor Feis Ile 2020 op de markt. Enige probleem: Diageo bood ze online aan, maar enkel als je een adres in het Verenigd Koninkrijk kon opgeven. Even een kameraad ingeschakeld die de flessen (ook die van Caol Ila) voor me in ontvangst nam en per koerier tot aan mijn voordeur liet leveren. Van deze Lagavulin – die maar liefst 20 jaar rijpte – gingen de 6.000 flessen op minder dan twee dagen buiten (ik vond het eerlijk gezegd nog verrassend lang). De malt rijpte op een combinatie van refill hogsheads en zowel oloroso als PX sherryvaten. Hij is uitnodigend amber met bijzonder dikke tranen.
De neus is verrassend zacht op groene kruiden, lijnzaadolie, hint van appelsienschil en een discreet streepje rook. Hint van gedroogde abrikozen bij een gedoofd kampvuur. Maar de rook is echt verrassend zacht. Verdacht zacht, zelfs. Doet me ook erg denken aan die typische Schotse Digestive Biscuits (heerlijk bij de thee, overigens). Na enkele minuten verschijnt van eucalyptus en iets van rode-vetersnoep. Ik kan probleemloos een kwartier lang aan dit glas ruiken, want hij is heerlijk. Maar het DNA van Lagavulin is wel goed verstopt.
Oh, my, wat een body! Olieachtig tot bijna stroperig. En nu is hij onmiddellijk erg zoet en erg rokerig. De neus had me hier niet op voorbereid, maar op de tong explodeert hij echt en is het wederom een schoolvoorbeeld van Lagavulin met die typische assen en licht drogend. Nog een zoetje als van gekonfijt fruit. De rook is nu erg groots. Ik krijg het er lekker warm van.
De afdronk… dit kan je geen afdronk of finish meer noemen. Dit is een Finale met hoofdletter F. Lang, warm, donkerzoet, light drogend, kruidig, rokerig en eeuwigdurend. Absoluut fantastisch.
Een klassieke Lagavulin met een donkerzoete twist. De neus liet even op zich wachten, maar op smaak werd het een bom en de finish is out of this world. Wat een heerlijke Lagavulin. Ik verstop hem in mijn kast tot de winter aanbreekt.
88/100
Geproefd door Mark Dermul op 03-07-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).