WhivieBlog

Distilleerderij: Loch Lomond
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Loch Lomond 21 Year Old 1996/2018 Cadenhead Small Batch, 2 bourbon hogsheads, 450 bts
Kleur: goud
ABV: 51.5%

Vermomde Inchmurrin

Nu ben ik wel eens benieuwd. De vorige Loch Lomond was gestookt in 1974 en na 23 jaar gebotteld in 1997. Deze is gestookt in 1996 en na 21 jaar gebotteld in 2018. Dat sluit mooi op elkaar aan, maar gaat wellicht toch erg verschillend zijn, want de infrastructuur van deze veelzijdige distilleerderij is in die periode aardig gewijzigd. Daarom dat ik ze met plezier head-to-head geproefd hebt. Het was een leuk experiment.

Ik verwachtte me weer aan een quasi tropische neus, maar ik ben er aan voor de moeite. Deze doet me in eerste instantie denken aan wit brood, nat karton en oude eiken meubelen, alvorens ook maar iets van fruit doorschemert. Denk gele appels, harde peren en een overrijpe pompelmoes. Een zacht pepertje. En een hint van Highland Peat, waardoor deze Loch Lomond me doet vermoeden dat het eigenlijk om een onafhankelijke Inchmurrin gaat.

Hij is wel lekker vettig op de tong en offreert nu eerst de appels, dan pas het brood. De pompelmoes keert ook weer om een licht bittertje toe te voegen. Ja, dit is een Inchmurrin, hoor. Hij komt ook een beetje stoffig over, alsof ik op mijn zolder zit te proeven. Zwarte thee, groene tuinkruiden en een flink zuurtje als van citroensnoep. De smaak is alleszins stukken beter dan de eerder saaie neus deed vermoeden.

De afdronk is lang, zoet, rokerig en gepeperd. Hij blijkt mild en licht drogend en best aangenaam.

Een vermomde Inchmurrin, zoveel is zeker. Leuk, lekker en interessant, maar de neus viel toch een beetje tegen.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Loch Lomond
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Loch Lomond 23 Year Old 1974/1997, Oak Cask, 500 bts
Kleur: oud goud
ABV: 40%

Banaan & Kiwi

Na mijn zeer aangename ontmoeting met de Old Rhoshu 1967 vond ik het de moeite om nog zo’n gouden oude van deze veelzijdige distilleerderij te proberen. Ditmaal een pak jonger gebotteld, namelijk 23 jaar. Wat betekent dat deze Loch Lomond ondertussen even lang op fles zit dan hij op vat heeft doorgebracht. Hij komt in dezelfde groene dumpy fles als zijn broertje.

Smoutebollen op de kermis. Dat is het eerste wat ik ruik als ik mijn neus in het glas steek. In die optiek is er alvast een grote gelijkenis met de Old Rhosdhu 1967 die ik een paar dagen geleden proefde. Daarna wat appelmoes, papaya en peren, maar vooral banaan en kiwi. Wat een aangename, bijna tropisch fruitige neus.

Helaas kan de smaak de belofte van de neus niet helemaal waarmaken. De body is oké en de sterkte valt zelfs na al die jaren nog goed mee, maar het tropische fruit moet plaatsmaken voor niets dan agrum (citroen en pompelmoes op kop) en een licht pepertje. Het blijft een erg mooie malt, versta me niet verkeerd. Een hint van munt houdt hem fris, terwijl het spook van karton toch ook hier weer de kop op steekt.

De afdronk ik middellang, waarbij het citrusfruit langzaam wegdeemstert, terwijl het pepertje je mond warm houdt.

De gelijkenis met de Old Rhosdhu 1967 is erg frappant. Toch wel een indrukwekkende whisky, hoor. Blij dat ik deze liquid history heb kunnen proeven.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).