WhivieBlog

Distilleerderij: Glen Ord
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Glen Ord 24 Year Old 1974/1998 Rare Malts Selection
Kleur: zonlicht
ABV: 60.8%

Rottende Appelsienen

Glen Ord werd
opgericht in 1838 op het Black Isle, zo’n 15 kilometer ten noordwesten van
Inverness. Slechts een 20% van de productie is bestemd voor single malt
releases, de rest gaat naar de blends van Diageo, met Johnnie Walker en Dewar’s
op kop. In 1998 werd deze 23-jarige Glen Ord uit 1974 op de markt gebracht in
de Rare Malts serie.

OMG, dit is een erg
interessante neus, hoor! Flink wat gedroogd geel fruit, toffee, koffiegruis,
aardbeienconfituur en munt. Doet wat aan After Eight denken. En vooral – iets
wat niet goed klink, maar echt mooi kan zijn in een whisky – rottende
appelsienen. Een zacht streepje woodsmoke. Erg leuke neus waar ik gerust nog
een kwartier mee bezig kan zijn.

Klets! Boem!
Paukenslag! Erg krachtige aanzet – wat niet hoeft te verbazen, natuurlijk – met
een erg waxy kantje. Flink wat menthol, kinine, gedroogde abrikozen, mandarijntjes,
aardbeien (opnieuw), snoepkersen en kokosnoot. Earl Grey thee (na de koffie op
de neus is dat toch grappig, nee?). Flink kruidig op nootmuskaat en zwarte
peper. Zoet, droog, gebalanceerd en old
school. Om kort te gaan: geweldig!

De lange, warme afdronk
geeft zelfs de indruk dat hier wel een turf aan te pas zou zijn kunnen gekomen.
Zou het?

Ik proefde eerder
al de Glen
Ord 1973 uit de Rare Malts reeks, maar deze is toch stukken beter.
Je moet voor een fles ondertussen toch zo’n 300-400 EUR over hebben. Met grote
dank aan Chris Lauriers voor het sample!

87/100

Geproefd door
Mark Dermul op 18-12-2017
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Albyn
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Glen Albyn 26 Year Old 1975/2002 Rare Malts Selection
Kleur: licht goud
ABV: 54.8%

Agave

Het lot dat Glen
Albyn onderging is zo mogelijks nog erger dan dat van Glen Mhor. Deze
distilleerderij – eveneens in Inverness – werd ook gesloten in 1983 en werd ook
plat gesmeten om plaats te maken voor een shopping center. Enige verschil: het
B&Q complex op de terreinen van Glen Albyn staat op zijn beurt ook al
enkele jaren te verkommeren. Officiële bottelingen zijn er niet met één
uitzondering: deze Glen Albyn 1975 in de Rare Malts Selection. Het is nog maar
mijn vierde en bovendien is het al 4 jaar geleden dat ik nog eens een Glen
Albyn aan de lippen zette.

De neus is redelijk
gesloten en offreert in eerste instantie enkel wat heide, menthol en harde
peren. Woodsmoke en iets van peper, maar ook honing na enkele ogenblikken. Hij
moet wel wat kunnen ademen alvorens iets prijs te geven. Betrekkelijk stoffig
met een flinke aciditeit, wat me nog niet over de streep kan trekken.

Op de tong is hij
wel mooi olieachtig en onmiddellijk betrekkelijk pikant. Flink wat grassen,
groene kruiden (kardemom!) en pepers alvorens er ook maar iets van fruitigheid
aan te pas komt. Agave? Ja, echt waar. Dat had ik niet verwacht. Wat citrus
(citroen, appelsien) en zoethout. Peren en Granny Smith appels. Het hout wordt
wel heel snel heel luid.

De finish is lang
en romig, de pepers zetten je mond helemaal droog en de eik zorgt voor een
warm, bijna branderig, gevoel met een zilt orgelpunt.

Glen Albyn blijft
moeilijk. Ik wil hem graag beter vinden, maar het lukt me niet. Met grote dank
aan Chris Lauriers voor het sample!

83/100

Geproefd door
Mark Dermul op 17-12-2017
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).