Het was al mee dan een jaar geleden dat ik Boom nog onveilig was gaan maken met een initiatietasting. Na lang zoeken naar een geschikte datum konden we uiteindelijk op vrijdag 23 januari opnieuw afspreken in de kleine kantine naast de paardenstallen in de Dirkputstraat. Thema van de avond zou Wood Management worden en dit was de line-up:

Teeling Poitin

Blair Athol 10 Year Old 2002 Hepburn’s Choice

Kilkerran 10 Year Old Bourbon Wood

GlenDronach 14 Year Old Sauternes Finish

Glenmorangie 12 Year Old Quinta Ruban

Auchentoshan 17 Year Old 1995 Anam na h-Alba

Springbank 9 Year Old 2004 Gaja Barolo

Ik had op voorhand flink wat thee met honing gedronken om mijn stem te smeren, want de vorige ervaring leerde me dat deze bende ongeregeld in staat is decibels te produceren waar je zonder microfoon amper tegen op kan. Maar qua goedlachsheid en ambiance is het dan ook niet te versmaden.

Willy, de man die de organisatie op zich had genomen, had tevens gezorgd voor enkele hapjes (zoute koekjes, kaas, salami, chocolade, …), die goed van pas zouden komen.

De Teeling Poitin was de baseline, de new make, zeg maar, om deze Wood Management Tasting op gang te trekken. Met zijn 61,5% ABV was het onmiddellijk een sterke jongen, maar echt lekker werd hij niet bevonden. Een beetje een bevreemdende gewaarwording voor mij, want ik ben net heel erg tuk op new make. Maar dat ligt aan mij, natuurlijk.

De Blair Athol, een 10-jarig single cask op 46%, werd gesmaakt omwille van zijn eenvoud. Zacht en zeer toegankelijk kapt deze binnen als limonade. Weinig complex, het mag gezegd, maar vlot drinkbaar.

De Kilkerran Bourbon Wood, daarentegen, verdeelde de groep in twee kampen. Zij die hem heerlijk vonden en zij die hem helemaal niet over de tong kregen. Een beetje als een Woody Allen film, zeg maar. Like it or leave it. Deze groep bestaat voornamelijk uit mensen die niet van turf houden, zoveel is zeker.

De GlenDronach 14 Year Old Sauternes Finish viel wel bij iedereen in de smaak. Niet alleen omwille van zijn zoete smaak, maar hij is ook best complex. Zeer aangename, fruitige whisky, waarbij de wijn een extra twist geeft aan de smaak.

Dat kon bovendien ook gezegd worden van de Glenmorangie Quita Ruban, die op portovaten gefinished werd. Minder complex dan de GlenDronach, maar tevens zeer aangenaam en goed drinkbaar. De porto vertaalde zich naar rood fruit en kruiden als kaneel en kruidnagel.

Maar de verrassing van de avond was de Auchentoshan 17 Year Old 1995, een single cask op vatsterkte dat op de markt werd gebracht door het Duitse Anam na h-Alba. Deze whisky rijpte op een oloroso sherryvat en werd bewust achteraan gezet omwille van zijn kracht.

Tot slot schonk ik nog een speciale Springbank, die eerst 4 jaar op bourbon rijpte en nadien nog eens vijf jaar mocht doorrijpen op Italiaanse Barolo-wijnvaten. Maar opnieuw bleek dit een grote verdeler te zijn van de groep, want ook hier was weer (zij het discreet) turf mee gemoeid.

Naar goede gewoonte werd na afloop van de tasting een top drie samengesteld door middel van handopsteking en dit was het verrassende resultaat:

Auchentoshan

GlenDronach

Glenmorangie

Het moge duidelijk wezen dat deze bende meer van zoete dingen houdt. Iets waar ik zeker mee aan de slag kan, wanneer we de volgende keer een Reis Rond de Wereld Tasting in elkaar steken.

Bedankt, Willy en kornuiten, voor wederom een avond vol leuke momenten, veel kabaal en fantastische mensen (en het mooie geschenk, een heerlijke grappa).