U bent van ons gewend dat verslagen van tastings kort volgen op het evenement zelf, maar in dit geval vertrok de schrijver/proever van dienst daags nadien naar het zonovergoten Tunesië voor een welverdiende familievakantie. Maar niet getreurd, hieronder volgt een uitgebreid verslag van de geweldige Glenglassaugh Tasting met Douglas Cook, die plaatsvond in Gent op 10 april.
Douglas was trouwens aan zijn allereerste toer door ons Belgenland begonnen om Glenglassaugh voor te stellen. Het wordt overigens ‘glen-glassa’ uitgesproken, niet meer of niet minder. Maak het uzelf gemakkelijk, zou ik zeggen.
De debatten werden geopend met een eenvoudig aperootje dat al langer op de markt is, nl. de Spirit Drink That Dare Not Speak Its Name. We proefden hem al eerder.
Daarna volgde een botteling waarmee enkele jaren geleden de nieuwe productie werd aangekondigd, namelijk de Glenglassaugh Revival.
Hij was flink zoet op de neus met kweepeer en rood fruit, maar ook honing en een toets van aarde. Dat komt ongetwijfeld van het feit dat het een mix is van bourbon en rioja vaten. Dat geheel werd dan nog eens 6 maanden gefinished op olorososherryvaten, wat dan weer doorschemert op smaak. Thee met een licht zuurtje en karamelappels. De finish is betrekkelijk lang met een zurig bittertje (wat?).
Na de Revival kwam de Glenglassaugh Evolution aan de beurt, die we eveneens al eerder geproefd hebben – we maakten er zelfs een videootje van, dus neem gerust een kijkje om deze whisky beter te leren kennen.
Zo kunnen we meteen overschakelen naar de Glenglassaugh Torfa, die zoals de naam al doet vermoeden, een rijkelijk geturfde versie van deze Highlander is. En het moet gezegd: hij is erg lekker! Doet me nogal aan Caol Ila denken, maar met een tropische en tegelijkertijd herbale toets. Lijnzaadolie? Op smaak krijg ik flink wat heidekruid, tropisch fruit en een zilt randje. Mooie, lange en kruidige afdronk. Hier heb ik mij een flesje van meegepakt!
Dan was het tijd voor het grote werk. Douglas had namelijk nog drie speciale flessen mee, waarvan ik vermoed dat ik niet nog eens de kans zal krijgen ze te proeven. De eerste was de Glenglassaugh 30 Year Old, gebotteld op 44,8% ABV. Flink wat banaan en een tikkeltje drop op de neus, maar ook pruimen en ananas, terwijl hij op smaak dan weer evolueert naar overrijpe mango en zoethout. De licht drogende finish vertoont wat tannine, maar niets wat niet door de beugel kan. Een echte topper, gerijpt op een refill oloroso sherryvat.
Wat daarna volgde was wel een absoluut specialleke. Het is namelijk een Glenglassaugh die reeds lang is uitverkocht en het was de laatste fles die nog in België beschikbaar was. We hebben ze even uitgekuist. Het gaat om de Glenglassaugh 1973 Rare Cask Series, gebotteld op 55,1%. Deze 34-jarige whisky offreerde op de neus zoet maar tevens droog fruit, kruisbessensap en tropisch zoete wijn, gestoofde appels en wat kaneel. Op smaak kwamen daar abrikoos, perzik, passievrucht en zelfs wat kumquat bij, die zachtjes uitdoofden in de medium lange finish. Hier werd ik toch efkes stil van.
De laatste dram van de avond kwam van een botteling die zelfs nog niet beschikbaar was op dat ogenblik. Douglas pakte een verpakking, fles en de whisky mee uit de bottelarij om hem toch maar te kunnen presenteren. We zijn daar niet boos om. Het betrof de Glenglassaugh 1978 Rare Cask Series, gebotteld op 41,7% en vanaf deze week beschikbaar voor wie zo’n 350 tot 400 EUR hiervoor veil heeft. Hij hoort in de Massandre Collection en rijpte op Madeiravaten uit de Krim (waar het nu een tikkeltje onrustig is). Die Madeira-zoetheid vertaalt zich onmiddellijk tot romige meloen en eucalyptus op de neus, gevolgd door een pruim en gedroogde abrikozen op smaak. De lange finish is nogal droog, maar dat dit een absolute topper is, behoeft geen twijfel.
Ja, deze tasting was zeer de moeite waard, hoor. Volgens mij is Glenglassaugh een beetje een nobele onbekende, maar daar zullen Billy Walker en zijn team ongetwijfeld verandering in brengen. Sinds maart 2013 staan zij immers aan het roer van deze pas in 2008 herrezen Highlander. Een distilleerderij om in het oog te houden!
Thanks, Douglas, for your interesting exposé and the wonderful drams.
