WhivieBlog

Een ex-collega nodigde me uit om een tasting te hosten voor vrienden en kennissen (de zijne, natuurlijk) in een mooi gerestaureerde taverne in Laarne. De Wastobbe beschikt over een zeer mooi zaaltje op de eerste verdieping waar ik pakweg 20 enthousiaste heren (ja, er waren geen dames bij deze keer) kennis mocht laten maken met de wondere wereld van whisky.

Ik bracht volgende flessen mee:

– Glen Keith 10 Year Old

– Auchentoshan 11 Year Old 1999 Bordeaux Cask Matured

– Kilkerran Work in Progress III

– Bushmills 16 Year Old Three Wood

– Aberlour 10 Year Old

– Arran Machrie Moor

– Talisker 10 Year Old

Er werd lustig geproefd, geluisterd en gebabbeld, maar vooral heel, heel, maar echt heel veel gelachen. Goed geamuseerd, zowel de gasten als de gastheer.

Aan het einde van de rit kwam dit als top drie uit de bus:

1) Bushmills 16

2) Auchentoshan 11

3) Talisker 10

Volgende keer (de afspraak ligt al zo goed als vast en ik kijk er nu al naar uit) gaan we een reis rond de wereld maken!

May the Malt be with you!

Distilleerderij: Unknown
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Unknown Speyside Distillery 17 Year Old 1995/2013 The Whiskyman for Sweden, 167 bts
Kleur: goud
ABV: 53,9%

Sappige Ananas

Ik kreeg onlangs een mysterieus sample toegestopt met de vraag het eens te proeven. Het is een botteling van The Whiskyman voor Zweden. Wat research leert dat het om een botteling gaat voor Viking Line, de Zweedse ferrydienst. Een botteling voor Cinderella, misschien? Dat is de Noorse whiskyfair aan boord van zulk een overzetboot. Veel meer kon ik er niet over terugvinden. Jammer! Ik ben wel benieuwd. Dus ga ik maar aan de slag.

De neus opent licht, maar na wat geduld en handwarmte bloeit hij mooi open en wordt hij heel fruitig. Perensiroop, bruine suiker en wat kaneel. Het is nochtans een bourbonvat volgens het label. Hm. Wit en geel fruit à la appels en ananas. Dat laatste zelfs bijzonder sappig. Banaan, ook. Een hint van lijm of vernis, helemaal niet storend. Integendeel. Zacht gekruid. Handjevol aarde en kokosnoot. Ik hou er wel van.

Hij is lekker romig en mondvullend. Zacht als boter. Nog fruitiger dan op de neus met nu ook een flinke dosis stroperige honing om het fruit in te deppen. Heerlijk. De kruiden zijn wat luider, nu.

Op de finish, die middellang is, blijven de honing en de kruiden het langst hangen met een streepje eik op het sterfbed.

Stevige Speysider, maar ik zou zelfs geen gokje durven wagen. Ik vraag me af of de Whiskyman (aka Dominiek Bouckaert) het zelf weet? Dat zal toch wel? Lekker spul, hoe dan ook.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-02-2013
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).