Distilleerderij: Lagavulin
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Lagavulin 1993/2009 PX Distiller’s Edition lgv 4/497
Kleur: amber
ABV: 45,8%
Laat de herfst maar komen …
Ook het verhaal van deze Lagavulin begint in de Dank u! sectie. In juni deed Sven mij twee 10ml samples cadeau. Vandaag proeven we de Lagavulin 1993 Distiller’s Edition.
Deze viskeuze Islay whisky laat vette, olieachtige tranen achter in het glas. Maar wat vooral mijn aandacht trekt, is de geur!
De neus is complex. Ik krijg een aanval van geuren te verwerken: Ik ruik verf, gerookte zalm, turf, heidebloesem, rook en Vittel. Jawel, Vittel water heeft (voor mij) een zeer specifieke, licht ziltige geur.
In tegenstelling tot de Lagavulin 16 Years Old, is de smaak hier niet zo complex als de neus. Deze expressie is vol en rijk, zelfs iet ‘smoother’ dan de 16YO, maar niet zo uitgesproken. Het enige woord waarmee ik op de proppen kan komen is houtskool.
De finish is dan weer iets complexer dan de palate. De licht bittere afdronk heeft toetsen van beukennoten, kastanje en zoethout in zich. Ik kan het weer niet laten en ruik aan het lege glas: dit geurt naar grof zeezout.
Hmm, het was een tijd geleden dat ik nog zo’n geturfde Islay whisky aan de lippen zette. Laat de herfst nu maar komen!
geproefd door Niek Verniers & Ilse Everaert op 29-09-2010
Score: 84
