WhivieBlog

Bottelaar : Grosperrin
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Grosperrin 2010 Folle Blanche Fins Bois
Kleur: koper
ABV: 46.8%

Mondjesmaat

In het glas zit een relatief jonge cognac, want deze werd gestookt in 2010 en gebotteld op 3 juni 2020. Wat deze cognac zo bijzonder maakt, is het feit dat hij gestookt werd van de druivensoort Folle Blanche, wat erg zeldzaam is, want slechts 1% van alle aangeplante druiven vertegenwoordigd in de cognacstreek. De druif staat bekend om zijn zeer hoge zuurtegraad. Ze wordt dan ook slechts met mondjesmaat gebruikt voor de productie van cognac en armagnac. Deze cognac werd gebotteld door het gerenommeerde huis Grosperrin.

Op de neus is hij verrassend herbaal en – hoewel zoet – een tikkeltje zuur. Pruimen en kruisbessen, bloedappelsien en pompelmoes. Hoewel ik de neus prima vind, ben ik er niet echt kapot van.

De body is olieachtig en mondvullend. Op smaak is hij zoetzuur en erg herbaal. Ik heb de grootste moeite om hier fruit in te herkennen. Pompelmoes komt wellicht het dichtst in de buurt. Als je, zoals ik, verwacht dat cognac vooral erg zoet is, kom je hier toch wel van een kale reis thuis. Dat neemt niet weg dat dit erg boeiend is, maar zeker atypisch. En gelukkig ook wel lekker.

De afdronk is verrassend lang, gezien het relatief bescheiden alcoholpercentage met een zoetzuur toetsje op het sterfbed.

Atypisch, ik zei het al. Dankjewel voor het sample, Dieter!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-11-2024

Bottelaar : Malternative Belgium
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Grosperrin/Bertandeau Lot 71 Petite Champagne, Malternative Belgium #35 ‘La bonne cause’, 323 bts
Kleur: brons
ABV: 52.9%

Merci André

Grosperrin is een négociant van cognac die dit vaatje in zijn kelders had liggen, destijds gestookt door André Bertandeau, een wijnmaker uit Salignac-Sur-Charente. Bertandeau, die op 20-jarige leeftijd naar Buchenwald werd gedeporteerd in 1942, waar hij samen met andere gevangen dwangarbeid verrichtte tot hij in 1945 door de Russen werd bevrijd. Zijn leven lang zette André zich in voor allerlei charitatieve instellingen die steun boden aan mensen die geconfronteerd werden met oorlog, armoede, onrechtvaardigheid en fysiek lijden. Dit deed hij tot aan zijn dood in december 2016, maar hij liet alles na aan die organisaties, zodat deze het werk verder kunnen zetten. Met deze cognac wil ook Pieter Knapen van Malternative Belgium zijn steentje bijdragen. Een deel van de opbrengst van de verkoop gaat naar zulke organisaties. Vandaar dat er ‘La bonne cause’ op het label vermeld staat onder het kunstwerk dat André afbeeldt die tussen zijn wijngaarden weer huiswaarts keert. Daar drinken we er graag eentje op!

Amai mijn klak! Excuus, maar deze neus is echt uitzonderlijk! Een intense fruitigheid op pruimen, bloedappelsienen en gekonfijte mirabellen, opgesmukt met iets van meubelpoets en snuiftabak en zelfs iets van mos. Excellent!

Dat wordt in het kwadraat bevestigd op de tong. De fruitigheid is erg intens, inderdaad. Een confituur van bloedappelsien, kweepeer, mirabellen, nectarines en ananas overgoten met een goeie dosis ahornsiroop. Maar het stopt daar niet, hoor. Er komt nog een mooie kruidige toets van zoethout en iets van sigarenkistje aan te pas. Wat een complexe boel is me dat. Zo bevredigend.

En dan heb je nog die mooie, lange finish waarbij de fruitigheid voor de zoveelste keer aan bod komt alvorens langzaam maar zeker je mond helemaal droog achter te laten. Hier kan je niet genoeg van krijgen.

Merci, André. Mocht Mark Twain cognac kennen zou hij zijn ‘too much of anything’ quote ongetwijfeld van toepassing vinden. Als je er snel genoeg bij bent en zo’n 300 EUR over hebt voor dit pareltje, dan kan je het hier bestellen. Goeie drank en goeie doelen: het is een match made in heaven.

92/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-11-2024