Voor het zesde jaar op rij nam ik deel aan de leukste blindproeverij van de Lage Landen, perfect georganiseerd door Norbert Terbarts en zijn kornuiten. Maar deze keer was het toch met een meewarig gevoel want… dit was The Final Edition. En hoewel ik Norbert’s redenen volkomen begrijp (ik ga ze hier niet herhalen, u kan het in de Facebook groep lezen), vind ik het erg jammer, want het is een absoluut feest.
Voor zij die niet bekend zijn met het concept: je krijgt een aantal samples toegestuurd – in dit geval 16 – die je blind dient te proeven en je bevindingen invult op een speciaal daarvoor ontwikkelde website. Type, land van herkomst, naam, regio, leeftijd, ABV, OB of IB en ga zo maar door. Elk onderdeel kan punten opleveren en er zijn ook bonuspunten te verdienen. Erg plezant, maar wel aartsmoeilijk, dat weet iedereen.
Toen ik voor het eerst deelnam, in 2017, eindigde ik op de 48e plaats met 234 punten. Op een deelnemersveld van zo’n 80 deelnemers vond ik dat nog meevallen. In 2018 haalde ik 250 punten en steeg ik naar de 40e plaats, maar 2019 bleek een lastig jaar. Pas 53e ondanks mijn 257 punten. 2020, daarentegen, was dan weer een topjaar met 375 punten en een verdienstelijke 14e plek. Vorig jaar eindige ik dan weer 41e met 279 punten. Dit jaar? Wait for it…
Ik wil nog even aangeven dat ik op voorhand proef. De periode waarin de Proefolympics worden gehouden is traditioneel erg druk voor me, dus had ik al een paar zondagnamiddagen geblokkeerd in mei om mijn proefsessies te houden. En traditioneel probeer ik nadien niets meer te wijzigen, tenzij het echt moet (wanneer bijvoorbeeld mijn regio voor morgen overeenkomt met het resultaat van vandaag, wat niet kan). De resultaten werden elke avond om 22u bekend gemaakt van maandag 20 juni tot en met zaterdag 2 juli.
Hieronder een kleine opsomming van wat we geproefd hebben – er waren echt mooie pareltjes bij – met tussen haakjes wat ik dacht dat het was (en soms ligt dat mijlenver uit elkaar, hoor) en daar achter de plek in het klassement die ik op dat moment behaald had.
Lachen mag, maar geloof me: blind proeven is aartsmoeilijk!
- Lagavulin 8 Year Old 200th Anniversary (Ledaig) – 40
- Edradour 9 Year Old 2011 The Ultimate (Ben Nevis) – 34
- Kingsbarns Balcomie (GlenAllachie) – 27
- Glen Moray 12 Year Old 2007 The Daily Dram (Raasay) – 36
- Auchentoshan 11 Year Old Cadenheads (Auchentoshan) – 21
- Colonel E.H. Taylor Small Batch (Wild Turkey Longbranch) – 24
- Laphroaig 8 Year Old 2014 Creative Whisky Company (Ardmore) – 32
- Armorik 6 Year Old 2015 Vinho STR Refill (Epicurean) – 34
- Glen Scotia 12 Year Old Seasonal Release (Springbank) – 24
- Glenfarclas Spring Edition 2021 (Highland Park) – 24
- Arran 18 Year Old (Fettercairn) – 23
- Glendullan 20 Year Old 1999 Dun Bheagan (Annandale) – 30
- Milk & Honey Apex Rum Cask (Westward) – 23
- Annandale Peated 2015 for Whisky Druid (Loch Lomond) – 26
- Woodford Reserve Master’s Collection 2018 (Jack Daniel’s) – 22
- Bunnahabhain 28 Year Old Untold Riches Wemyss Malts (Caperdonich) – 24
Ik was alvast opgetogen dat ik op dag 5 wel degelijk mijn geliefkoosde Lowlander ontdekte, maar was zo voortvarend (zeg maar onverstandig) om in de Facebook groep van de daken te schreeuwen dat ik met dat sample ging scoren. Dat bleef niet onopgemerkt in de groep. Bleek dat flink wat twijfelaars dan maar Auchentoshan invulden en op die manier extra punten konden sprokkelen. Oh, well, it’s all just a game, right? Het leverde me wel de beste plek op die ik zou halen: 21. Ik zou nog een paar keer over en weer gaan als een jojo en uiteindelijk met een verdienstelijke score van 371 punten op de 24e plek eindigen. Met een spelersveld van 95 proevers, ben ik daar best blij mee.
Bij sample 10 moest ik effe slikken, want ik had Glenfarclas ingevuld bij sample 11… Even maakte ik me zorgen dat ik misschien de flesjes had omgewisseld, maar zo goed ben ik nu eenmaal niet en dat weet ik. Dus veranderde ik mijn oplossing voor sample 11, maar ik zat er mijlenver naast.
Bij sample 12 dan weer, wijzigde ik van Tomatin naar Annandale, maar zonder succes (wel grappig dat Annandale twee dagen later de revue zou passeren, terwijl ik er van uit ging dat sample 14 de Vital Spark van Loch Lomond was). Sample 13 dacht ik een Dingle herkend te hebben, maar die stond niet eens in het lijstje. Ging dan maar voor Westward (Pinot Noir Casks) omdat ik hem meende te herkennen, maar het bleek de heerlijke malt uit Tel Aviv.
Maar het ergst uit de bocht ging ik ongetwijfeld op de laatste dag, waarbij ik droomde dat ik een Caperdonich in het glas had zitten, terwijl het om een 28-jarige Bunna bleek te gaan. Maar verdomd, welke van de twee het ook zou geweest zijn, het was sowieso eindigen in stijl!
Ik wil wel mijn bewondering uitdrukken voor de Belgische delegatie dit jaar, hoor. Anthony Van Sele kaapt een mooie 4e plaats weg, terwijl Carl Van Walleghem 7e eindigt. Bert Dexters klopte me in de laatste paar dagen en eindigt 21e, ikzelf 24e gevolgd door Joey Bosmans op de 25e plek en Sven Schollaert 32e. Ik noem ze maar even omdat ik ze ken, maar we eindigen dus allemaal samen wel in het eerste derde van het peleton. Proficiat!
Want een intense, heerlijke ontdekkingstocht. In combinatie met de cameraderie die dat teweeg brengt in de Facebook groep is dit een jaarlijks evenement dat ik enorm ga missen.
Bedankt, Norbert en team, voor een fantastisch Final Edition. En chapeau aan alle proevers, trouwens, zeker de top tien. Wat een kanjers!
May the Malt be with you.
