WhivieBlog

Distilleerderij: onbekend
Regio: Ierland
Fles: Irish Single Malt 15 Year Old 2005/2020 Lichtburg #1 Marika Single Cask, Rolf Kaspar, Ex-Armagnac Cask #2003, 532 bts
Kleur: oud goud
ABV: 57.5%

Armagnac

Rolf Kaspar is een Duits onafhankelijk bottelaar die al heel wat Ierse whiskey op haar actief heeft staan, voornamelijk gebotteld in samenwerking met Hotel Essener Hof. Deze werd echter gebotteld ter ere van de Lichtburg, een historisch significante en beschermde bioscoop in hartje Essen, die haar deuren opende in oktober 1928 en ook tijdens de Tweede Wereldoorlog een belangrijke rol speelde voor de Duitse propagandamachine. Wat deze Ierse whiskey speciaal maakt, is dat hij rijpte op een voormalig Armagnac vat.

Hola, dat is een speciale neus. Je merkt onderliggend wel dat het een Ier is met toetsen van tropisch fruit en honing, maar dit wordt hier toch overstemt – wat geen probleem is, overigens – door licht aangebrande appelmoes (ik spreek uit ervaring, let’s not go there), zwarte bessen en overrijpe pruimen. Een karranvracht aan kaneel en vanille. Mier- en mierzoet. Maar het werkt, zeker weten!

Zalig volle body. Erg rond en rijk. Meteen weer die heerlijke tropische toetsen als van ananas op de BBQ, banaan, pruimen en abrikozen, maar ook een zoetzure toets als van pompelmoes, alvorens de kruiden hun ding doen. Kaneel en kruidnagel en nog geen klein beetje ook. Het geeft deze whiskey zowel gewicht als punch. De sterkte is nagenoeg perfect.

De finish is lang, zoet, warm, bevredigend.

Goh, dit is smullen. En als ik een gokje zou mogen wagen: Bushmills. Ik steek er mijn hand voor in ’t vuur (maar hou zalf voor de zekerheid bij de hand). Merci, Benny, dit was een smaakfestijn.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Waterford
Regio: Ierland
Fles: Waterford Gaia 1.1, OB 2020, American first fill, American new oak, French oak & Vin Doux Naturel, 24.000 bts
Kleur: goud
ABV: 50%

Kweepeer

Mark Reynier gaat verder (of is dat minder ver?) dan Single Farm Origin. Deze Gaia, de eerste in de zogenaamde Arcadian Series, is namelijk gestookt van gerst van verschillende boerderijen. Dat verklaart ongetwijfeld ook waarom er van deze maar liefst 24.000 flessen op de markt zijn gekomen. Gestookt in juli 2016 en gebotteld in augustus 2020, dus net vier jaar oud. Wederom versneden naar 50% en gebotteld in die typische blauwe flessen. Deze keer geen goudkleurige glazen stopper, maar een blauwe. Kwestie van het verschil met de Single Farm toch een beetje te verduidelijken.

Jonge, maar leuke neus op zoete mout en ruwe gerst in combinatie met wat florale toetsen en kalk. Ontbijtgranen bij de vleet, opgeleukt met wat vanille en appelsiensap. Honing en gedroogde abrikozen. Zomers en fris.

Lekker olieachtig op de tong en onmiddellijk mierzoet maar ook erg kruidig. Kweepeer, appelsien – zeste incluis – en gedroogde abrikozen worden omfloerst door kruidnagel en witte peper. Maar hij is wel erg mooi gebalanceerd.

In de middellange afdronk zorgt het hout voor een drogend effect. Hij sterft een zoete dood op perensiroop.

Dit is bij het beste van wat ik al van Waterford proefde (toegegeven, da’s nog niet zo veel). Merci, Benny.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Waterford
Regio: Ierland
Fles: Waterford Bannow Island Edition 1.2, OB 2020, French Wine, Bourbon, Virgin Oak & Oloroso, 9000 bts
Kleur: goud
ABV: 50%

Koffiegruis

De eerste release van Bannow Island rijpte 3 jaar, 7 maanden en 27 dagen. Deze mocht iets langer op vat, namelijk 3 jaar, 10 maanden en 23 dagen. Dat kan je allemaal opvragen dankzij de codes op de fles. Je merkt dan ook meteen dat de samenstelling van vattypes ook iets gewijzigd is. Hier gaat het om een vatting van Franse wijnvaten, bourbon en virgin oak en zelfs wat oloroso. De eerste vond ik erg aangenaam (in tegenstelling tot de Ballykilcavan), dus ben zeker benieuwd naar deze nieuwe batch.

Flink granig en zoet op de neus met marsepein, vers gekapt hout, karamel, roggebrood, hint van perzik, melkchocolade en heleboel wilde bloemen in een zonovergoten veld. Hij verschilt niet zoveel van de eerste batch. Misschien een tikkeltje zoeter.

Olieachtig en onmiddellijk stevig gekruid – dat had ik bij de eerste release ook. Witte peper, gember en nootmuskaat. Wordt dan wat vegetaal (verse bladeren, groene tuinkruiden en het sap van jonge takken) alvorens het zoete zijn intrede doet. Dat komt dan weer in de vorm van lichte honing en karamel. Hint van ananas en rabarber.

De afdronk is middellang, drogend met een moutig hart en… Hola, da’s verrassend: koffiegruis op het sterfbed. Lekker!

Het verschil met de eerste release is niet erg groot (dat hoeft ook niet). Deze is iets zoeter en de afdronk iets korter. Vooral de afdronk vond ik erg mooi. Dankjewel, Bart, voor het sample.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).