WhivieBlog

Distilleerderij: Glengoyne
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Glengoyne 12 Year Old 2005/2018, Oloroso Sherry Cask #2685, 278 bts
Kleur: brons
ABV: 56.0%

Pomme d’Amour & Kersen

Speciaal voor het 100-jarige jubileum van de Nederlandse importeur De Monnik Dranken, selecteerde de distillery manager Robbie Hughes dit single cask uit 2005. Hij werd een dik jaar geleden voorgesteld, maar geraakte nu pas tot in Gentbrugge, dankzij mijn Hollandse gabber Manny.

Dat is nog eens een donkerzoete neus. Vijgen, rozijnen en dadels, kandijsuiker en krieken. Het geheel is nog besprenkeld met warme karamel. En de alcohol is perfect geïntegreerd. Deze ruikt zacht, terwijl hij toch een flink ABV heeft. Mooi.

Hij mocht iets meer body hebben. Hij is aan de erg lichte kant. Maar gelukkig is het op smaak wel een schot in de roos. Het fruit is nu eerder rood. Denk frambozen, pomme d’amour en kersen, maar mooi aangevuld met nootmuskaat, kaneel en mokka. Wat hazelnoten verschijnen. Hij wordt wat droog naar het einde toe, maar blijft voldoende smeuïg om het geheel prettig te houden.

De afdronk is een mooie verderzetting van de smaak, maar mocht wel wat langer duren en iets intenser zijn. De kruiden sterven iets te snel weg naar mijn gading.

Mooi gebalanceerde whisky. Deze zou veel beter gepast hebben als The Legacy, maar goed. De Noorderburen kunnen hier maar (terecht) blij mee zijn. Bedankt, Manny.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-11-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glengoyne
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Glengoyne The Legacy Chapter 1, OB 2019
Kleur: oud goud
ABV: 48%

Cartwright

Glengoyne lanceert met The Legacy een reeks whisky’s die het verhaal van de distilleerderij gaat vertellen. Elk jaar mogen we ons aan een Chapter verwachten. Dit is de eerste uit 2019, die gewijd is aan Cochrane Cartwright, de distillery manager in 1869 die er om bekend staat dat hij de duur van het productieproces verlengde, wat tot een fruitiger karakter moest leiden. Bovendien was hij degene die sherryvaten introduceerde bij Glengoyne, een traditie die nog steeds in stand wordt gehouden.

De neus is eerder zacht en fris fruitig. Denk peren, abrikozen en vanille. Graankoekjes. Kaneel op gebakken jonge appeltjes. Ik beken dat ik hem meer donkerzoet had verwacht, gezien het toch om sherryvaten gaat. Lekker is hij alleszins, maar verwacht geen sherrybom.

De body is prima. Opnieuw lekker fruitig, maar wederom niet die donkerzoete toetsen waar je je aan zou verwachten. Eerder zoetzuur op abrikozen en appelsienen, met een bittertje als van grapefruit. Wat karamel, kaneel en gember. Iets van geroosterde noten. Aangenaam warm.

De afdronk, die middellang is, blijft eventjes fris, maar wordt dan toch verrassend kruidig op gember en peper. Op het sterfbed verschijnt nog even een citroentje.

Een mooie Glengoyne aan een faire prijs (zo’n 60 EUR), maar als eerbetoon aan de introductie van sherryvaten toch een beetje teleurstellend.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-11-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).